Annemin ölmediğini, üstüne üstlük abilerimin ve ablamın olduğunu 20 yaşında öğreniyordum!! Şaka gibi!
*. : ｡✿ * ﾟ * .: ｡ ✿ * ﾟ * . : ｡ ✿ *
(Düzenli olarak bölüm paylaşılır.)
(Ekleme: düzenli olarak değil canım yazmak istediğinde bölüm paylaşılır.)...
Hikâyede yanlış olan, kötü olan ya da beğenmediğiniz birşey varsa lütfen söyleyin.
Çünkü siz yanlışlarımı söylemediğiniz sürece hiçbir zaman düzeltemeyeceğim.
Biliyorum daha ilk bölümler ama sevdiğiniz bir karakter var mı??
İyi okumalar... ;))
.............?............?............?.........
.........?..........?........
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7. Bölüm~
Bu sabah kimse uyandırmadan ve alarm çalmadan kalkmıştım. Güzel bir duş alıp günlük bakımımı ve makyajımı yapmıştım.
Bugün yeni takımımla olacak antremanımın ilk günüydü.
Altıma siyah, vücudumu saran bir tayt giymiştim. Üstüme ise siyah, uzun kollu, badi bir kazak giymiştim. Saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptığım için kulağımın arkasına yaptırdığım kelebek dövmesi gözüküyordu. İki kelebek vardı, desenleri küçüktü ama hem görünüyor hem de hoş duruyordu.
Yeni aldığım botlarımı ayağıma geçirirken montumu ve içinde yeni aldığım pateniminde olduğu spor çantamı da almayı unutmamıştım.
Aşağı indiğimde kahvaltı yapan ailemi gördüm.
"Günaydın."
Masadakilerin bakışları bana döndü. Bana gülümseyerek karşılık verdiler.
Yerime oturup tabağıma az olacak şekilde kahvaltılık aldım. Fazla yersem hazmedemediğim için kayarken çok enerji sarf ediyor, çabuk yoruluyordum. Peynirimden yerken Barlas, "Okulu ve buz patenini nasıl bir arada tutacaksın? Dünya şampiyonası için çok yoğun bir antreman yapman gerekiyor."
Haklıydı. Bende zaten bunu düşünmüştüm. Okulu 1 sene donduracak ve seneye tekrar okuyacaktım. Takımın hepsi böyle yapacaktı.
"1 sene donduracağım, sonuçta yarışma daha önemli, kariyerim için."
Beni gülümseyerek onayladı. Annem konuşmaya girerek "Bu yarışmalar, farklı şehirlerde mi olacak? Yani yarışma zamanları geldiğinde görüşmeyecek miyiz?" Gitmemi istemiyordu.
Hadi ama askere gitmiyoruz! Sadece bir yarışma!
Doğru.
"Anneciğim, gitsem bile en fazla 1 hafta içinde dönerim. Bu kadar abartma lütfen. Hem daha yarışmalara var."
"Tamam tamam, kötülüğün için söylemiyorum ki! Daha yeni kavuştuk, ayrılma istemiyorum sadece." dedi sitemle.
"Ben bir daha sizden asla ayrılmam, kısa süredir beraber olmamıza rağmen ben sizi çok sevdim ve size çok ısındım. Anlayacağınız artık yakanızdan düşmem!"
