Don't [H.S.]

⭐10⭐

Augustus's Point Of View

Μάλλον κατάλαβε κάτι. Φαίνεται να μπήκε σε υποψίες. Δεν μπορω να ξανά ανοιξω το θέμα. Έτσι θα σιγουρευτεί οτι κάτι συμβαίνει. Θα είναι λάθος να δώσω παραπανω δικαιώματα. Είναι αλλιώς να υποπτεύεται και αλλιως να ξέρει. Δεν θέλω να μαθει έτσι. Φαίνεται να της αρέσει ο Harry. Παρολο που δεν μιλάει καθόλου για εκείνον. Την ξέρω τοσα χρόνια. Φαίνεται στα ματια της. Αλλά πρέπει να πάρω απόφαση οτι αυτά τα ματια που λατρεύω τόσο δεν θα λάμπουν έτσι ποτέ για μένα. Είναι δύσκολο να το δεχτώ και δεν πρόκειται ποτε να το κάνω. Αλλά θα ελπίζω μέχρι την τελευταια στιγμη. Δεν θα καταφέρω τίποτα αλλά η ελπίδα πεθαίνει παντα τελευταια. Στο κάτω κάτω αυτό που θέλω είναι να είναι ευτυχισμένη. Ακόμα και αν ισχυει αυτό όταν είναι με κάποιον άλλο.
Το κινητό μου με επανέφερε στην πραγματικότητα. Έβγαλαν τα χέρια μου κάτω απο τα σκεπάσματα για να πιάσω το κινητό απο το κωμοδινο. Εσειρα το δάχτυλο μου στην οθόνη και το τοποθέτησ α στο αυτί μου.

"Καλημέρα. Νωρίς ξυπνησες. Όχι εφιάλτες;"

"Το βρηκες."

"Τι θες;" προσπαθώ να την μπερδεψω λογο της χθεσινης κουβέντας.

"Απλα πείρα να δω τι κανεις..."

"Bella,ξέρω οτι κάτι θες. "

"Έχεις νεύρα μαζί μου; Γιατί δεν θυμάμαι να σου εκανα κάτι!"

"Ο-οχι...απλα με ξυπνήσεις...σχεδόν.."

"Αα. Λοιπον ναι θέλω μια χάρη..."

"Πες το."

"Μπορείς να έρθεις απο εδώ; Τώρα;"

"Τι το τόσο σημαντικό;"

"Θέλω να μιλήσουμε."

Πριν προλαβω να απαντήσω είχε κλείσει.. Είχα παγώσει με το κινητό στα χέρια μου. Προσπάθησα να επεξεργαστών αυτά που μου μόλις είχε πει. Δεν χωρούσε το μυαλό μου την ιδέα οτι μπορεί να εννοούσε κάτι με αυτό που είπε. Ευρεία εξω απο το πάπλωμα και φόρεσαν ενα τζιν και μια μπλούζα τυχαία. Μπήκα στο τζιπ και εκανα όσο πιο γρήγορα γινόταν. Αυτή τη μέρα την περίμενα χρόνια και επιτέλους ήρθε. Προσπάθησα να σιγκεντρωθω αλλά δεν κατάφερα τίποτα. Το μυαλό μου είναι σε εκείνη.