Begonvil

Begonvil - 4

~

Kendimi durdurmam gerekiyor gibi hissetsem de durdurmak için tek bir çaba harcamak da içimden gelmiyordu. Akışana bırakıp onu tanımak istiyordum. Belki de gerçekten dediği gibi olurdu. Beni üzemeyeceği kadar bir mesefa bıraksam da yeterdi. Sınırlarımı korumuştum her zaman, bu sefer de koruyabilirdim.

"Siz bana çanta almıştınız?" dediğinde Akasya irkildim. Arabayı süren Cihat'a baktım. Yüzünden hafif bir gülümsemeyle anlık ona dönüp tekrardan önüne döndü. "Teşekkür etmek istedim." dediğinde gülümsedim.

"Beğendin mi çantanı?" dediğinde Akasya'nın yüzünde hafif bir sırıtma oldu ve geriye iyice yaslandı.

"Evet, çok beğendim."

"Çok sevindim." diyerek aynadan ona göz kırpınca nedensizce mutlu olmuştum. Az önce yaşanan aile faciamın anlık bir önemi kalmamıştı. Gözleri bana dönünce ona baktığımı fark ederek önüme döndüm. Ufacık yardımı bile beni gerçekten büyük bir yükten kurtarmış olmasına şaşırmıştım.

"Bizi okulun önünde bırakabilirsin, hemen şurası." diye araya girip okulun girişini gösterdim. Ses çıkarmadan dediğimi yapıp arabayı kenara çekti. Çınar ve Akasya'nın öğretmenleriyl görüşmek ve küçük kızlarımı alıp eve dönebilirim diye düşündüm. Çocuklar beklemeden inince Cihat kapısını açtı ve inecekken konuştum. "Gelmene gerek yok." dediğimde omuz silkti ve indi. Bende peşinden inip onun yanına gittim. "Görenler yanlış anlar, gelmesen daha iyi olur." dediğimde bana döndü.

"Ben Çınar'ın öğretmeniyim." dediğinde Çınar şaşkına bize döndü.

"Ne? Asaf öğretmenim gitti mi?" dediğinde derin bir nefes alıp konuşacakken Cihat tekrar konuştu.

"Ben senin özel öğretmeninim." diyerek tam yanında duran Akasya'nın elinden tuttu. "İstersen senin de olurum." dediğinde sinirle onun koluna vurdum.

"Param yok, anlaşamayız." dediğimde güldü ve ses çıkarmadı. O ve Akasya önden okula ilerleyince Çınar yanıma geldi.

"Kim bu adam? Cidden öğretmenim mi?" iç çekip Çınar'a döndüm.

"Tek bildiğim adı Cihat." diyerek onun elinden tuttum ve peşlerinden okula girdim. Koridorda Akasya'nın elinden tutarak ilerlerken Akasya arada ona hayran hayran bakıp etrafa da bakıyordu. O an yanında büyük bir erkeğin durduğunda halleri hoşuma gitmişti. "Şunlara bak."

"Onu görsünler istiyor, baksana adamı sınıfa götürüyor." dediğinde o an fark ettim ve onlara yetişmek için hızlandım. Derste hocasını rahatsız etmek istemiyordum ama ben onlara yetişemeden onlar kapıyı açtılar. Cihat sınıfa doğr bir adım atıp sonra geri çekildi. Akasya'nın öğretmeni dışarı çıktığında yüzünde şaşkın bir ifade vardı. Onlara yetiştiğimde Cihat konuşuyordu.

"...biraz canları sıkılmış, bulduk ama..." dediği sırada hocası beni gördü.

"Begonvil hanım hoş geldiniz, endişelenmiştik ama çok şükür bulunmuşlar." dediğinde gülümsedim.

"Size bir özür borçları var." dediğimde Akasya yüzünde memnun bir gülümsemeyle konuştu.

"Özür dileriz." bu mahçupça söylenmiş gibi değildi.