Chapter 40 (End)

2K 56 20
                                    

NOTE: THIS IS THE REVISED PART OF THE CHAPTER.

Aiden POV~

Napapatingin sa daan habang naglalakad na hawak-hawak ang kaliwang kamay ng anak ko. Napapangiti habang minamasdan ang sabik na sabik na si Aaron na makita ang daddylo nya na naghihintay sa bahay.

Tumawag kasi si Dad at Mom kagabi. Namimiss raw nila ang apo nila kaya nagbabakasakaling pwede bang sa kanila muna ang anak ko at isasama lang nila sa lakad nila. Wala namang problema sa akin 'yon. I'm even happier knowing that my first born is very close with his grandparents.

Pinalipas lang namin ang gabi at napagpasyahan agad naming bumalik na sa syudad. Di naman kami nagtagal don sa bukid. Pero balak din naman naming bumalik dito paminsan-minsan. 'Tsaka ang ganda kaya rito. Kagabi nga, sobrang sarap ng tulog ko dahil sa presko ng hangin. Iba talaga sa pakiramdam 'yong lamig ng simoy ng hangin kaysa sa aircon eh.

By the way, kaya rin napagdesisyonan ni Von na bumalik na sa syudad dahil nababahala sya sa pagsakit ng tyan ko kagabi. I already explained to him na okay naman ako at alam kong okay ako. I'm a nurse rin kaya kaya alam ko sarili ko. But well, Von wants to make sure that nothing bad happen kaya ayorn, plano namin na pagkatapos naming e hatid ang anak ko sa bahay nina dad ay deritso kami sa hospital.

Ilang oras din bago kami makarating sa bahay. Pagdating namin ay tulog ang anak ko kaya dahan-dahan na itong kinarga ni Von at pinahiga sa kwarto nina Dad. Si Mom pa ay grabi ang pananabik nang makita ang apo nya. Sa mukha palang ay gusto na nya itong gisingin, pero syempre, di nya 'yon ginawa.

Nagkakamustahan rin kami rito at halatang galak na makita ang isa't-isa. Lalo na sila Dad at Von eh. Nagkakasundo talaga sila dahil puro business agad ang napag-usapan ng dalawa. Ewan, pero mukang mas sabik pa yata makita ni Dad si Von eh kaysa sa akin wews!

Hinanap ko nalang kung saan ang kakambal ko pero tugon lang sa akin ay kakaalis lang rin daw dahil may duty. Actually, I already texted my twin brother na sa kanya ako magpapacheck-up. Total doctor naman sya kaya mas safe kung sa kanya na ako deritso.

Inabotan rin kami ng halos dalawang oras dito sa bahay bago kami nagpaalam ni Von na aalis na dahil pupunta pa ng hospital.

Maya't-maya ay umalis rin kami. 

Kami nalang ni Von ngayon at pareho kaming nakaupo sa unahan. Di na nya pinasama ang tauhan nya kaya sya ngayon ang nag dri-drive. Di rin nagtagal nang kami ay makarating. Doon na kami nagpunta sa mismong hospital na pagmamay-ari ng dad ko. 

Well, di naman sa pagmamayabang pero mayaman rin talaga kami. My dad is so good handling a business. He even offered me before if I want to inherit his business in the future, but I refuse. I know, we know that my twin brother, Austin can manage this well. He's a doctor, and a business minded. Di naman siguro halata sa akin na di ako into business ano? Pero lang kasi kami gala ng barkada ko dati ehhhh, tskk!

So ayon nga, pagpunta namin rito ay si Austin na ang bumungad sa amin. Napayakap pa ako sa kapatid ko at di ko mapigilang di makaramdam ng inggit. Eh kasi nga twin brother ko sya, pero bakit ang tangkad nya kompara sa akin? 'tsaka ang laki pa ng katawan nito na sobrang kabaliktaran sa katawan ko. I remembered before na grabi exercise ko because I want to achieve big muscles, but then, nothing happens tskk!

"Let's check-up my nephew" huling rinig kong komento nya saka kami pumasok sa isang room. 

He did some check lang naman, making sure that the baby is healthy, as so as me. Parang di lang nga kami umabot ng isang oras nang magbigay na sya ng komento tungkol sa kalagayan ko. 

Twins Series 1: Twisted Life ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon