GÜVEN BANA

15.BÖLÜM

İyi okumalar 💜

FATİH'TEN.....

Eve girdiğim gibi hızla odama çıktım. Bu gün olanlar bir hayli canımı sıktı.

Elva ile tartıştıktan sonra şirkete gittim. Şirkette işler baya karışmıştı. E zaten Elva'ya bağırmamın sebebi bu.

Son 5 yıldır beni tanıyan herkesin değişmemi istemesi şirket işlerinin yoğunluğu ve kaybettiğim ihaleler hepsi üst üste gelerek beni sinir hastası etmişti. Bende Elva'ya bağırarak rahatlamaya çalıştım. Yaptığım yanlış ama kendimi tutamadım.

Evet insanlara güvenmiyorum ama bana olan guvenlerini kırmak ta istemiyorum. Sanırım Elva'nın güvenini kırdım.

Düğün gününe kadar görüşmeyelim dedim. Ya başına birşey gelirse,babası ona kızdığı zaman bana güvenip ilk beni aramıştı. Ya yine aynı şey olursa bu defa beni aramaz ve tek başına orada onlarla kalır.

Bu gün ona Elva olduğu için değil soyadım için değer verdiğimi söyledim.
Bu sözlerim onun canını yakmış mıdır bilmiyorum ama çok farklı yönlerden anlayabilir. O an sinirli olduğum için kendimi tutamadım. Halbuki Elva için asla öyle düşünmüyorum.

Evlerine ilk  gittiğim gün nedense ona karşı olan ön yargılarımı kırmıştı. Şımarık değildi aksine anlayışlı biriydi.
Onu sinirlendirmek hoşuma gidiyordu.
Ama sanırım bu defa fazla oldu.

Düşüncelerim arasında üstümdeki takım elbiseden kurtuldum. Siyah bir kot siyah bir tişört giydim.

Annem ve babam sofrada oturmuş beni bekliyorlardı. Nikâh tarhini soracaklar.

"Ee oğlum gel anlat bakalım. Hangi güne verdiler?" Masaya oturduğum gibi babamın soruları başlamıştı.

"2 hafta sonra baba." Kısaca konuşup elime su bardağını aldım.

"Nr 2 haftası oğlum biz nasıl hazırlık yaparız o güne kadar. Hem daha kardeşin gelmedi."

Annem paniklemeye zaten kadın yıllardır bu anı bekliyor oğlunu evlendirmek için can atıyor ama ben tüm işi aceleye getirdim.

"Ben Elçin'le konuştum anne yarın gece yola çıkıyor." Elçin yurt dışında okuyan kız kardeşim.

"Peki hazırlıklar gelinlik düğün alışverişi mobilyalar değişecek ohoo Fatih bu kadar acele edecek ne vardı oğlum." Annem panikle yapılacakları sıralamaya başladı.

"Sorun yok anne hallolur." Bu rahatlığıma annem bıkkınca nefes verdi.

"Ay Elva da pek sevimli kız Levent valla tam istediğim gibi gelin." Annem neşe ile konuşunca aklıma Elva'ya söylediklerim geldi.

"Öyle hanım öyle pek efendi." Babam annemi onaylarken ben hiç konuşmadan şarap bardağımı elime aldım.

"Sen nasıl buluyorsun oğlum?" Annemin sorusu ile bir an duraksadım.

Elva iyi kız tatlı doğal rol yapmıyor tamda göründüğü gibi biri ve böyle insan çok az kaldı.
Onu düşünürken istemsizce gülümsedim.

"Ohooo hanım oğlumuz aklını kaçırmış." Babam anneme bakarak konuştu yüzünde memnun bir gülümseme vardı.

"Yok baba aklıma başka birşey geldi. Hem neden bu aksamı Elva'dan bahsederek geçiriyoruz ki?" Zaten kendimi suçlu hissediyorum.

"2 hafta sonra evleneceksin gelinden bahsetmemiz normal oğlum." Annem neşe ile konuşunca bende ona hafif gülümsedim.

Bu evliliği kabul ettim. Ben kabul ettim onları üzmemin bir anlamı yok zaten onlar için kabul ettim. Uzun zamandır kendimi aşka kapattım. Evlilik aşk sevgi bunlar artık bana yalandan farksızdı. Evleneceğim kişinin ailemin onayı ile olması benim için önemliydi.