Η Καλλιόπη κοίταξε τον άντρα της που δεν μίλαγε όσο ο γιός τους ο Σωτήρης δίπλα τους κόντευε να βγάλει καπνούς από τα αυτιά του έτσι που πηγαινοερχόταν πέρα δώθε στον κήπο σοβαρά προβληματισμένος και εκνευρισμένος. Γύρισε το βλέμμα της στον λιποσαρκο, άγνωστο άντρα που της σύστησαν ως Λούκας , που καθόταν στο παγκάκι με τα βρώμικα ρούχα και το μελανιασμένο πρόσωπο όσο τον περιποιόταν η Δανάη με αποφασιστικές κινήσεις, αμίλητη, κλεισμένη στον εαυτό της. Από την στιγμή της άφιξης της βρίσκονταν σε αυτή τη κατάσταση το παιδί της. Αυτός ο κάποιος που είχε συναντήσει στην Αθήνα την είχε πληγώσει και αναγνώριζε τα σημάδια στο βλέμμα του παιδιού της δίχως να μπορεί να την ρωτήσει τίποτα ακόμα, ειδικά μπροστά στον Σωτήρη και τον Μανώλη. Είχε πάει να περάσει καλά λίγες μέρες και είχε επιστρέψει όχι μόνο τσιγουδισμένη* αλλά και με ευθύνες που δεν της άρμοζαν.
"Γιατί δεν με αφήνετε να ανέβω Αθήνα να πάω να τον βρω και να του πω στην δική του γλώσσα δυο λογάκια;" ρώτησε γρυλίζοντας ο Σωτήρης και ο κυρ Μανώλης αναστέναξε προκαλώντας ακόμα περισσότερο εκνευρισμό στον γιο του που άρχισε να αναμασάει μες από τα δόντια του που ετριζε, βρισιές.
"Σταμάτα γιε μου επιτέλους να ξεφυσάς και να θυμώνεις!" τον μάλωσε ο πατέρας του "Τόση ώρα σε ακούω αλλά δεν καταλαβαίνεις ότι έτσι δεν βοηθάς κανέναν;! Και κατάλαβε επιτέλους το αυτονόητο, ότι και οι δυο φταίνε! Και τούτος εδώ που έμπλεξε με τον δαίμονα λες και δεν ήξερε που έμπλεκε αλλά και ο άλλος που δεν κατάλαβε ότι δεν είναι τέτοιο πράγμα η οικογένεια." είπε και αναστέναξε " Μα από τα λίγα που μας είπε η αδερφή σου κατάλαβα ότι δεν γνώρισαν οικογένεια και που να ξέρουν πως να φερθούν... Τώρα πρέπει να δούμε τι θα τον κάνουμε αυτόν εδώ και όχι να πας να δείρεις τον άλλον. Εδω σε αυτόν πρέπει να επικεντρωθούμε. Δεν μπορούμε να τον πετάξουμε στους δυο δρόμους. Κρίμα είναι το παλικάρι."
"Ποιο παλικάρι;" ρώτησε ειρωνικά ο Σωτήρης δείχνοντας τον με αποστροφή κερδίζοντας την σκληρή ματιά του πατέρα του.
"Είναι εθισμένος και από αύριο θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το στερητικό σύνδρομο αν δεν μπει σε κέντρο αποτοξίνωσης" είπε σιγανά η Δανάη έχοντας στις παλάμες της αρκετές γάζες ποτισμένες με το αίμα του Λούκας. Στα χέρια της είχε φροντίσει να φορέσει γάντια προς αποφυγή της μετάδοσης κάποιας ασθένειας που θα μπορούσε να κουβαλάει ένας χρόνιος χρήστης ναρκωτικών "Λούκας πρέπει να σου πάρω αίμα για εξετάσεις, με ακούς;" ρώτησε τον άντρα που έδειχνε να είναι στο δικό του κόσμο και δίχως να παίρνει απάντηση προχώρησε στην λήψη αίματος, κάτι που αποδείχτηκε δύσκολο με τις φλέβες του όλες να είναι κατεστραμμένες.
