~~
"Oturmak ister misin?" diye sorduğunda başını olumlu anlamda salladım ama oturmadan önce görüş alanıma bir şeyler girdi. Şu an beni tutan Jungkook'u görmem gerekirken onu görmüyordum.
-
Malikaneye yakın bir yerdi, fazla yakın. Ağaçlık alanın oldu...
Girişi belki küçüktü ama çok harika bir yerdeydi. Yeraltına kurulmuş bir krallık...kimin aklı ererdi ki? Çukur orakçıları, gölgeler ve tilkilerin yaşam alanı olan bu yeraltı oditoryumu pek çok yönden av çekebiliyordu. Karanlık Geçit'e gelen hayvanlar neden kayboluyordu? İşte tam da bu yüzden. Kuyunun yanına gelen her ne olursa olsun kendini bir anda yerin dibinde bulurdu. Gölgelerin karnını doyurmak için mükemmel bir girişti.
Dakikalar vardı tilkilerin ava çıkmasına. Nerede katliamcı ruh var, hepsini bulup besleneceklerdi. Yiyerek değil, enerjilerini emerek. Tilkiler bunu yüzyıllardır yapıyor olsalar da, bu her zaman bir efsane olarak kalmıştı. Artık bu sözde efsaneyi yeniden tarihe geçirme vakti gelmişti. Uzun süredir duraksayan tilkiler artık bu durumdan hoşnut değillerdi. Yeni av lazımdı, yeni güç lazımdı, yeni ruhlar lazımdı. Neyse ki çok kısa bir süre önce bir tane bulmayı başarmışlardı.
Yeraltı zindanında tutulan bu kişi, son zamanlarda yaşadığı şeyler karşısında delirdiğini düşünmeye başlamıştı. O kadar ki, onu öldürmek isteyen vampiri bile görmeyi arzular olmuştu. Ama artık imkansız gibi bir şeydi. Onun için yepyeni bir alanda yepyeni bir hayat başlayacaktı ve tüm o yaşadıkları yetmezmiş gibi, bir de bu yeraltında kafayı yiyecekti. Ama çok kısa sürecekti. Sonunda tilkilerin gücüne erişip istediği an yeryüzüne çıkabilecek ve avını bulabilecekti, siren yaratıklarını.
*****
~Sunyeon~
Yanımda sadece Eunji ve Minji vardı. Diğerleri dönüşecek olsalar da, bunu bile bile yanımızda durmak istememişti ve Namjoon...Jungkook'u dışarı çıkması konusunda ikna etmeyi başarmıştı. Evet, artık bir iblisin de pençesine düşme ihtimalim büyük bir 100 idi.
Eunji, perdeyi çekerek camdan dışarıya baktı. Hava kapkaranlık olmuştu. Dolunayın ışığı çok parlıyordu ve resmen malikanedeki tüm elektriği kessen de yine aydınlık olurdu. Uluma sesleri kulağımı kanatıyordu. Hatta bunlardan biri de hemen yanı başımızdaydı, aynı çatının altını paylaştığımız Taehyung. Minji bana ve Eunji'ye göre aşırı normaldi çünkü korkacak bir şeyi yoktu. Kanı zehirliyordu.
"Keşke benim de kanun zehirlese," diye söylendi Eunji yanımıza gelip oturarak.
"Keşke benimki de öyle olsaydı. Ben de korkmazdım," diyerek onayladım Eunji'yi. Minji güldü.
Bacak bacak üstüne atmıştı ve kollarını bağlamıştı. Bugün yaptığı at kuyruğu ve önüne bıraktığı birkaç tutam saç onu çok...seksi gösteriyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
