GÜVEN BANA

11.BÖLÜM

İyi okumalar 💜

Birinin beni dürtmesi ile derin uykumdan gözlerimi açtım. Başımda annem dikilmişti hala oda karanlıktı bu saate ne oldu da beni uyandırıyor.

"Ne oldu anne?" Ellerini dudaklarının önüne görerek sus işareti yaptı ve kafası ile arkasından gitmemi istemişti.

İyice korkmaya başladım. Saat gece 3.49 geçiyordu.
Mutfağa geçtiğimde annem arkamdan kapıyı sesizce kapattı.

"Dokundu mu sana?" Annemin sorduğu soru ile olduğum yere çivilenmişim gibi hissetim.
"Ne Ne dokunması anne? Ne diyorsun daha doğrusu ne saçmalıyorsun?"

Gerçekten bu kadar ileri gideceğini tahmin ermemiştim.
"O saate kadar ne yaptın dışarda ha sen iğrenç bir insansın ona da izin verdin öyle değil mi?" Annemin söylediği sözler ile midemin bulandığını hissetim.

"İğrenç olan ben değilim senin o kirli düşüncelerin. Eski Elva yok anne unut artık o iğrenç dokunuşlar yüzünden kendini suçlayan Elva yok. Ben gelip sana ağlaya ağlaya anlatırken bana arka çıkmak yerine vücudumda yaratığın izlere susan Elva yok." Gerçekten artık dayanacak gücüm kalmadı.

"Dilinde uzamış." Annemin kısık sesle söylediği şeye hafifçe güldüm.

"Ne o dilimi yine mi yakacaksın durma hadi." Bu kadının bana yaptığı şeyleri unutamıyordum. Unutulacak gibi değil.

"Her duş aldığımda senin iğrenç hitapların yüzünden kendimi sıcak suyun altında yakardım hatırlıyorsun değil mi? Ve sen buna üzülüyor gibi davranırdın hadi ama anne ben bunları unutmadım. Daha 10 yaşımda iken bana yaptıklarınızı unutmadım." Unutamazdım.

O adam bana dokunuyor dediğimde beni koruması gereken kadın bana hayatımın en iğrenç yıllarını yaşattı.

Gözlerinde aynı nefret vardı aynı tiksinti.
O bakışlara daha fazla katlanamadım. Bazen annemin öz annemi yoksa üvey annemi anlamam zor oluyordu.

Tam kapıya doğru döndüm ki annem kolumdan tuttu." Ne sanıyorsun Fatih senin nasıl bir pislik olduğunu öğrendikten sonra senin yüzüne bakacak mı?" Hadi ama öz annem yüzüme bakmak istemiyor bir başkası daha doğrusu bir yabancı bakmasa ne değişir ki?

Hafifçe sırıtıp anneme iyice yaklaştım." Sen sadece kendini düşün gerisinin bir önemi yok." Dedim ve hızla çıktım mutfaktan.
Odama geçip hızla yatağıma uzandım. Yıllardır annemin söylediği her söze katlandım ama bu defa başka Fatih benden iğrenir mi bilmiyorum ama bu dönünce bile beni korkutuyor.

***

Ve nişan günü 2 gündür evdeki kimse ile konuşmuyordum buna Berivan da dahil.
Babamla konuşmamamın sebebi elbisemi sormaması annemle zaten o geceden sonra konuşmadım hatta yüzüne bile bakmadım bakamadım aslında. Berivan her ne kadar benimle konuşmaya çalışırsa bile kafamdaki düşünceler onunla sağlıklı bir şekilde konuşmamı engelliyordu.

Kuaför fotoğraf çekimi derken şu an ben ve Fatih arabada düğün salonuna gidiyoruz.
Temaslara olan hassasiyetim yüzünden düzgün fotoğraf çekilemedik ama olsun.

Sonunda araba durdu gelmiştik ve babam ilk defa elbisemi görecekti. Korkuyordum yani bu kadar insanın içinde bana bağırmasından korkuyordum. Bir anda Fatih benden tarafa döndü ve samimi bir şekilde konuşmaya başladı.

"Bak Elva,temasa olan hassasiyetinin farkındayım her ne yaşadın veya ne düşündün bilmiyorum ama ben sana asla zarar vermem. İstemediğin birşey yapmam. Şimdi içeri geçerken elimi tutmanı istiyorum insanları şüphelendirecek şeyler olmasın kimsenin bilip bilmeden yapacak yorumlarına katlanacak halim yok."