MAFYAM/DÜZENLENİYOR/

M12

Araf;;

Azranın 'sonrada' diyemeden bayılması. Garipti. Yaralarımı umursamadan azrayı kucağıma aldım ve zorlukla kapıyı açıp korumalara döndüm.
"Hemen biriniz arabaya binsin. Ben arka koltukta olucam." Dedim. İçlerinden öbür korumlarımdan ayrı tuttuğum Gökay hemen sürücü koltuğuna geçti. Korumalardan bir diğeride arka kapının kapısını açınca önce azrayı koyarak ardından ben bindim. Azranın yüzü şu 10 sakikada çok solmuştu. Burnundan akan kanı görünce kanımın çekildiğini hissettim. Nolmmuştuki birden birede böyle olmuştu. Hastaneye geldigimizde azrayı hemen müşade odasına aldılar. Yaram sızlayınca elimi yaranın olduğu yere getirdim. Kanıyordu. Yanımdan geçen doktoru durdurdum ve yaramı gösterdim. Doktor başını salladı ve hemen yan odaya girerek pansuman yaptı. Ben bekleme Koltuklarında otururken azrayla ilgilenen doktor dışarı çıktı ve gözleri gözlerimi buldu. "Araf bey buyrun odamıza" gidelim deyince doktoru başımla onayladım. Doktorun odasına geldiğimizde "hadi artık neyi var azranın" dedim sabırsızca. Doktor bu haljme gülüp "terik ederim araf bey azra hanım hamile hemde 2 aylık." Ne! Hamilemiydi. Nasıl. İmkanı yok olamaz azra bakire değilmiydi yani ilk öpücüğunü bile ben almışken. Yalanmıydı ilk öpücüğunü başkası almıştı. Beni kandırmıştı. Hızlı adımlarla azranın odasına girdim. Ben tam kapıyı kapatıcakken arkamdan benimle konuşan doktor ve elinde belgelerle birlikte bir hemşire geldi. Kadın bakışlarımı görmüş olucakki "araf bey özür dileriz. Elemanımız daha yeni olduğu için belgeleri ayırt edememiş. Azra hanım 1 haftalık hamile. Öbür gelen hastamızla ismileri ve soyisimleri aynı olduğu için karışmış. Izninizle" dedi ve odadan çıktı. Ne yani azra ilk birlikteliğimizde hamilemi kalmıştı. Birde kızıyordum ona. Belki doktor hemen gelmese düşünmeden haraket edip azrayı kaybedebilirdim. Azra "araf" diye mırıldanınca hemen yanına gittim ve yüzümdeki kocaman gülümsemeyle küçük ellerini avcumun içine aldım. Deniz gözlerini açınca anlına bir öpücük kondurdum. "Noldu bana" deyince bu sefer ellerinin üzerini öptüm ve sorusunu es geçerek konuştum " aşkım teşekkür ederim. Hislerime karşılık verdigin için. Hayatımda kalmayı kabullendiğin için. Kısaca herşey için teşekkür ederim sevgilim. Seni seviyorum. Azra hamilesin bizim bir bebegimiz olucak. Üçümüz hatta belki dördümüz bir aile olucaz. Beni dünyanın en mutlu erkeği yaptın küçük kadınım." Dedim. Azra bir anda ağlamaya başlayınca kaşlarımı çattım. Ama kızgınlıktan değil. Ne olduğunu merak etmiştim.

Azra

Hamileydim. İnanmıyorum. Hamileyim. Araf ve benim parçam. İkimizin parçası ikimizden olan bebek yada bebekler. Şuan sizde neden ağladığımı merak ediyorsunuz sanırım. Benim adet dönemlerim inanılmaz sıkıntılı geçerdi ve doktora gittiğimde bana bebeğimin olma şansının % 5 olduğunu söylemişti. Araf kaşları çatık bana bakıyordu. Muhtamelen neden ağladığımı merak ediyordu. Kollarımı boynuna doladım ve sakinleşene kadar ağladım. Ağlamam durunca araf "noldu? Neden ağladın? İstemiyormusun yoksa eğer öyleyse seni öldürürüm o bebek ikimizin asla aldırmam" diye sıralamaya başladı. Ellerini tuttum ve yatakta biraz yana kayıp yanıma oturttum. Başımı gögüsüne yasladım ve ellerini bana sarmasını bekledim. Hemen ellerini bana sardı ve saçlarımı ritmik haraketlerle öpmeye başladı. "Araf benim hamile kalmam % 5 bir şanstı. Özel günlerim çok zor geçerdi ve çogu doktor hamile kalmamın zor olacağını söylüyodu. Ağladığıma gelirsek beni dünyanın en mutlu kadını yaptığın için teşekkür ederim bebeğimin babası." Beni daha sıkı kavradı ve "bizim bebegimiz" diye mırıldandı. Bende aynı onun gibi "bizin bebeğimiz" dedim ve beni kendine çeken uykuya teslim oldum.

ARKADAŞLAR BÖLÜM KISA OLDU BİLİYORUM AMA BİLREK KISA YAZDIM. YORUM İSTİYORUM. BİRDE BENİM TÖRE KİTABIM İÇİN KAPAK YAPABILİCEK ARKADAŞLAR BANA ULAŞABİLİRMİ.........