Raped by the Ruthless Billionaire

Chapter 11

Kehlani's Pov

Nagising ako sa sinag ng araw na tumama sa aking mukha sinubukan kong tumayo ngunit napahiga ulit ako dahil sa sobrang sakit at biglang nagflashback lahat ng nangyari kagabi sa isip ko biglang bumuhos ang aking mga luha nandidiri ako sa sarili ko ang dumi-dumi ko na.

Nilibot ng aking mga mata ang buong silid ngunit hindi ko nakita ang hayop na demonyo.

Pilit ko mang ipaniwala sa sarili na isa lang masamang panaginip ang nangyari kagabi ngunit hindi ko maloloko ang aking sarili.

Bakit ba ang malas malas ko? Bakit saakin pa to nangyari? Bakit ako pa Lord?Hindi ko mapigilang hindi tanungin ang Panginoon habang humahagulhol sa pag iyak.

Pinunasan ko ang aking luha dahil namamaga na ang aking mata kakaiyak simula pa kagabi. Pilit akong tumayo kahit masakit ang aking katawan at tumungo sa CR dito sa loob ng kuwarto upang maligo at linisin ang aking buong katawan dahil pakiramdam ko ang dumi dumi ko na nandidiri ako sa sarili ko. Binuksan ko na ang shower at kasabay naman ng pagpatak ng tubig ang pagbaksak ng aking mga luha.

Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na ako at kailangan kong magpanggap na parang walang nangyari hanggat kaya ko. At sinimulan ko na agad ang aking trabaho kahit masakit ang aking katawan.

"Hoy ano bang nangyari sayo bat  parang ang tamlay m?"
tanong sa akin ni Gwen.

"Ok kalang ba bat parang ang lalim ng iniisip kanina kapa parang wala sa sarili?" sabat naman ni Ate Karla.

"Ok lang ako wag na kayong mag alala" tanging sagot ko.

"Kung may problema ka nandito lang kami handa kaming makinig at tumulong, para naman tayong pamilya dito diba?" Gwen.

"Oo naman sasabihin ko sa inyo baka nakulang lang ako sa tulog kakapanood ng Kdrama kaya ako nagkaganito" pagsisinungaling ko at ngumiti ng peke. Pinigigilan kong hindi umiyak sa harap nila.

" Ok basta wag kang magpuyat palagi ha matulog ka ng sapat sa oras dito ka muna kase maglilinis pa ako sa 3rd floor" saad ni Ate Karla.

At si Gwen naman nasa garden  nagdidilig ng mga halaman.

Binuhos ko lahat ng galit ko sa paglilinis at pilit na kinalimutan ang masamang nangyari kagabi kahit sa ngayo lang.

Nandito kami ngayon sa dining are naghahanda ng hapunan.

"Lani puntahan mo ang señorita at señorito upang pababain na dahil nakahanda na ang hapunan" Utos sa akin ng mayordoma.

"Ano pang tinitingin tingin mo diyan puntahan mo na" utos ng mayordoma.

"Opo" tumango ako at mabilis na tinungo ang silid ng senyora at señorito.

Kumatok ako at agad namang binuksan ng senyora.

"Nakahanda napo ang hapunan senyora" magalang kong sambit.

"Sige pababa narin kami at puntahan mo narin  si Gilbert pakisabi na bumaba na upang sabay kaming maghapunan" Bigla akong nanigas sa kinatatyuan dahil sa utos ng Senyora agad akong nanalamig.

Ako? Paano ko haharapin ang taong bumaboy sa akin ang hayop na walang awa.

Natagpuan ko na lamang ang sarili na dahan dahang tinatahak ang ika- apat na palapag kahit labag sa aking kalooban.

Ng makarating ako sa tapat ng pintuan ng silid ng hayop ay hindi ko ampigilang makaramdam ng kaba at nanginginig ang akingbuong katawan.

Wala akong magawa dahil utos ng Senyora at wala naman akong karapatang tanggihan ang utos niya.
Humugot ako ng lakas bago kumatok sa pintuan.

Ilang beses na akong kumatok ngunit wala paring bumukas ng pinto para namang walang tao mabuti narin dahil kinamumuhian ko ng demonyong yun sana nga mamatay na siya bulong ko sa sarili.

Agad akong naglakad papalayo doon.

Where do you think your going?!! Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa kinatatyuan ko ng mapagtanto kung kaninong boses iyon. Bigla akong nakaramdam ng kaba at takot.

What are you doing here bit*h?! Madiin niyang pagkakasabi.

Hinarap ko siya ng nakayuko sa ba sabing "pinapatawag ka ng Senyora dahil nakahanda na ang hapunan" saad ko ng may kaba at takot.

Bakit ka nakayuko? Are you shy because of what happened last night, do you wan't more?! Seryoso niyang sambit dahilan upang mas lalo akong kinakabahan at natatakot.

Hindi ko ako sumagot at aalis na sana ngunit marahas naiyang hinila ang aking braso.

"Ang kapal ng mukha mong iwas iwasan ako baka nakakalimutan mong nasa puder kita katulong ka lang rito sayang naman ang malaking sinisweldo ng magulang ko sayo kung paglilinis lang ng bahay ang trabaho mo" inis niyang sambit.

"Ano ba bitiwan mo ak-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil tinakpan niya ang aking bibig gamit ang kaniyang isang kamay at kinaladkad ako papasok ng kaniyang silid.

Bigla niya akong hinangis sa kama at agad siyang pumaibabaw sa akin at mahigpit na hinahawakan ang aking mga kamay.

"Anong bang kasalanan ko sayo para gawin mo saakin to" umiiyak kong turan.

Bigla niyang pinunit ang damit ko at marahas akong hinalikan at nagtagumpay nanaman siya sa pambababoy niya sa akin at lumipas ang ilang mga araw at linggo na paulit ulit  niya akong ginagamit na parang isang laruan.