Annemin ölmediğini, üstüne üstlük abilerimin ve ablamın olduğunu 20 yaşında öğreniyordum!! Şaka gibi!
*. : ｡✿ * ﾟ * .: ｡ ✿ * ﾟ * . : ｡ ✿ *
(Düzenli olarak bölüm paylaşılır.)
(Ekleme: düzenli olarak değil canım yazmak istediğinde bölüm paylaşılır.)...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21. Bölüm~
Aşağı inmiş tek sıra halinde sırasıyla annem, Barlas abim, Oğuz abim, Baturay abim ve ben dizilmiştik. Ablamda kapıya bakıyordu. Kapının açılmasıyla Erez içeri daldı.
"Kerem kalp Mercan, kızı alacağız birazdan. Oturdu mu böğrünüze öküzler, Kerem kaptı bacınızı Rizeliler!"
Abimlerin sinirli yüzünü ve kafam kadar kaslarını gören Erez arkama saklanarak "Şaka yaptım abi...bir daha yapmam valla bak." Hepimiz ona gülerek içeri geçtik. Kapıda sonda kalan Savaş deri ceketli bir kombin yapmıştı. Gerçekten çok karizmatik görünüyordu. O da büyülenmiş gibi beni süzdü. Oğuz abimin hırıltılı öksürüğüyle kendimize gelmiştik.
Savaş tam bana sarılacakken abim onu durdurdu. "Kendine gel." Aramızdaki ilişkiyi bilmedikleri için Savaş'a kaş-göz yaptım. Ne demek istediğimi anlamış ve göz kırpmıştı. Vakit kaybetmeden herkes masaya oturduğunda bizde yerimizi aldık. Bir yanıma İdil, diğer yanıma Savaş oturmuştu. Tabağıma sarma, patates, et, köfte, pilav, mantı aldım. Yanınada kilo almamak için salata ekledim. Diyet programına uymamız gerekiyordu.
Yan tarafımdan gelen gülme sesiyle Savaş'a döndüm. Sırıtarak bana ve tabağımdakilere bakıyordu. Ona gözlerimle yemeğini işaret ettiğimde gülmesini durdurarak yemeğini yemeye devam etti.
"Vallahi kızınızı bulduğunuz için çok mutluyum Yonca'm. Allah bir daha ayrılık vermesin. Maşallah su gibi de güzelliği var."
Mütevazi bir şekilde gülümsedim. "Teşekkür ederim efendim." Savaş kulağıma doğru eğilip, "Çirkefliğin bir tek bana mı sevgilim?" diye fısıldadı. Erkeksi parfümü burnuma dolarken kokusunu derince içime çekmek istedim ama abilerimin bakışları bizde olduğu için yapamadım. İçimde kaldı..
Barlas abimin x ışınları saçan gözleri yüzünden geri çekildi Savaş. Yoksa çekilmeye hiç niyeti yok gibiydi. Kerem eniştenin annesi Elif teyze benimle konuşmaya devam etti.
"Sevdiğin var mı kızım?" Herkesin gözü anında bana döndü. Elif teyzem yapma, sorma bunları, yanarız.
"Yok efendim." Bu cevabımla yüzünden güller açtı. Abilerim rahat bir nefes alırken çıplak bacağımda bir el hissettim. Savaş'a döndüğümde hiçbir şey olmamış gibi masadakileri dinlemeye ve diğer eliyle yemek yemeye devam ediyordu.
