Kurşun İzi

01.00

"Ay beyaz önlük pek yakışmış kınalı kuzuma" diyen babaannemin sesini duymak içimi sıcacık yaptı.

Sabah erkenden kalkmış üzerime Hemşire kıyafetini giymiş üzerine de önlüğümü giymiştim. Babaanneme sözüm olduğu için de direk aramıştım. Sabah namazına kalktığın da uyumadığını bildiğim için onu görüntülü aramış kendimi göstermiştim.

"Ay yakışmış mı kız Safiye" dedim. Ona babaanne demem yerine Safiye demem onu daha çok mutlu ediyordu. Kendini genç hissediyormuş cimcime.

"Yakışmaz olur mu kız zilli" dedi ve tombul yanakları kızarana kadar güldü. Onun gülmesi beni de güldürmüştü. Yavaşça masanın üzerine eğilim ellerimi çeneme yasladım ve onun gülüşünü izledim. Gülümsemem yavaşça tebessüme dönüştü ve onun gülerken kısılan gözlerine bakmaya başladım. Özlemiştim babaannemi. Babaannemin varlığını 4 yıl önce öğrenmiştim Okan amca sayesinde. O olmasaydı şuan ne haldeydim bir Allah bilirdi zaten.

"Bakma öyle uzun uzun utanıyorum kız" dedi bir eliyle ağzını örterek. Bir genç kız kadar enerjikti Safiyem.

"Safiyem seninle daha çok konuşmak isterim ama ilk günden geç başlamak istemem. Hem askerler erken uyanıyor bilirsin" dedim.

"Ay bilirim bilirim eyi eyi" dedi ve ekrana dokunmaya başladı.

"Kız valla en sonunda duvara firlatacağım bu telefonu, geçen dedim bana Mercimek çorbası tarifi aç tövbe estağfurullah karşıma cicişler çıktı" dedi gözlerini belerterek.

"Aldın bana bu illeti kullanmayı da bilmiyorum kapat sen ben bekliyorum" dedi bu sefer ellerini telefondan çekerek önünde ki masaya yaslamış bana bakıyordu cancazım.

"Allah'a emanet Safiyem görüşürüz sonra seni çok öpüyorum" dedim ve ona öpücük yolladım.

Kısa bir vedalaşmanın ardından telefonumu ön cebime koyup anahtarımı da alarak odadan çıktım. Koridorlarda her zaman ki gibi Askerlerle doluydu. Bazen düşünüyorum bu askeriye de kaç tane askerin olduğunu, sonra üşenip bırakıyorum.

Hemen seke seke zemin kata gidip acil müdahale odasına doğru yürümeye başladım. Kapıyı odanın boş olduğunu bildiğim için hızla açıp kendimi içeri attım. Ama pek boş bulamadım odayı.

Odada resmen dudak dudağa bir cift vardı şuan, bu aşağılık odada neler dönüyor ulan!

"Ç..çok pardon ben odayı boş sandım" dedim hemen panikle. Odaya girmemle odanın farklı köşelerine giden çift bana balık gibi bakıyordu. Üzerinde ki askeri üniformasının ilk iki düğmesi açık ceketinin düğmelerini kapatan Asker bana hafif ciddi bir şekilde bakarken hasta yatağında oturan Hemşire ayaklanıp üzerini düzeltiyordu.

Şuan bizim bu aşağılık odada Girayımızla dudak dudağa olmamız gerekiyor!

"Ben gideyim" dedi asker ve hızla arkamda kalan kapıdan çıkıp gitti. Hemşireye döndüm bu sefer bende.

Utançla etrafa bakıyordu, üzüldüm haline çünkü şuan yerinde olmak istemezdim. Yanına gittim ve mükemmel bir tavsiyede bulundum.

"Ayrıl güzellik," dedim ve elimi omzuna koyarak okşamaya başladım. "Ayrıl ben arkandayım" dedim bu sefer sosyal medyada gördüğüm replikle.

Anlık dediklerime şaşıran Hemşire 'Ne' diye kısık bir sesle, şaşırmıştı.

"Görmedin mi hemen odanın diğer ucuna kaçtı ben gelir gelmez, korkağın teki belli. Ben sana bulurum birini boşver zaten sarışındı" dedim omuzunu sıkarak. Esmer erkeklerin olduğu yerde sarışınlar sadece çay servisi yapardı. Konu kapanmıştır.