Kurşun İzi

01.06

Simge/ Yanki

(Oy ve yorum yapmayı unutmayın ♡)

01/12/2006

Asrın saklandığı yerde kalbinin hızla attığını hissediyordu çünkü babası yine sarhoş bir şekilde eve gelmiş ve bagirip çağırıyordu.

Odanın loş ve sessiz atmosferi, korkunun etrafı sarıp sarmaladığını hissettirdi Asrına. Annesinin her zaman dedigini yapmıştı babası gelir gelmez. Odasın da dolabının içine girmişti.

Gözlerinı büyük bir endişeyle kırpıyordu küçük Asrın. Henüz yedi yaşında olması onun yaşadıklarından dolayı çocuk gibi davranmasına izin vermiyordu.

Kulakları babasının öfke dolu seslerini yakalamak için dikkat kesildi ilk kez Asrın. Ellerini kulaklarından çekmiş babasının babasının bağırışları ve annesinin acı dolu feryatları doldu anlık kulaklarına ama daha fazla dayanamayıp tekrardan elleriyle kulaklarını kapattı Asrın.

Her nefes alışında, göğsünde bir ağırlık hisseder ve boğulacakmış gibi oluyordu babası eve geldiğin de. Zaman durmuş gibiydi sanki babasının annesini dövdüğü her an. Babasi gelip ona da bir zarar verir diye korkuyordu küçük Asrın.

Çaresizlik ve korkuyla dolu bir sıkıntı içinde, annesinin güvende olduğunu umuyor ve dua ediyordu içinden. Babası onu bu sefer daha az dövsün daha az zarar versin diye dua ediyordu. Küçücük yaşına bakmadan annesi dayak yemesin diye babasının önüne atlıyor ama yediği bir sille tokatla yeri boyluyordu.

"Ben sana demedim mi oruspu bu perde açık kalmayacak diye!" dedi Asrının babası Asım.

Nihal biraz ev havalansın diye camı açmıştı oysa kötü bir niyeti yoktu. Asrın zaten evden çıkamıyordu babası veya onun arkadaşların biri görür korkusuyla.

"Vurma Asım kurban olayım vurma yeter dayanacak gücüm kalmadı artık!" dedi Nihal acı dolu şekilde bağırarak.

"Vurma ha! Bu sondu Nihal bu sondu ya öleceksin ya öleceksin!" dedi Asım karısının karnına tekme atarak. Oysa Nihal iki aylık hamileydi, taciz sonucu oluşan bir bebek.

"Vurma Asım nolursun karnıma vurma!" dedi bu sefer Nihal elini karnıma koyarak.

Asım karısının saçlarını kavrayıp saçlarından sürükleyerek ayağa kaldırdı. Bir eli karnında acı içinde ayaklanmaya çalıştı Nihal. Nihalin bcaklarının arasından sızan kanı ne Asım ne de Nihal fark etmişti.

"Öldürücem seni!" dedi ve Nihalin yüzünü kendine çevirip sert bir tokat attı. Nihal tokadın etkisiyle onu daha fazla taşıyamacak olan bacaklarıyla kayıp düştü. Aniden kafasını pencerenin sert mermerden çarpmasıyla kafasından sert bir ses çıktı.

Kafasını vuran Nihalin yerden hareket etmeyip o şekilde uyandığını gören Asım  her zaman ki gibi bayıldığını düşünüp bir kaç tekme daha atıp evin kapısını sert bir şekilde çarparak evden gitmişti.

Kapı sesini duyan Asrın evden gidip gitmediğini anlamak için biraz sessizliği dinledi. Ev sessizdi ama bu onu daha çok korkutmuştu çünkü annesinin şuan acı dolu inlemeleri odada yankılanmalı hızla gelip ona sarılmalıydı ama Asrın annesine son kez banyo yaparken onu ıslatmak için sarılışının son sarılışlarının olduğunu bilmiyordu.

Asrın hızla dolaptan çıkıp koşarak salona koştu, annesi yerde yatıyordu. Annesine yaklaşınca gördükleriyle şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktı sanki küçük Asrın.