Got Hitched

I was standing next to the man I longed for so long. I saw his eyes shining in tears as he aimed the gun at my head. I set my eyes on him. Pinigilan ko ang mga luha. Kinalma ko ang kaba na umalipin sa aking katinuan.

Kinurot ng sobra ang puso ko nang malaya ko siyang nasilayan. He was a mess. Mahaba na ang buhok niya hanggang baba ng balikat at gulo... sobrang gulo. May mga balbas at bigote na siguro ilang buwan ng walang ahit... pero andoon pa rin ang kagwapohang taglay. Nang bumaba ang mga mata ko nakita ko ang peklat sa balikat at dibdib niya sanhi ng bala na tumama doon.

Isang pilit na ngiti ang gumuhit sa aking labi. Tiningala ko siya. He was there pinning himself on the floor. His eyes were full of longing. Unti-unti niyang binaba ang hawak na baril at kusa iyong binitawan at bumagsak sa paanan. Hindi niya hiniwalay ang mga mata sa 'kin na tila ba sinisigurado niya na ako ay umiiral sa sandaling ito.

Tumikhim ako upang ibsan ang tensiyon na umalipin sa paligid. "A-anong hinihintay mo, hindi ka ba kikilos d'yan, Mr. Whitlock?" Sa halip na magsalita ay nakatitig lang siya sa akin.

Tumingkayad ako upang abutin at tuyuin ang pisngi niya na kanina pa namamasa sanhi ng mga luha. "Kumusta ka na?" Simpleng tanong ko na pinigilan ang mga hikbi. Wala pa rin akong nakuhang sagot. Nakatitig lang siya sa akin.

"Halika." Hinagip ko ang braso niya upang dalhin sa banyo. Hindi siya kumontra at kusang sumunod sa akin na walang salitang namutawi sa labi.

Pinaupo ko siya sa loob ng tub. He was submissive. He sat there while I was putting some shaving cream on his face. He was there just staring at me. Sinusundan lang niya ako ng tingin habang kumikilos ako upang linisin ang kanyang mukha. Tila ba ayaw niya akong bitawan ng titig.

I was an inch away while shaving his beard away. Pasimpleng inabot niya ang pisngi ko. Nang dumaiti ang daliri niya sa pisngi ko napatiuna ako't napatitig sa mga mata niya.

"A-are you for real?" Marahan niyang tanong na bakas sa boses ang hindi makapaniwala. Pinagsawa niya ang mga mata sa aking mukha. Pinakatitigan niya ako na tila ba ako lang ang umiiral sa mundong ito.

Umungol lang ako. Pinilit ko na pinigilan ang luha. Pasimpleng pinagpatuloy ko ang pag-alis ng kanyang buhok sa baba.

"N-Nerdy? Ikaw ba talaga 'to?" He asked again. Nanginginig ang daliri niyang hinaplos ang pisngi ko. "Are you for real?" He threw a fake smile at me. "Am I just dreaming?"

Hindi ko napigilan ang luha at kusa ko itong pinakawalan dapit huli. "You aren't dreaming, I am here, mahal ko... nandito na ako." Hinawi ko ang iilang hibla ng buhok niyang humiwalay.

Mas pinagsawa niya ang mata sa mukha na tila ayaw na niyang pumikit pa at pinakatitigan na lang ako. Mas lalo ko na pinakawala ang akin luha habang pinagpatuloy ang paglilinis ng mukha niya.

I made him a monster! Akala ko ang layuan siya ay nakakabuti ngunit hindi pala. I made it worse. Nakatago siya sa likod ng kadiliman na ako ang may likha.

"Isabella, is this really you?" Muli na naman niyang tanong na pinakatitigan ako.

Umungol na naman ako bilang pagsang-ayon. Tumayo ako ng tuwid upang kumuha ng tuwalya nang hawakan niya ang braso ko. "Isabella, y-you're not here because you still love me... nandito ka dahil naawa ka lang... is Leonardo-"

"No-I am here because I want to." Yumuko akong muli upang magpantay ang aming mga mata.

