sakla beni | naz x incila

Bölüm 5 - Eski Aşklar, Yeni Aşklar

İncila arkasını döndüğünde üzerinde lacivert geceliğiyle bir heykel gibi karşısında duran Filiz'le karşılaştı. Hızla gözyaşlarını silip mutfak kapısını kapattı.

"Filiz Hanım, affedersiniz efendim görmedim geldiğinizi."

Filiz kollarını birbirine kavuşturup buz gibi bir suratla ona bakıyordu. "Ne o Naz hasta hasta seni bıktırdı mı yoksa? Ne içten yakarıştı o öyle."

"Yok Filiz Hanım, ben Naz'dan bıkar mıyım? Kendimle ilgili özel bir meseleydi." İncila Filiz'le bir an bile göz teması kuramadığı gibi, yüzü de hâlâ kıpkırmızıydı.

Filiz gülerek mutfaktaki bir sandalyeyi çekip oturdu. "Allah Allah, senin Naz'dan bağımsız kişisel bir meselen olabiliyor muymuş? Ben tüm hayatın Naz sanıyordum. Ama doğru ya sen de bir genç kızsın. Sen de kendi hayatını yaşamak istiyorsun, doğal olarak. Ee, Naz evlendikten sonra ne yapacaksın bir plan yaptın mı kendine?"

"Filiz Hanım, Naz bana, evlendikten sonra da, beni yanında is-..."

Filiz'in yüzünü keskin bir tiksinti sardı. "Sen ne kadar yüzsüz, gurursuz bir şeysin ya?"

İncila'nın bedeni aniden buz kesti. "Filiz Hanım...?"

"Soru soruyorum sana aslında İncila. Soru. Sen gerçekten gurursuz musun yoksa böyle aşağılanmaktan mazoşistçe bir zevk falan mı alıyorsun? Ne çıkarın var senin Naz'dan? Niye gidip kendine yeni bir hayat kurmuyorsun, işsiz kalmaktan mı korkuyorsun? Ha tamam. ben sana iş bulurum, giderken tazminatını da veririm. Çıkıp gider miydin?"

İncila sessiz kalıp başı önünde beklerken Filiz sesini yükseltti.

"Put gibi durma karşımda cevap ver!" İncila sesinden korkarak yüzüne baktığında Filiz gözlerini kocaman açmıştı. İşaret parmağını kaldırıp salladı. "Bak Naz yok burada, seni kimse alamaz elimden."

"Filiz Hanım... Ben Naz istemedikçe hiçbir yere gidemem. Gidersem de bu onun kararı olur."

"Neden? İncila acaba sen Naz'ın kölesi misin yoksa tapulu malı mı?"

İncila büyükçe yutkundu. Dürüst olması gerekseydi 'evet' derdi, ancak şu an sadece saygılı olması gerekiyordu.

"Bu daha çok Naz'ın benim neyim olduğuyla ilgili Filiz Hanım. Naz benim her şeyim."

"Hmm, seni saçın başın dağılmış halde Naz'ın elinden zor alırken de senin her şeyin miydi?" Eliyle kendi başını ovdu. "Bir insan niye katlanır buna anlamıyorum. Anlamıyorum..."

Filiz kendine masadaki sürahiden su doldurup içerken İncila da parmaklarıyla oynuyordu. Bir süreden sonra çekinerek konuşmaya başladı.

"Özür dilerim Filiz Hanım, ama bana daha çocukken Naz'ı emanet eden, güvenen, her anında yanında olmamı isteyen sizdiniz. Bana bu rolü siz verdiniz, ben de her şeyimle uymaya, güveninize layık olmaya çalıştım. Bugün neden artık o güveninize sahip değilim, bilmiyorum. Bir hatam olduysa, inanın telafi etmeye hazırım. Tek cümleniz yeter... Ne eksiğim varsa düzeltebilirim."

"Küçükken sadece sana verdiğim rolü oynuyordun. Kızımı kendine bağımlı etmek için uğraşmıyordun İncila. Ondan olabilir mi acaba?"

"Sizi rahatlatacak tek şey Naz'ın yanından ayrılmam, gitmem mi?"

"Evet, evet kesinlikle öyle." Filiz onu baştan aşağı süzerken bir tek kelimesine daha tahammülü olmadığını fark etti. "Neyse... Sen de dolanma burada, git yat hadi."

Filiz artık anlamıştı, bu iş İncila'nın Naz'ın eline bırakılacak iş değildi.

Bu durumu farklı yollardan çözmeliydi.