Got Hitched

Iyo Ako at Ika'y Akin

Isang matamis na ngiti ang aking pinakawala. Niccolo's eyes remained on me, wherever I went. Saan at anuman ang ginagawa ko ay sinusundan niya ako ng kanyang matamis na mga titig.

"What?" kunwaring naiiritang tanong ko nang mahuli ko siyang sinundan na naman ako ng titig. Yumuko ako upang e-plug- in ang hair blower.

Sa halip na magsalita ay matamis lang siyang ngumiti na hinintay ako na tuyuin ang mahaba niyang buhok.

Isang mahabang katahimikan ang namayani sa silid. Tanging ang ingay ng hair blower ang gumagawa ng ingay sa paligid. Naka-upo lang siya sa ibabaw ng malambot ang kama na nakatupi lang ng tuwalya. Hinahayaan niya ako na malayang tinuyo ang buhok niya.

Malamlam ang mga mata niyang nakatingala sa akin. Tila ayaw na lang kumurap na tinititigan ako ng mataman.

"Hindi na ako tatakbo, Mr. Whitlock." Biro ko na marahang sinusuklay ng daliri ang papatuyo na niyang buhok.

"Sigurado ka?" Binawi niya ang hawak ko na blower saka nilapag sa kung saang espasyo. Inunat niya ako pakandong paharap sa kanya. "Nerdy," paanas niyang saad. Sinakop niya ang magkabilang pisngi ko. "Hindi pa rin ako makapaniwala. You're right here... right here... an inch away. Malaya kitang nahahawakan... naaabot." Pinaglakbay niya ang mga titig sa bawat bahagi ng aking mukha.

Isang matamis na naman na ngiti ang gumuhit sa aking labi. I carefully reached his cheeks and brushed my lips. "Nandito na ako at wala na akong planong talikuran ka. Sa ayaw at sa gusto mo pag-aari na kita hanggang sa dulo ng hibla ng buhok mo, Niccolo Adonis Whitlock."

Napangiti siya sa sinabi ko. "Hinuhuli mo talaga ang mga salita ko no? So am I, I love you, Isabella at kahit kailan hindi nagbago iyon-"

"I knew, you lied to me that night." Buong kasiguradohang pahayag ko. "You lied to me that you doesn't love me." Tumama ang mata ko sa pangalan ko na naka-ukit sa ilalim ng kaliwang dibdib niya. "You aren't good at lying, Niccolo. You inked my name. You have my umbrella at inampon mo ang pusa ng gabing iyon."

"You remembered all of it?" Gulat niyang ani. Nilalaro niya ang hibla ng buhok ko.

"Oo, kaya noong gabing sinabi mo na hindi mo 'ko minahal at hindi mo 'ko mamahalin, alam ko nagsisinungaling ka... alam ng puso ko na nagsisinungaling ka."

"Nerdy."

"Nang umalis ka noong highschool. I was devastated. I am worried. I came to your house just to see you...just to check on you. Hindi ko rin alam bakit kita pinagtuonan noon. Siguro nga may puwang ka na sa puso ko pero di ko lang maamin since I saw you as my rival."

"Isabella-"

"Ang nakakatawa, I named my cat Champ-after you. Niccolo-means people's champions."

"Di nga?"

"Oo nga."

Isang ngiting matamis ang pinakawala niya nang marinig ang aking pagsang-ayon. "Alam mo nang gabing nakita mo 'ko sa labas ng apartment mo na may saksak ang buong akala ko ay kataposan ko na."

Naguguluhan tumitig ako sa kanya.

"I rushed to see you for the last time... to see my first love yet you saved me for the second time around, Nerdy," patuloy niya.

"I love you, Niccolo that I saved you... that I waited you to come back. Walang araw na hindi ko hinintay ang pagbabalik mo-"

"Isabella." Hindi ko pa natapos ang pangungusap ay mapusok niyang sinakop ang mga labi ko. Sinibasib na tila wala akong planong pakawalan. Hindi ko natagpuan ang sariling nagprotesta sa halip ay pina-ubaya ko ang sarili. Kusa ko na tinanggap at sinuklian ang mapusok na halik ni Niccolo.

Tanging malamyang ungol ang kumawala sa labi ko nang madama ko ang labi niyang bumaba sa leeg ko.

