Azra
Kapıyı açıp kucağımdaki elifin pusetiyle içeri girdigimde gördüklerim belkide bu dünyadaki yaşadıgım en büyük hayal kırıklıgıydı. Elifi düşürmem korkusuyla yavaşca yere koydum ve göz yaşlarımın akmasına izin verdim. Araf sonunda kucağındaki kadını koltuğa burakıp bana şaşkınlıkla bakan arafa çevirdim bakışlarımı. Araf "azra ben-" diye konuşmaya başlicaktıki onu elimle durdurdum ve "sakın konuşma" dedim. Araf bana alayla gülümsedi ve "zaten sana açıklama yapmicaktım. Bunu senin görmen iyi oldu ben senden ve kızından sıkıldım ve sanırım artık seni sevmiyorum." Dedi ve biraz durup arkasındaki kadına "gel sevgilim" dedi. Üzerinde kırmızı göğüs dekolteli ve aşırı mini bir elbise ve dudaklarındaki kırmızı ruj ve siyah saçlı yeşil gözlü kız yanımıza gelince gözlerime inanamadım. Bu kız barda çalışan kadınlara benziyordu belkide öyleydi. Araf kızı belinden tuttu ve boynunu öpüp "bilgeye aşığım" dedi. Hiçbirşey söylemeden kızımıda alarak evden çıktım ve koşarak ana yola gelip bir taksı çevirdim. Araf olmadan napıcaktım ben
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYAM/DÜZENLENİYOR/
Ficção GeralBeni seven tek insan oldu. Benim masum kalbim tek onu görürmüydü. Peki araf beni bırakırmıydı.
