Don't [H.S.]

*42*

Bella's Point Of View

Άφησα τον Harry με τον Ian στην κουζίνα και κατέβηκα γρήγορα την σκάλα για το υπόγειο. Η πόρτα ήταν κλειδωμένη, και άκουγα από μέσα τον Louis να σιγομουρμουρίζει. Έψαξα με τα μάτια μου στο πάτωμα, και βρήκα τα κλειδιά της πόρτας πεταμένα σε μια γωνία. Τα σήκωσα και ξεκλείδωσα την πόρτα και μπήκα μέσα. Τον είδα να είναι πεσμένος με το πρόσωπο στο πάτωμα. Πήγα γρήγορα προς το μέρος του και τον βοήθησα να σηκωθεί. Αφού συνήλθε, κλείσαμε την πόρτα πίσω μας και ανεβήκαμε πάνω.

«Harry που είναι ο Ian?!» μίλησε ταραγμένος ο Louis όταν είδε πως ο Harry ήταν μόνος του στο σαλόνι.

«Έφυγε.» είπε χωρίς να μας κοιτάξει.

«Έφυγε... ή τον άφησες να φύγει?» ρώτησε σχεδόν σίγουρος για την απάντηση. Ο Harry σηκώθηκε όρθιος, και ανέβηκε πάνω. Λίγο αργότερα επέστρεψε φορώντας ένα γκρίζο πουλόβερ και τα παπούτσια του. Πείρε το παλτό του από την κρεμάστρα και γύρισε προς τον Louis.

«Θ-θα... λείψω για λίγο...» είπε και με κοίταξε στιγμιαία. Εγώ είχα το βλέμμα μου καρφωμένο πάνω του, προσπαθώντας να του τραβήξω την προσοχή. Μάταιο. «Να την προσέχεις μέχρι να γυρίσω.» του ψιθύρισε καθώς περνούσε ξυστά από δίπλα του.

«Harry...?» ψιθύρισα την ώρα που άνοιξε την πόρτα για να φύγει. Με κοίταξε, και χαμήλωσε το βλέμμα του, και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Χωρίς να το σκεφτώ, τα πόδια μου λύγισαν και έπεσα στα γόνατα απογοητευμένη. Δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου πριν καλά-καλά το καταλάβω. Λίγο αργότερα ένιωσα τα χέρια του Louis να τυλίγονται γύρω μου και να με σηκώνει προς τα πάνω. Με ανάγκασε να σταθώ στα πόδια μου και έβαλε τα χέρια του στους ώμους μου για να με κάνει να τον κοιτάξω. Με έσπρωξε προς τα πίσω και με έκανε να καθίσω στον καναπέ. Έτρεξε μακριά και γύρισε με ένα ποτήρι κρύο νερό. Προσπάθησα να χαμογελάσω, καθώς το έπαιρνα στο χέρι μου. Λίγο αργότερα, η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Niall με την Elena. Μόλις με είδαν, τα χαμόγελα από τα πρόσωπά του εξαφανίστηκαν. Ο Niall πάγωσε στην θέση του, ενώ η Elena ήρθε αμέσως δίπλα μου και πανικόβλητη προσπαθούσε να σχηματίσει μια ολόκληρη πρόταση.

