GÜVEN BANA

31.BÖLÜM

İyi okumalar💜

Daha gözlerimi açamamışken kucağımdaki Umutla şok olmuştum.

Fatih benden önce uyanmış Umutu alarak beni uyandırmaya gelmişti. Umut ellerini saçlarıma atarak çekiştiriyor kendi kendine birşeyler söylüyordu.

Fatih ise Umutu kucağıma verdikten sonra köşeye çekilmiş bizi izliyordu.

"Umut paşam saçlarımı bırakır mısın?" Dedim kibarca. Ama o aksine daha çok çekiyordu.

"Ayy acıyor Umutt!" Dedim tekrar.

Fatih yanımıza gelerek Umutu kucağımdan alarak uzaklaştı.

"Bir çocukla kavga etmediğin kalmıştı." Dedi şakayla.

"Kavga etmedim acıttı."

"Hadi gel Umut biz gidelim." Dedi ve nisbet yapar gibi cıktı odadan.

Arkasından gözlerimi kısarak baktım. Yataktan çıkarak ilk önce yatak örtüsünü düzelttim daha sonra kendime kıyafet çıkararak banyoya girdim.

Siyah etek siyah gömlek giydim. Saçlarımı at kuyruğu şeklinde topladım ve çok az makyaj yaptım. Aynanın karşısına geçince görüntümden memnun şekilde gülümsedim ve aşağa inmek için kapıya doğru yürüdüm.

Saat kaçtı bilmiyorum ama herkes uyanmıştı. Hatta ellerinde kahve ile oturuyorlardı. Elimdeki saate baktım ve saatin on buçuk olduğunu fark ettim.

İlk defa bu kadar çok uyumuştum.

"Günaydın kızım iyi misin?" Gülcan annenin sorusu ile bir an duraksadım.

"Günaydın anne iyim."

"Fatih başının ağrıdığını söyledi. Biraz yemek ye de ilaç iç."  Kaşlarımı çatarak baktım.

Daha sonra pot kırmamak için  gülümseyerek Fatihin yanına oturdum.

"Benim başım ağrımıyor ki?" Dedim anlamayarak.

Kulağıma yaklaşarak konuştu. "Dün gece dedin ya Fatih başım ağrıyor diye." Dediğinde ilk önce anlayamadım.

Ne zaman geldiğini bile hatırlamıyorum. Dönüp yüzüne baktığımda yaptığı imayı anladım ve dirseklerimi karnına geçirdim.

Bir anda acı ile tısladı ve karnını tuttu.

"Ne oldu Oğlum?" Dedi Gülcan anne.

"Yok birşey anne ben artık gitsem iyi olur."

"Oğlum hani uyuyacaktın biraz zaten bir saat önce geldin."

Kaslarımı kaldırarak Fatih'e baktım. Az önce gelmişti. Fatihte bana bakarak gülümsedi ve ayaklandı.

"Sorun değil size iyi oturmalar." Kapıya doğru gidince bende arkasından kalktım ve yanına gittim.

"Tüm gece gelmedin mi?"

"Yok gelemedim."

Dediğinde başımı salladım. "Sen bu gün iyi değilsin sanki?" Dediğinde başımı kaldırarak gözlerine baktım.

"Dün Berivanla atıştık biraz öyle aklımda kaldı."

"Götüreyim mi seni yanına?"

"Hayır hayır. Teşekkür ederim."

"Peki sen bilirsin."

"İyi işler." Dedim gülümseyerek. O da bana bakarak gülümsedi.

"Bu saaten sonra iyi geçicek tüm işlerim." Dedi göz kırparak ve gitti.