Μασουλούσε ένα κράκερ δίχως ιδιαίτερη όρεξη έχοντας γύρει το σώμα της πίσω στην αναπαυτική καρέκλα του ιατρείου της. Οι ναυτίες ολοένα και πλήθαιναν αντί να μειώνονται και εχθές είχε έξαλλη πετάξει στα σκουπίδια ένα οδηγό για εγκυμονούσες που διαβεβαίωναν τις αναγνώστριες ότι με το πέρασμα των ημερών και ιδιαίτερα των μηνών η κατάσταση θα καλυτέρευε. Με το δικό του παιδί αυτό αποκλειόταν δια ροπάλου, είχε καταλήξει εχθές το βράδυ αφού πρώτα είχε αδειάσει το περιεχόμενο του στομάχου της στη λεκάνη. Μα τίποτα να μην αρέσει σε αυτό το παιδί; Είχε δοκιμάσει τα πάντα! Από λαχανικά και βρασμένα φρούτα ως κρέας ψημένο σε όλα τα στάδια. Σε διάφορους συνδυασμούς. Αν τον είχε μπροστά της θα τον σκότωνε. Για πολλούς λόγους είχε δικαίωμα να τον σκοτώσει αλλά ο κύριος θα ήταν αυτός εδω που υπήρχε μέσα στη μήτρα της.
Ναι, η Δανάη είχε πάει κατευθείαν στο νοσοκομείο και είχε ζητήσει να της γίνει μια β-χορειακή χωρίς να μπει στη διαδικασία να αγοράσει τεστ εγκυμοσύνης από το φαρμακείο με την τιμή της ορμόνης να επιβεβαιώνει την κατάσταση της. Μια κατάσταση που ο Λούκας βρήκε ιδιαίτερα συγκλονιστική, εντυπωσιακή και άκρως σημαντική μιας και όπως δήλωσε συγκινημένος τώρα είχε ένα λόγο να παλέψει, μια ψυχούλα θα στηριζόταν πάνω του ως θείος που θα γινόταν , μια οικογένεια , μια αληθινή οικογένεια επιτέλους θα δημιουργόταν για εκείνον. Η Δανάη ποτέ δεν θα πίστευε ότι ένα αγέννητο παιδί θα είχε τόση δύναμη και τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή κάποιου ανθρώπου αλλά της φαινόταν ότι αυτός ήταν ο κρίκος που έλειπε από την αλυσίδα που θα κρατούσε τον Λούκας καθαρό και μακριά από τις ουσίες. Ένα έμβρυο. Ένα έμβρυο που αναπτυσσόταν μέσα στη μήτρα της χωρίς να την αφήνει να κρατήσει ίχνος φαγητού στο στομάχι της . Ένα έμβρυο που θα είχε τα χαρακτηριστικά του Βίκτωρ, του άντρα που είχε φέρει τα πάνω κάτω στο κόσμο της. Μια γλυκόπικρη γεύση είχε πάντα στο στόμα της αυτή η σκέψη. Ποτέ δεν θα τον ξεχνούσε . Πάντα θα είχε το παιδί του να της τον θυμίζει. Ένα παιδί του οποίου η ύπαρξη θα έπρεπε να γίνει γνωστή στους γονείς της σύντομα. ..Προσπαθούσε να σκεφτεί την αντίδραση τους και μπερδευόταν. Τη μόνη σίγουρη αντίδραση που πίστευε ότι θα εξελισσόταν θα ήταν από πλευράς του αδερφού της του Σωτήρη που μαθαίνοντας το σίγουρα θα ανέβαινε Αθήνα , να τον σκοτώσει! Όχι ότι δεν του χρειαζόταν...μέχρι και τα τηλεφωνήματα, το ελάχιστο δείγμα ενδιαφέροντος εκ μέρους του είχε παύσει και αυτό αυτές τις μέρες.
Ο ήχος του σφυριού την έβγαλε από την ονειροπόληση της. «Όχι πάλι σήμερα...» γκρίνιαξε και άφησε το πακέτο με τα κράκερ δίπλα στον ανοικτό υπολογιστή και σηκώθηκε πάνω να ξεμουδιάσει. Πολύ πατριωτικά είχε πάρει ο Λούκας το θέμα με το παρτέρι περιμετρικά του ιατρείου της και κάθε μέρα όποτε ξέκλεβε χρόνο από τις υπόλοιπες εργασίες του ερχόταν και το δούλευε. Το καλό της υπόθεσης να είσαι έγκυος και να μην σου χαλάει κανείς τη διάθεση παρατήρησε χαμογελώντας και προχώρησε προς τα έξω.
