M10

12K 346 5
                                    

Azra
Kasıklarımdaki ağrıyla uyandım. Çok fazla acıyodu ve bu beni rahartsız ediyodu. Çok haraket etmiş olmalıyımki benimle beraber arafta uyanmıştı. Beni kucağına aldı ve birlikte banyoya girdik. İkimiz içinde harika geçen bir banyonun ardından sonunda çıkabilmiştik. Kasıklarım artık eskisi gibi acımıyodu çünkü araf banyoda masaj yapmıştı. Arafla birlikte giyindik ve aşşagı indik. Birlikte kahvaltı hazırladık ve ne yapıcağımıza karar verdik. Ben piknik Sepetini hazırlamıştım. Sepeti aldım ve masanın üzerine koydum. Tam su içmek için eyiliyodum ki dışardan silah sesleri geldi ve karnımda tarifi imkansız bir acı hissettim. Daha bu acıya dayanamazken sırtıma üst üste iki tane daha geldi ve arafına azraa diye bağırıp buraya koşmasını duydum. Araf yanıma gelince silah sesleri kesildi ve kuvvetli bir araba motorunun sesi yükseldi. Araf hemen yanımda diz çöktü ve yere yığılmış bedenimin yanına oturdu. Kafamı kucağına çekti ve titrek sesiyle konuşmaya başladı "azra S-söz v-e-riyorum. Sana bişey olmicak sakın uyuma tamammı sakın." Ama çok geçti etraftaki sesler uzaklaşıyodu ve ben ne yapıcağımı bilmiyodum. " Araf " diye fısıldadım." Seni seviyorum " dedim ve bana hızla gelen ışıga kendimi buraktım.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Araf ve bir kadın vardı. Kadının yüzünü göremesemde kahverengi saçlıydı. Arafın kucağında minicik bir bebek vardı ve araf o bebeğe hayranlıkla bakıyodu. Beni göremiyolardı. Yanlarına yaklaştığımda kadının ben olduğunu gördüm ve sesler netkeşti. Ben bebeğe dödüm ve onu kucağıma alıp " annecim acıktınmı sen.Baba seni hiç rahat burakamıyo dimi " dedim. "ne yani bebeğimi sevemezmiyim" diye karşı çıktı ona araf. O zaman emin oldum bu bebek araf ve benimdi ikimizindi. Ama biz nerdeydik. "Azra bana bak fotoğrafını çekicem" deyince hemen arafın yanına koştum. Araf tuş kilidini açarken ekranda ben ve bebeğin uyurkenki fotoğrafımızı gördüm. Sonra tarih dikkatimi çekti b-u b-u bu 1 yıl sonraki halimizdi bizim. Benim ve arafın bir bebeği oluyodu. Ve evleniyoduk. İnanmıyorum. Arafla ben evleniyoduk. Sonra bir anda etraftaki herşey kayboldu. Kapkaranlık bir yerdeydim. Üzerimdeki beyaz elbise gitmiş hastane önlüğü gelmişi. Sesler netleşirken arafın sesini duydu. Uyanmam için yalvarıyodu. Peki benim arafla bir geleceğim varken ben vazmı geçicektim. Hayır. Asla vaz geçmicektim hemde asla.
Araftan
Günlerdir uyuyordu. 2 haftadır o yoğun bakımda yatıyodu. Durumu kritik diyolardı. Ama ben inanıyodum uyanıcaktı azra. Yüzü bembeyaz olmuştu. Gözlerinin altı mosmordu ve yüzü çökmüştü. Bunu ona yapanları bulmuştum. Azra bir uyansın yanlarına azrayla gidicektim ve hepsini azra öldürücekti. Doktorun yanına gittim ve azranın yanına girebilmek için izin istedim. Hemşireler gene o aptal yoğun bakım giysilerini vermişlerdi ve bunlara baktıkca yüzümü buruşturuyodum. Odaya girdiğimde heryere azramın kokusu yayılmıştı. Yanındaki sandalyeye oturdum ve küçük ellerini