"Nerdy-"

"I am sorry, I lied back then!" Daling kong pigil sa kanya. "Forgive me but I lied." Hinayaan ko ang mga luha na patuloy sa pag-agos.

He looked at me cluelessly. He let go of my wrist.

Pasimpleng kinuha ko ang shower. Sinimulan ko na basain ang buhok niya at nilinis. "I lied saying that my feelings have changed. Hindi naman talaga nagbago ang nararamdaman ko para sa iyo."

Tumitig siya sa akin na puno ng katanungan ang mga titig.

"I was scared... scared to lose the Niccolo that I fell in love with. I am really scared to lose the father of my daughter, but in the end, I made you like this... I completely lost Niccolo, who was compassionate... I completely lost you."

He reached some strands of my hair and stroked it.

"I thought letting you go would make everything alright. Ang akala ko kapag layuan kita ay ikabubuti nating dalawa ngunit I made it worse. I love you- that I don't want you to be violent... I love you-I don't want you to kill... yet I made it worse." Tuluyan ko na pinakawala ang aking mga luha. "I love you I don't want you to--"

Niccolo pulled me. Mahigpit niya akong niyakap at binaon ang mukha sa balikat ko. Pinakawalan niya ang mga luha. "I am sorry, Nerdy."

Niyakap ko siya ng mahigpit na hindi ininda ang basang buhok niya na tumutulo. "I love you that I can't afford to lose you, Niccolo. I thought that my existence in your life was bad for you, but it wasn't. My absence made you like this... I am the one to blame."

"No... I am the one who lost control of myself, Isabella. I let my anger and disappointment control me. I love you, Isabella. I am willing to change and be good... to have you and our princess."

Pagkarinig ko mas lalong bumalong ang aking luha. I am such an idiot of letting this man go. I am the one to blame that he became like this. Sobrang nadismaya ako sa aking sariling desisyon.

When Jigs came and told me what happened I rushed and ran to him without hesitation. I wanted to fix the mistake I made.

"I love you, Niccolo that I want to make up with you." Buong pusong pag-amin ko.

He wasted no time and kissed me. It was very gentle and full of passion. Hindi ako kumontra at kusa ko na tinanggap ang halik niya.

Nang kumalas siya ay pinakatitigan niya ako sa mga mata. "Is this really you, Isabella Rose?"

Isang matamis na ngiti ang sumilay sa aking labi saka kusa ko na inabot ang labi niya at hinakgan.

"I got hitched...got hitched by you... I guess there is no turning back now." Malambing na saad ko sa lalaking tanging tinitibok na puso ko.

A sweet smile drew in the corner of his lips. Niccolo claimed my lips again. Mapusok at uhaw na uhaw. "Wala ng atrasan 'to, Nerdy." hamon niya sa gitna ng halik na aming pinagsaluhan.

"Wala na." Buo ang loob na sagot ko. Niyakap ko siya ng mahigpit sa loob ng tub. "Sa 'yo na ako, Niccolo."

"Completely mine, Isabella... completely mine."

Ang mga labi niya ay bumaba sa leeg ko. Uhaw na agad niyang hinubad ang bestida na suot ko. I gave him the way to take it easily.

Kusa ko na pinaglandas ang mga daliri sa katawan niya. I stopped at the scar on his shoulder. Dinama ko iyon at hinalikan. "I am sorry for giving you scars, mahal ko."

"These are marks that I belong to you, Isabella. I have been tamed and always will." He grabbed me. Kiss me passionately.

Kusang pinaglakbay ng binata ang nag-aapoy na mga palad sa bawat bahagi ng katawan ko. Tuluyan ko na pinakawala ang sabik at maharot na ungol. I want him to worship and own me, again and again. Feel his fiery kisses and touch.

Hindi naglaon ay muli at buong puso ko na sinuko ang sarili sa kanya sa loob ng banyo, sa ilalim ng rumaragasang tubig, sa ibabaw ng bathroom counter. Inangkin niya ako ng puno ng pagmamahal. Anuman ang mangyayari pagkatapos ay wala na akong pakialam. I'll take risks just to have him back.

I got hitched by him... no turning back.

***

may update dahil pati ako na stress.hoy!