Miłość bez barier TOM II

Misja

***Wojtek***

Jak przeżyć święta i  przy tym nie zwariować? To pytanie zadaję sobie od kilku lat w okolicach grudnia. Już pod koniec listopada w moich rodzicach odpala się tryb,który z siostrami obwołaliśmy ,,Misja choinka". Wszystko zaczynało kręcić się wokół jednego i oczywiście nigdy nie zabrakło jeszcze  ogólnopolskiej tradycji zwanej ,,Awanturą Bóg jeden wie,o co". Ale ten rok był jednym z najlepszych,o ile nie tym najlepszym,które przeżyłem. Obchodziliśmy z Amelką pierwszą rocznicę ślubu i, co chyba w tych dwunastu miesiącach było najpiękniejsze,urodziła się Dianka, która... mimo tego,że zapewniałem wszystkich o tym,że dzieci nie lubię i nie chcę, okazała się być moim spełnionym marzeniem. Lubię obserwować,jak codziennie jest inna,więcej potrafi i ciągle interesuje ją dosłownie wszystko. Niedawno zaczęła wstawać( jeszcze na szeroko rozstawionych nogach,ale jednak) i wydaje się bardzo zaskoczona tym,jak wygląda świat w pionie.I pomyśleć,że jeszcze nie tak dawno temu byłem święcie przekonany,że wszystko skończone i już nigdy nie będzie mi danie nikogo kochać. 

*** 

- O, wstałaś już- uśmiecham się na widok lekko jeszcze zaspanej Amelki Możesz mi wyjaśnić,co robiłaś do drugiej w nocy?

- Ja...szukałam gwiazdy na choinkę.

- Przepraszam,ale...naprawdę myślisz,że jest sens ubierania choinki,skoro jutro wyjeżdżamy i nie będzie nas dobrych parę dni?

- Kiedy będzie Natalia?-ignoruje moje pytanie.

- Wieczorem. Ale..znalazłaś chociaż tę gwiazdę?

- Nie. Nie wiem,czy jej nie zniszczyłam przy wyjmowaniu.

- Nieważne-zapewniam. - Przypomnij mi,jaki dokładnie jest plan?

- Wigilia u twoich rodziców,pierwszy dzień świąt u moich, a w drugi idziemy na  obiad z Gabi i Michałem.

- No nie- wywracam ironicznie oczami,słysząc ostatnią część zdania. - Przecież ta oferma znowu się barszczem obleje...

- Znowu?

- Przypomniała mi się Wigilia w maturalnej.  Taka tam, historia pojedynku Michała z barszczem z torebki.

- Opowiedz mi ją.

- No to tak. Mieliśmy tradycyjną Wigilię. Taką,jaka jest pewnie w większości szkół. Pierogi,pierniki,mandarynki i wspomniany wcześniej bohater,barszcz z torebki. Jeździłem już wtedy na wózku, a mandarynki były daleko,więc poprosiłem Walczaka,żeby mi jedną podał. No i...jakoś tak niefortunnie ruszył ręką,że wylał cały ten barszcz na siebie i na swoją idealnie do tamtej pory białą koszulę.