"Hindi ako mapapagod sa 'yo, Isabella. Mahal kita at hindi iyon magbabago kailanman." Niccolo murmured as his lips traveled on my delicate skin slowly loosening the tie of my robe until he freed my nakedness.

His touch seems on fire that I screamed his name non-stop. Napakapit ako sa leeg niya. Tila ba rumaragasa ang sensasyon sa kaibuturan ng pagkatao ko dahil sa mga haplos niya. Walang sawang pinaglakbay niya ang mga haplos at halik sa buong kahubdan ko. Sinasamba niya ang kahalayan ng katawan ko ng walang sawa at walang kapaguran.

"Isabella," paos sa bulong niya sa puno ng tainga ko sa gitna ng aming pagniniig. "I love you, nerdy."

Mas naipulupot ko ang mga bisig sa katawan niya sabay ang aking mga habol-hininga.

I am willing to surrender myself to the man that I longed for so long. Kahit pa paulit-ulit ay hindi ako magsasawang ipa-ubaya ang sarili sa taong dahilan ng aking lakas at kasiyahan.

***

Nagising ako nang may dalawang pares na matang nakamasid sa akin. Walang sawang pinaglakbay niya ang titig sa aking mukha.

Nahihiyang tinakpan ko ang sariling mukha. "Ayan ka na naman, you keep staring at me," malambing ko na saad sa ilalim ng kumot. Nasa kama pa rin kami at pawang walang mga saplot maliban sa kumot na nakataping sa aming katawan. I can feel his naked skin touch mine. It was warm and cozy.

"Takot akong pumikit baka pagmulat ko'y hindi na kita muling matagpuan." Hinawi ni Niccolo ang kumot na nakataping sa aking mukha. Pinagsawa na naman niya ang mga mata sa mukha ko.

"Hindi na nga ako aalis sa tabi mo, Niccolo. Iyo ako at ika'y akin. At saka, we are on the island. Walang bangka o kung anuman, I can' t escape anyway... at saka okey lang naman ako na manatili rito basta kasama kita hanggang dulo."

Niccolo smiles. "Pero our princess is waiting for us, Isabella." May langkap ang boses niya ng pangungulila.

Pagkarinig ko ay napangiti ako. I know he cares for our princess.

"Gusto ko na kayong makasamang dalawa. I am dying to meet our princess formally, mahal ko."

"Me too I can't wait for Chiara to meet his father."

"I am sorry, kung wala ako noong dumating ang ating prinsesa. Please forgive me, mahal ko."

"Hindi ako nagalit kahit na kaunti sa iyo, Niccolo. I know you never meant those words... you never meant to leave us. Alam ko na may malalim na dahilan kaya ka umalis... and that to make us safe."

"Salamat sa walang sawang paghihintay, sa pag-intindi. I became a coward when Franco threatened me. I don't want to lose you forever, Isabella... mababaliw ako lalo."

Inabot ko ang pisngi niya saka iyon hinaplos. "Me either, I can't afford to be alone again, Niccolo."

"I will never abandon you and our princess again, Isabella. I want you to tie a knot with me after we get out in here." He reached some pen inside the drawer. Kinuha niya ang kanang palad ko saka gumuhit ng kunwa'y diamond ring sa palasingsingan ko. "Hindi ako nakapaghanda sa proposal na 'to. At mas mura pa ito sa 299 pesos engagement ring that blew the internet a month ago but this truly came from my heart, mahal ko. Will you marry me, Isabella?"

Isang napakalapad na ngiti ang pininta ko sa labi. "Isinuot mo na ang sing-sing. Hindi na ako makaka-aatras pa." Biro ko. "Siguro nga wala itong halaga para sa iba... but this ring is priceless to me, Niccolo... and yes I will marry you."

Bakas sa mga mata ni Niccolo ang kaligayahan. "When we get back, I will get you the rarest and most expensive ring, Isabella. Singsing na wala maaring makapagmay-ari kundi ikaw lang."

"It doesn't matter at all, mahal ko. Having you and Chiara is enough for me. Walang makakatumbas na halaga kapag kasama ko ang lalaki na tanging tinitibok ng puso ko, Niccolo... at ikaw 'yon."

Niccolo never hesitated to claim my lips-torrid and passionate. Worship my being tireless. We made love countless in every corner of the house, full of passion and love 'til the sun set to the west.