Don't [H.S.]

*31*

Harry's POV

Βγήκα από το βανάκι, και ακολούθησα τους άλλους μέχρι την πίσω είσοδο του κτηρίου. Φόρεσα τον σκούφο μου και μπήκα τελευταίος μέσα. Οι άλλοι, έπιασαν από έναν υπάλληλο, και απειλούσαν για να μάθουν που βρίσκονταν τα πακέτα που έπρεπε να βρω. Κανείς από εκείνους δεν δεχόταν να απαντήσει. Εγώ είχα αρχίσει να πανικοβάλλομαι, αλλά προσπαθούσα να μην το δείχνω. Ο Niall μου έκανε νόημα να πάω προς το πίσω μέρος του κτηρίου, για να βρω το δωμάτιο που ψάχναμε. Βρήκα μια σιδερένια πόρτα και φώναξα στους άλλους πως λογικά το βρήκα. Προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα, αλλά ήταν κλειδωμένη. Γύρισα πίσω στους άλλους, και προσπάθησα να πείσω έναν από εκείνους να μου πει που ήταν τα κλειδιά της πόρτας. Δεν μπόρεσα να μάθω τίποτα. Άρπαξα από τον Louis το όπλο και πήγα προς την πόρτα. Σημάδεψα την κλειδαριά της πόρτας, και τράβηξα την σκανδάλη. Τα αφτιά μου βούλωσαν από τον πολύ θόρυβο. Πέταξα το όπλο κάτω και έτρεξα μέσα στο δωμάτιο. Έψαξα να βρω αυτά που έπρεπε για να φύγουμε όσο πιο γρήγορα γινόταν, αλλά τα συρτάρια του δωματίου ήταν όλα άδεια. Πείρα το όπλο από το πάτωμα και το επέστρεψα στον Louis. «Δεν είναι πουθενά.» του ψιθύρισα. Εκείνος με κοίταξε με περιέργεια και πέταξε το όπλο στα χέρια μου. Έτρεξε προς το δωμάτιο, και μετά από λίγο γύρισε με ένα μόνο σάκο. «Αυτό είναι. Πάμε!» φώναξε και στους άλλους. Τον ακολουθήσαμε όλοι έξω, και βρήκαμε το βανάκι του Mike να μας περιμένει στην γωνία του δρόμου. Τρέξαμε ως εκεί και μπήκαμε μέσα. Εκείνος ξεκίνησε την μηχανή και οδήγησε γρήγορα.

.................................

Bella's POV

Κάθισα με την Elena σε μια καφετέρια της γειτονιάς, και παραγγείλαμε από ένα καφέ. Εκείνη δεν μιλούσε καθόλου, είχε το βλέμμα της κατεβασμένο και προσπαθούσε να αποφύγει την παρά μικρή κουβέντα που μπορεί να έβγαινε από το στόμα της. Κάθισα πίσω, στην πλάτη του καθίσματός μου και την κοίταξα επίμονα. Εκείνη το είχε καταλάβει αλλά έκανε πως έφτιαχνε κάτι στα βραχιόλια της.

«Θα μου μιλήσεις επιτέλους??» είπα μετά από λίγο. Σήκωσε το βλέμμα της και με κοίταξε αμήχανα. Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και μάζεψε μερικές τούφες των μαλλιών της που είχαν πέσει μπροστά στα μάτια της. «Elena... Επικοινωνείς καθόλου??» πρόσθεσα.

«Ν-ναι... Εμ... Bella δεν θέλω να το συζητήσω...»

«Συγγνώμη αν σε πιέζω, αλλά αν δεν ξέρω τι έχει συμβεί, δεν μπορώ να βοηθήσω, και ειλικρινά θέλω πολύ!»

«Σωστά. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι κάτι άξιο συζήτησης.»

«Δεν πειράζει.»

«Λοιπόν... Εμ... Με τον Niall πριν μερικούς μήνες, ήμασταν μαζί. Όλα πήγαιναν πολύ καλά, ήταν φίλος του αδελφού μου, και αυτό με έκανε να νιώθω αρκετά πιο ασφαλής.»

«Καλό αυτό...»

«Ναι. Εμμμ... Μετά από λίγο καιρό, έμαθα κάτι... Βασικά βρήκα κάτι και έτσι... Αποδείχθηκε ότι μου έλεγε ψέματα... Για κάτι πολύ σοβαρό, και έτσι χωρίσαμε...»

«Δ-δεν ήθελες να χωρίσετε...»

«Λογικό δεν είναι?»

«Ναι, φαίνεται πολύ καλό παιδί...»

«Ναι. Φαίνεται.»

«Πάντως εγώ νομίζω πως ενδιαφέρεται ακόμα πολύ για σένα... Έτσι φάνηκε τουλάχιστον...»

«Δεν ξέρω.»

«Σ'αγαπάει ακόμα...»

«Ν-ναι. Μακάρι...»

«Και εσύ τον αγαπάς ακόμα...»

«Υποθέτω...»

«Λοιπόν!» είπα χαμογελαστή και άρπαξα το κινητό μου πάνω από το τραπεζάκι. Έψαξα λίγο στις επαφές μου, και μετά από λίγο τοποθέτησα το ακουστικό στο αφτί μου. «Ναι, Niall! Η Bella είμαι...!» είδα την Elena να γουρλώνει τα μάτια της και να κουνάει αρνητικά τα χέρια της, προσπαθώντας να με κάνει να κλείσω την γραμμή. Εγώ γέλασα και συνέχισα αυτό που είχα στο μυαλό μου. «Λοιπόν, είμαι σε ένα καφέ, και έλεγα αν ήθελες να περνούσες από εδώ, θέλω να μιλήσουμε.... Τι? Ν-ναι... Είχαμε μια περίεργη εμμ... ένα περίεργο θέμα το απόγευμα... ναι... Δεν ξέρω... Δεν είμαι σίγουρη αν θέλει να το συζητήσει μαζί μου... Ααα θέλει... Ναι... τέλος πάντων, ας έρθετε μαζί και βλέπουμε. Ναι,ναι τα λέμε.»

VOTES&COMMENTS!!