Vampire Mansion⁴ : Tilki

~24~ Buldum

2 gün sonra|

Kuyu macerasından ve harika reflekslere sahip olduğu için bizi kurtaran Jungkook'un olayının ardından 2 koca gün geçmişti. Şoku üzerimizden atar atmaz içeri girdiğimizde her şeyi diğerlerine de anlatmıştık. Hoseok ise 2 gündür kuyuyu kapalı tutmak ya da en azından bizi korumak için büyüler bulmaya çalışıyordu.

Elinden geldiğince hızlı olmaya çalışıyordu ama neredeyse tüm büyü kitaplarını kontrol etmesine rağmen doğru büyüyü bir türlü yapamıyordu. Korku bedenimi ele geçiriyordu çünkü o kuyunun ne kadar tehlikeli olabileceğini duymakla kalmamış, deneyimlemiştim bile.

Derin derin nefesler alıp vermeye başladım. Belki bunu yaparsam kendime gelirdim. Gözlerimi de yummuş bir şekilde derin nefesler alıp veriyor ve sakin olmaya çalışıyordum. Ben daha tam olarak sakinleşememişken omzunda bir el hissettim. Başımı soluma çevirdiğimde Minji'yi gördüm. Gülümsedim.

"Ne yapıyorsun? Nefes seslerini şu duvarın oradan duyuyorum. Bir sorun mu var?" demişti ve elini omzumdan çekerek yanıma oturmuştu. Bedenimi ona döndürdüm. Benim başımdaki sorunlar bir değil bindi.

"Aslında sakinleştirmeye çalışıyordum kendimi."

Kaşlarını çattı. Eminim ki sebebini merak ediyordu.

"Güçlerinle mi alakalı? Bizimkilerden duydum. Geçen gün bahçede çok iyi iş başarmışsın. Aferin sana."

"Teşekkürler Minji ama sorun o değil. Kuyu hakkında," dedim hafifçe gülümsedikten sonra başımı kucağındaki ellerime eğerek. Minji anladığında dair bir mırıltı çıkarttı.

"Zor olmalı. Neyse ki Jungkook yetişti. Yoksa size ne olurdu bilemiyorum," dedi ve omuzlarımı tutup beni göğsüne bastırdı. Şaşırsam da çabuk toparladım ve elimi onun sırtına doladım. Minji yavaş yavaş bize kendini açıyordu ve bu çok hoştu.

Sarılmanın en iyi anında derin bir ses kulaklarıma ilişti. Ellerimi Minji'nin sırtından çekip önüme döndüm ve sesin sahibini aradım. Minji de öyle yaptı.

"Jeon!"

Çok geçmeden merdivenden inmekte olan bir kurt gördüm. K-kurt... Bu T-Taehyung muydu!? Benim yanımda kaç kez dönüşmüştü hatırlamıyorum ama şu an net bir şekilde görüyordum. Kürkü çok mükemmel görünüyordu. O sırada yanıma gelen Mingwon'um kulağıma eğilmesiyle boynum çarpan nefesi yüzünden ürperdim. Ayrıca şöminenin karşısında sözde uyuyan Yoongi de hemen bize bakmıştı.

"O her zaman mükemmeldir Yeon," dediğinde kıkırdadım. Ama hemen dudağımı dişledim. Harika! Kurtlar da iç ses okuyordu!

O anki durumu umursamamaya çalıştım ve merdivenden inen Taehyung'a dikkat kesildim. Merdivenin solunda kalan dar koridordan çıkan bir beden gördüm. Elinde bir sürü kutu vardı da, neydi onlar? Taehyung bir kez daha seslendi.

"Jeon!"

Koridordan çıkan kişi tahminimce Jungkook'tu ve onca kutuyu taşıyan da. Koridordan çıkıp merdivenin başına geldiği gibi başını sola çevirdi ve Taehyung'un iri bedenine başını kaldırarak baktı! Gülmemek için dudaklarımı sıkıca birbirlerine bastırdım. Ama Minji benim aksime kıkırdadı. Jungkook göz devirerek konuştu.

"Bu ne hal hyung?! Evin içindesin, eski haline döner misin? Sana baktıkça boynum ağrıyor."

Jungkook bu konuda haklıydı işte. Minji'nin kıkırdaması kesildiğinde Taehyung'un da eski haline döndüğünü gördüm. Jungkook'un yanına gidip elimi Jungkook'un omzuna attı ve ona bir şey sordu. O sırada Jimin de merdivenlerden aşağı inerken o ikiliye baktı.