Bᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ 𝟸𝟿

212 26 30
                                    

Maridun başını kaldırıp onların karşısında dim dik durmuş, yaratıklara bakıyordu. Yaratıklar Maridun'u görünce bir anda hepsi diz çöküp onun önünde boyun eğdiler.

Görüntüsü bile çok...Çok ürkünçtü... yüzlerce Alzilal Maridun'u görünce korkudan ve saygıdan çökmüştüler.

Maridun onların dilinde bir şeyler söyleyince hepsi ona zavallı yüz ifadesiyle baktı. Ardından Efraim'i de bıraktılar ve geçmemiz için önümüzden çekilip bize yol açtılar. Maridun beni kucağından indirmeden Efraim'e:

- Kalk. Çünkü ben gittikten sonra burada kalırsan Alzilal'lar sana karşı hiç de merhametli olmayacaklar.

Efraim şaşkın şaşkın, kalkıp arkamızdan yürüdü. Bende hâla öksürerek elimle yüzümü sildim. Maridun bana bakmadan:

- İyi misin?

Başımı kaldırıp ona baktım. O zaman o da bakışlarını indirip gözlerime baktı. Ben:

- Sana itaet ediyorlardı...

Efraim:

- Ve bunu bilmene rağmen bizimle gelmedin! Çünkü sana itaet ettillerini biliyordun! Ölmemizi istedin değil mi !

Bu sözlerin karşısında Maridun sadece sustu ve zihnini okuyamam için gözlerini benden kaçırdı.

- O zaman neden ölüme terketmedin bizi?...- dedim kırgın ses tonuyla.

Yeniden gözlerime bakıp:

- O güzel gözlerin var ya...Beni benden alan... onları kaybedemezdim...

- Ben sana sadece baş belası oldum. Saçmalama!

- Sen benim gibi sevdalı bir padişaha en güzel belasın...

Sözleri karşısında susup kaldım ve Efraim'e baktım. Onun da sinirleri bozulmuş hemde kıskanmış bir şekilde sinirli sinirli bizi izlediğini gördüm. Sonunda atların yanına varıp, bataklıktan çıktık.

Maridun beni ata bindirip kendisi de, arkama oturdu. Bir eliyle belimi tutup, diğer eliylede atın eyerini çekip atı sürdü.

Saatler geçen yolculuğun sonunda Efraim'in şatosuna vardık. Efraim hemen atından inip, yardımcılarını çağırdı. Kırmızı giyimli ifritler bir anda ortaya çıkıp:

- Emredin prensim.

Efraim sinirli ses tonuyla:

- Hemen atın şunu zindana!

Maridun attan inip, Efraim'in önünde durdu:

- Bana bak Puşt! Seni o egonda gömerim. Şu an susup boyun eğmemin tek sebebi karım! Onun varlığı seni, ben ve benim yapacaklarımdan koruyor!

Efraim daha da sinlenip Maridun'un yakasından yapıştı:

- Götün yetiyorsa yap hadi!

Şok olmuştum... Efraim gibi kibar birinin ilk kez ağzından argo kelime duyuyordum. Onu acaba bu kadar çok kızdıran şey neydi?

- Wow! Erkekler senin için kavga mı ediyor?- diye arkadan bi' kız sesi geldi.

- Wow! Erkekler senin için kavga mı ediyor?- diye arkadan bi' kız sesi geldi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𓆩𝙰𝚜̧𝚔-ı𓆪 𝙻𝚊𝚗𝚎𝚝 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin