Bir Bakış / Texting

51.Bölüm | Sisu

Sisu: Tüm olumsuzluklara, yaşanan güçlüklere rağmen ayakta durmak, cesaretli olmak.

Bölüm Şarkısı: Şekersiz - Uzak Tuttum Kendimi

Oykun Fahat

Her uyandığım güne ve yaşadığım gün sonuna hayret ediyordum artık. Her gün sonundan, güne hoşça kal demek yerinde, her yeni güne, aksiyona merhaba diyordum...

Zarfı alıp çocuklarla eve girdiğimizde zarfı açtım. İrem'in el yazısını gördüğümde Barınla bakıştık. Çünkü o da biliyordu İrem'in el yazısını. Tekrardan zarfı okumaya döndüğümüzde bunun bir veda mektubu olduğunu anladım.

'' Oykun, Anılarımın Sahibi,

Çocukluğumuzda her anımızda beraber büyüyen, büyümek zorunda bırakılan iki yaralı ruhtuk. O ruhlar büyüyüp bedenlerinde kendilerine ayrı bir sığınak kurduklarında kendilerini unutmuşlar aslında. Kendi benliklerini gizlemek için başka ruhlara bürünmüşler. O ruhların özelliklerini özenerek kendilerine yeni bir benlik sahiplenmeye çalışmışlar.

Ama unuttukları bir şey varmış. Bir ruh, kendi benliğini hiçbir zaman söküp atamazmış. Sığınağına çekilse bile o benlik, ruhuna hapsolurmuş...

Bunu unutmuştum ben. Çünkü kendi benliğimi sığınağıma saklamış ve başkalarınınkini yaşamaya çalışmıştım. Ben senin bana sevgili olacağın hayaline dalmış ve arkadaşlığımızı bir kalemde silmiştim ya da silmeye çalışmıştım. Yaşadığımız o güzel anılarımızı unutmuş ve onlara adeta eziyet çektirmiştim.

Peki, şimdi bunu bana neden yazıyorsun, diye soracaksın. Melih artık benden gittiği  ve beni rhata bıraktığı için ben sığınağıma sakladığım ruhumu özgür bıraktım. Onun ise ilk geldiği yer, yine sen oldun.

Benim senden daha doğrusun sizden tek istediğim ben tekrardan ruhumla beraber bedenimi de sığınağıma sakladığımda o yaşattığım kötü anıları silip atman. Beni sadece geçmişinden bir anı olarak görün ve size yaptıklarımı unutun.

Biliyorum, unutulmaz size yaptıklarım. Ancak siz beni affetmeseniz de üzerine bir sünger çekseniz, olmaz mı? Yaptıkların yanına kar kalacak diyeceksiniz ama hayır, kalmaz. Çünkü ben sığınağıma çekildiğimde, aslında kendimle de hesaplaşacağım.

Senden daha doğrusu sizden tek isteğim. Ben, ruhumla beraber sığınağıma çekildiğimde beni sadece iyi anılarınızda yaşatmanız. Çünkü son zamanlarda size çok eziyet ettim. Kendimde değilmişim. Bu yüzden sığınağıma çekiliyorum.

Sizi her zaman çok sevdim Arkadaşım, hep seveceğim...

                                                                                                                                                        İrem R.                ''

Barın da benimle birlikte mektubu okurken gözünden bir damla düştü. Çocukluğumuz beraber geçmişti ve şimdi onun kendinde olmadığını öğrenmiştik. Kendinde olmadan yapmıştı bütün bunları ve yine kendine yükleniyordu...

Çocuklara iyi geceler dileyerek odama çekildim. Düşündüm aslında biraz neden böyle olduğumuzu. Melih'in, İrem'e tavırları, Büge'yi yanımda görmesi, uzun zamandır görüşmeyişimiz... Hepsi üst üste geldiğinden belki böyle olmuştu.

Aradan çok geçmeden Berne aradığında Büge'nin çığlıklarını duydum arkadan. Hemen onlara gittiğimde Büge'yi İriz'in kollarında çırpınırken gördüm. Yanına gidip ona sarıldığımda bile kendine gelemedi.