Don't [H.S.]

*49*

Harry's Point Of View

Ξυπνησα απο το φως του ηλιου που εμπαινε απο το παραθυρο. Κοιταξα διπλα μου την Isabella και χαμογελασα στιγμιαια. Μαζεψα το χερι μου απο την μεση της και σηκωθηκα ηρεμα απο το κρεβατι. Εκανα ενα ντουζ και κατεβηκα στην κουζινα. Εφτιαξα καφε και καθησα στο σαλονι.

Σημερα ειναι η μεγαλη μερα. Πρεπει ολα να πανε καλα. Αν δεν πανε καλα θα τρελαθω. Δεν προκειται να αφησω τον Mike να μου την παρει. Ειναι ή και οι δυο, ή κανενας. Δεν προκειται να αφησω να ξανα συμβει κατι τετοιο. Ειναι στο χερι μου να το κανω να δουλεψει. Αν ολα πανε οπως τα εχω σχεδιασει, θα γυρισουμε πισω μαζι. Αν οχι... Θα γυρισει μονη της...

_____________

Πειρα το κινητο μου απο το παντελονι μου, και εστειλα μηνυμα στον Niall <<Ελπιζω ολα να πανε καλα σημερα. Στις 10 στο μερος που εχουμε κανονισει.>> εστειλα. Λιγα λεπτα αργοτερα, μου ηρθε η απαντηση του. <<Και εγω το ιδιο ελπιζω. Ναι θα ειμαστε ολοι εκει, εχω μιλησει με τους αλλους.>> απαντησε. <<Ενταξει. Να προσεχεις την Elena... Τα λεμε εκει.>> εκλεισα το κινητο και το εβαλα πισω στην τσεπη μου. Καθισα στην ακρη του κρεβατιου, και την χαζευα. Ειναι τοσο ομορφη. Γαμωτο, ειμαι ενα τιποτα χωρις αυτην. Λιγα λεπτα αργοτερα, πεταχτηκα απο τον ηχο του κουδουνιου. Προσεξα τα ματια της να ανοιγουν. Με κοιταξε τρομαγμενη. Της εκανα νοημα να ηρεμισει, και να μεινει στο κρεβατι. Ξερω οτι δεν προκειται να το κανει, αλλα παντα κραταω την ελπιδα. Σηκωθηκα και με γρηγορο βηματισμο πηγα ως την πορτα. Ανοιξα και αντικρισα τον Augustus. Ηταν ταραγμενος. Εκανα το σωμα μου στην ακρη, για να τον αφησω να περασει μεσα. Κοιταξε γυρω το σπιτι. Εψαχνε την Bella. "Κοιμαται." του ειπα. "Καλα. Θα την περημενω." ειπε και καθισε στο σαλονι. Χωρις να δωσω απαντηση, πηγα προς το δωματιο της. Την ειδα ορθια να βαζει τα εσωρουχα της. Χαμογελασα και την πλησιασα. Τυλιξα τα χερια μου γυρω απο την μεση της και την φιλησα. Αποτραβηχτηκα λιγο αργοτερα και την κοιταξα σοβαρος. "Ο Augustus ηρθε να σε δει." μιλησα και πειρα την μπλουζα μου απο το πατωμα. Την φορεσα γρηγορα και γυρισα προς το μερος της. "Α. Καλα, θα παω." απαντησε και μπηκε στο μπανιο. Πηγα στην κουζινα, και εβαλα καφε σε αλλες δυο κουπες. Του εδωσα την μια, και σταθηκα ορθιος μπροστα στον παγκο. Με κοιτουσε αδιαφορα. "Ξερεις, ειναι λιγο αβολο ολο αυτο." ειπε και απομακρυνε το βλεμμα του. "Ναι. Το ξερω. Αλλα δεν ειναι κατι αλλο που μπορω να κανω." απαντησα και καθισα στον καναπε απεναντι του. Λιγο αργοτερα ακουσα βηματα απο τον διαδρομο. Εκεινος σηκωθηκε πανω και εβαλε τα χερια του στις τσεπες του. Εκεινη ηταν αμηχανη, αντιθετα με εκεινον που ηταν τελειως ανετος. "Γεια σου Augustus." ειπε και χαμηλωσε το βλεμμα της. "Bells. Καιρο εχω να σε δω." κοροιδεψε. "Ν-ναι." ειπε εκεινη. "Ω, ελα τωρα. Κανε με μια αγκαλια!" ειπε και ανοιξε τα χερια του. Εκεινη ετρεξε και χωθηκε στην αγκαλια του. Αυτο πονεσε. Απομακρυνα αμηχανα το βλεμμα μου. Αρπαξα τον καφε μου, και ηπια την μιση κουπα. Μακαρι αυτο να ηταν ουισκι. Πειρα μια βαθια ανασα, και σηκωθηκα ορθιος. "Εγω να σας αφησω. Ε-εχω να κανονισω καποια πραγματα πριν το απογευματινο. Θα περασω σε κανα δυωρο να ειμαι σιγουρος πως εισαι οκευ..." ειπα, και πειρα το παλτο μου απο την κρεμαστρα. Εκεινη ειχε τραβηχτει μακρυα του και στεκοταν απεναντι μου, στην αλλη μερια του δωματιου. Κουνησε καταφατικα το κεφαλι της, και πειρε μια βαθια ανασα. "Ενταξει." ειπε και εκανε μερικα αμηχανα βηματα προς εμενα. Φορεσα το παλτο μου, και ανοιξα την πορτα. Εκεινη ηρθε, και την κρατησε με το χερι της για να φυγω. Το βλεμμα μου ηταν χαμηλομενο, και προσπαθουσα να το παιξω ανετος, με το γεγονος οτι ημουν υποχρεωμενος να την αφησω μονη μαζι του. Αυτο μπορει να ειναι το τελευταιο πρωινο που μπορω να περασω μαζι της... Και την αφηνω σε αυτον... Τα χερια της γυρω απο τα δικα μου με επανεφεραν στην πραγματικοτητα. Της χαμογελασα, καθως εκανε το ιδιο. Ενωσα τα χειλη μας ως αντιο, και εφυγα.