kavradım. " Hadi azra sana yalvarırım uyan. Beni sensiz burakma. Doktorlar durumuna kritik diyolar biliyomusun, ama ben inanmıyorum. Hadi güzelim benim uyan. Daha yaşicak çok zamanımız var. Hem sen benim gelinim olmadan ö-lemessin. Bizim daha bebegimiz olucak hadi güzelim nolur aç artık gözlerini. Sana ihtiyacım var. Sana bu kadar aşıkken beni burakma. Seni seviyorum hadi azra uyan artık 2 haftadır yatmaktan sıkılmadınmı çok özledim ben seni çok seviyorum." dedim ve gülümsedim. Bu sırada azra "araf" diye mırıldandı ve gözlerini açtı. Şaşkııkla ona bakarken hemen kendime geldim. Onu kendime çektim ve sıkıca sarıldım mis kokulu saçlarına öpücük kondurdum. Bana gene o masum maviliklerle bakarken dudaklarını özlemle öpmeye başladım. Bana beceriksizce karşılık verirken ayrıldım. Azrayı kendime daha çok çektim ve burnumu saçlarına daldırdım. Huzur benim için buydu işte. Biz böyle dururken doktorlar içeri girdiler ve azrayı konturol ettiler. Hastane benim olduğu için doktorları ve hemşireleri ben seçiyordum. Verdiği ilaçlara kadar konturol ediyordum ve odasına girip çıkanlara bakıyordum. Doktor konturolünü bitirdi ve bana dönüp " evde çok iyi dinlenmek şartıyla götürebilirsiniz ancak hastanede kalsın diyorsanız 3 hafta azra hanımı ağırlicaz " dedi. Azra benim konuşmama fırsat vermeden " nolur araf eve gidelim hiç yataktan çıkmicam söz."dedi bende gözlerimin ikisinide açıp kapattım ve azrayı onayladım. Doktorlar odadan çıkınca dolaba yöneldim ve azra için aldırttığım neon pembe siyah adidas eşofmanı ve altınada aynı renkte olan adidas spor ayakkabıları aldım azranın yanına yatağa buraktım. Geri dolaba dönüp beyaz pamuklu bir çorap aldım ve onuda diğerlerinin önüne koydum. Azraya döndüm ve çorapları azraya giydirdim. eşofman takımınıda giydirip elini tutucakken "saçlarım " dedi ona anlamsızca bakarken devam etti " kötü gözüküyorlar tarak yokmu " dedi masumca." Dolapta olması gerekiyo bir bakayım " dedim ve gülümsedim. Dolabın kapaklarını açtım ve paketi açılmamış bir tarak gördüm taragı azraya uzatınca "sen tararmısın " diye mırıldandı. Bende bunu istediğim için ikiletmeden arkasına geçtim ve saçlarındaki dolaşıklılığı açıp güzelce taradım. Bitince taragıda orda buraktım ve azramın elinden tutup kapıdan dışarı çıktık. Arabaya vardığımızda hemen bindik ve kısa sürede eve geldik.Azraya baktığımda uyuyodu ve bende onu rahatsız etmeden kucağıma aldım. Hafif inledi galiba ellerim sırtındaki yaranın üzerine gelmişti. Ellerimi hafıf yukarı kaydırdım ve korumalardan birine kapıyı açtırdım. Azrayı yatak odamıza taşıdım ve yataga yatırdım. Duşa girmem gerekiyodu çünkü 2 haftadır banyo yapmıyodum. Kısa bir banyo yaptım ve giyinme odasına girdim. Kendi bölümümden bir eşofman çıkardım ve üstüme tişört giymedim. Saçlarımdaki ıslaklığı havluyla aldırdım ve yataga yatıp 2 haftadır yapmadığım şeyi yaptım. UYUDUM.

Uzun bir bölüm oldu. Yorum yaparsanız beni çoook mutlu edersiniz

MAFYAM/DÜZENLENİYOR/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin