Annemin ölmediğini, üstüne üstlük abilerimin ve ablamın olduğunu 20 yaşında öğreniyordum!! Şaka gibi!
*. : ｡✿ * ﾟ * .: ｡ ✿ * ﾟ * . : ｡ ✿ *
(Düzenli olarak bölüm paylaşılır.)
(Ekleme: düzenli olarak değil canım yazmak istediğinde bölüm paylaşılır.)...
Hikâyeye giriş yaptığım ve karakterleri tanıtmak için böyle yazıyorum.
Umarım yazım yanlışlarım yoktur ve hikâye güzel gidiyordur.
Satır arası yorumlar yapmayı unutmayın!
Keyifli okumalar... :))
...........?..............?..........?.....
...........?...........?.....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2. Bölüm~
Yolculuk çok uzun geçmişti. Tamı tamına 7 saat!
En fazla 1 saat sonra beni araba tuttuğu için molalarımızla birlikte daha fazla yapıyordu tabii.
Şuan evin kapısının önündeydik. Yolculuk boyunca sohbet etmiştik. -Abiler şokunu atlattıktan sonra- Bana abilerin isimlerini, nasıl bir kişiliğe sahip olduklarını ve küçüklük anılarını anlatmışlardı. Anlattıklarına göre Mercan ablama çok düşkünlermiş.
Beni de severler miydi? Gerçi beni kim sevmez.
Hayırlısı.
Hani gelmeyecektin lan.
Sus kız.
Ellerimde bavullarla evi inceliyordum. Burası daha çok şehirden uzak bir yerde kalıyordu. Villaların olduğu bir siteydi. Bu da annemin zengin biri olduğunu gösteriyordu. Gerçi bunu beni almaya geldikleri arabadan da anlamıştım.
Hiç düşünmeden onlarla gelmeyi kabul etmiştim. Tuhaf bir şekilde onlarla çabuk anlaşmış ve hemen samimi olmuştuk. Annem de, ablam da harika insanlardı. Onlara ısınmam kolay olmuştu. Belkide kan bağı yüzündendir.
Konuştu profösör.
Sen benimle her zaman uğraşmak zorunda mısın be çirkef! Her dediğimi çarpıtıyorsun!
Koluma dokunan ellerle irkildim. Ardından annem olduğunu görünce rahatladım. "Merak etme, endişeni anlıyorum. Hiç bilmediğin bir şehirdesin ve tanımadığın ailenle berabersin. Empati yapabiliyorum ve bu süreçte seni destekleyeceğimi bilmeni istiyorum." ona içten bir tebessümle baktım, başımla onayladım.
Mercan zili çaldığında çok geçmeden kapıyı üzerinde sadece eşofman olan bir adam açtı. Karın kasları sık sık spor yaptığını belli ediyordu. Terlediği için omzunda bir havlu vardı. Dağınık kahve rengi saçları, benimki gibi ela gözleriyle tapılası görünüyordu.
Vay anam babam be!!
Sen benim abime mi yürüyorsun?
Sanki sen farklı bir şey yapıyorsun. Ağzını kapatta salyaların akmasın.