«Αγάπη μου τι έχεις?! Ποιος σε πείραξε?! Τι έγινε ρε παιδιά?!» φώναξε και κοίταξε γύρω γύρω. Εγώ απλά κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου. Ο Louis μας κοίταξε τον καθένα ξεχωριστά και πήγε προς τον Niall. Τον μετακίνησε από την θέση του προσπαθώντας να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα. «Ρε βλάκα σύνελθε!! Δεν πέθανε κανένας!! Έχετε φρικάρει και οι δυο σας!!» φώναξε και ο Niall αμέσως πετάχτηκε. Έπεσε με δύναμη πάνω στον καναπέ, δίπλα μου, και με κοίταξε σοβαρά. Μετά γύρισε στον Louis, και κοίταξε με απορία. «Τότε ρε παιδιά, τι έγινε?» μίλησε. Ο Louis με κοίταξε απορημένος πριν απαντήσει. «Για να είμαι ειλικρινής... δεν πολύ κατάλαβα...» είπε και έκατσε και εκείνος στον απέναντι καναπέ. «Isabella δώσε μια εξήγηση τώρα!!» φώναξε η Elena. «Εντάξει! Ηρεμίστε!! Από χθες που ήρθα ήταν όλα τέλεια. Τέλεια. Πριν λίγο ξυπνήσαμε και όταν κατεβήκαμε κάτω βρήκαμε τον Ian στην κουζίνα. Ο Harry ήταν έτοιμος να του ορμήσει αλλά τον κράτησα. Μας είπε πως είχε χτυπήσει τον Louis. Έτσι ο Harry με έστειλε κάτω να τον δω. Εκείνος έμεινε πάνω μαζί του για περίπου δέκα λεπτά. Όταν ανεβήκαμε ξανά επάνω, ο Ian είχε εξαφανιστεί. Ή είχε φύγει. Ο Harry ήταν χαμένος... δεν απαντούσε με ακρίβεια στις ερωτήσεις που του κάναμε. Μας άφησε παγωμένους στο σαλόνι, και ντύθηκε. Πείρε το παλτό του και την ώρα που έφευγε ψιθύρισε στον Louis να με προσέχει μέχρι να γυρίσει...» εξήγησα. Η Elena και ο Niall είχαν μείνει στάσιμοι και με κοιτούσαν. «Με κοροϊδεύεις?!» φώναξε ο Niall. Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου και τους κοίταξα όλους. «Γιατί να σε δουλεύω?» μίλησα λίγο αργότερα. Η Elena σηκώθηκε από δίπλα μου και ανέβηκε τρέχοντας την σκάλα. Λίγο αργότερα κατέβηκε, και κούνησε καταφατικά το κεφάλι της προς τον Niall. «Isabella ο Harry δεν έφυγε... σαν να λέμε έφυγε...!! Έφυγε για λίγο... ξέρεις θέλει χρόνο μόνος του... θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για ότι συμβαίνει και θέλει να βρει την καλύτερη λύση... δεν σε άφησε...» μίλησε σιγανά ο Louis. Τα μάτια μου πλάτυναν λίγο περισσότερο από το κανονικό και κοίταξα γύρω μου. «Και εγώ που θέλετε να το ξέρω?» μίλησα χιουμοριστικά λίγο αργότερα. «Ηρέμησε. Όπου να' ναι θα έρθει.» μου είπε χαμογελαστή η Elena.

........................................

Harry' s Point Of View

Βγήκα από το αμάξι και κάθισα σε μια μεγάλη πέτρα. Ο αέρας φυσούσε ενάντια στο πρόσωπό μου μειώνοντας την ορατότητα. Τα νερά ήταν άγρια και έπνιγαν τους βράχους που βρίσκονταν πιο κοντά στην επιφάνεια του νερού. Το κινητό μου δονήθηκε αρκετές φορές στην τσέπη μου αλλά αγνόησα κάθε ερέθισμα. Πρέπει να χαλαρώσω και να σκεφτώ κάτι σωστό... κάτι να βοηθήσει...

Ο Mike αποκλείεται να με πιστέψει. Αποκλείεται. Όσα και να του πούμε εμείς, δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη. Όσο και να προσπαθήσουμε δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτα και πρέπει να είμαι προετοιμασμένος για κάτι περισσότερο, κάτι πιο ισχυρό. Δεν έχω παραπάνω επιλογές. Ο Ian δέχθηκε να μας βοηθήσει. Αλλά δεν θα είναι αρκετό. Πρέπει να βρω κάτι πιο δραστικό...

Μπαίνω στο αμάξι και ξεκινάω να οδηγώ προς την πόλη. Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη μου, και βρίσκω τον αριθμό που ψάχνω στις επαφές. «Θέλω να μιλήσουμε από κοντά. Όχι, όχι. Τώρα. Είναι για την Bella... ωραία. Θα είμαι εκεί σε δέκα λεπτά.» κλείνω την γραμμή και επιστρέφω την προσοχή μου στον δρόμο.

Σχετικά μικρούλι αλλά δεν έχω και πολύ έμπνευση αυτές τις μέρες. Επίσης ξεκίνησα αγγλικά και προπονήσεις και έτσι το πρόγραμμα μου άρχισε να περιορίζετε. Ελπίζω να είναι καλό. Vote&Comment αν σας άρεσε♥ Btw έφτιαξα καινούργιο εξώφυλλο, πως σας φαίνεται??♥

All the love,

~Sophia