GÜVEN BANA

13.BÖLÜM

İyi okumalar💜

Evin kapısına geldiğimizde Fatih dönüp bana baktı.
"Bir sorun olursa hemen beni ara." Allahım ya takıntılı herif

"Tamam Fatih ne olabilir?" Dedim ve gözlerimi devirdim.

"Birşey olabilir demedim Elva olursa ara ne olursa olsun." Ay tamam be adam tamam.
"Tamam teşekkür ederim iyi geceler." Gece olmuştu saat23.35  35 dakika geç kalmışız tüh.
"İyi geceler." Başımı salladım ve arabadan inip hızla evin kapısını çaldım.

Kapıyı babam açtığında şaşırmıştım.
"Fatih nerde?" Babamın sorduğu soru ile hemen arkamdaki arabayı gösterdim.
"Çağır konuşacaklarım var." Ayy ne oldu ki?
"Tamam" dedim ve telefonumu çantadan çıkarıp aradım. O kadar yürüdüm geri dönemem.

"Fatih babam seninle konuşacakmış." Dediğim ile telefonu kapattı ve arabanın kapısı açıldı.
Içimde saçma bir şekilde korku vardı  yani babam normal değildi ve bu durum beni korkutuyor.

İçeri geçip oturduk tam o sırada annem elinde çay tepsisi ile geldi yanımıza. Berivan yanıma gelip oturdu. Fatih karşımdaki tek kişilik koltukta rahat şekilde oturuyordu. Adamda sıfır endişe biraz çekin be adam

"Bak Fatih oğlum, ben sana da ailenede güvenirim. Sizden yana sorunum yok. Fakat insanların ağzı torba değil ki büzelim, herkes başka bir ağızdan konuşuyor." Babamı dikkatle dinledim. Fatih'te aynı şekilde dinliyordu.

"Evet Mahmut bey öyle tabi ki sizin rahatsız olduğunuz konu ne?" Otoriter bir sesle babamla konuştu adamdaki seste maşallah

"Ben diyorum ki acaba dini nikâh kıysak daha iyi olmaz mı en azından insanların çenesini çekmek zorunda kalmayız?" Sorar şekilde konuşup Fatih'e baktı babam.
İnsanlar herşeyi konuşur baba bu kadar takılma.

"Pekala ne gerekiyorsa yapılır sorun yok."
Babam memnun bir şekilde gülümsedi.
"Ben artık gitsem iyi olur size iyi geceler." Hem konuşup hem gitmek için ayaklanan Fatih'le beraber bizde ayaklandık.

"Kahve içeydik?" Babamın sadece teklif olsun diye samimiyetsiz şekile sorduğu soru ile Fatih babama döndü ve "Başka zaman." Dedi.

Fatih'i uğurladıktan sonra odama geçmiştim üstümü değiştirip yatağa girdim.
Bu evdeki kimse ile konuşmak istemiyorum. Berivan hariç tabi o benim hem kardeşim hem en yakın dostum.
Yatakta uzanmış öylece tavanı izliyordum. Fatih hakkında ne düşünmem gerekiyor bilmiyorum ama nedense onun kötü biri olduğunu düşünmüyorum. Yani bu konuda net duruşu bana arka çıkması ailemin yapmadığı şeyi yapması beni iyi hissetiriyordu.
Annemin iğrenç hitapları babamın elalem lafları amcaların bir mal gibi görüp davranması beni yordu.

Ama benim takıldığım nokta Fatih beni değiştiriyorsun dediği nokta. Nasıl bir insan olabilir de onu değiştirdiğimi söylüyor. Yani yaş konusuna takılan temas konusuna takılan kimse ile gerekmedikce konuşma diyen biri ne yaşamış olabilir de bu kadar güvensiz hissediyor.
Bunca şeyi düşünmek başımı ağrıttı. Çokta açtım ama mutfağa gitmek istemiyorum.
Yatakta öylece kalmayı tercih ettim.

"Ee Elva Kara ne oldu bu gün anlat bakalım?" Berivanın hitap şekline göz devirdim.
'Kara'ne ya neyse konuşmamak en iyisi.

"Kız konuş dilini mi yuttun." Bu kız neden susmuyor ya.
"Susar mısın susar mısın?" Dedim tekrar tekrar çünkü susmuyor.
"Hayır susamam!" Dediğine hiçte şaşırmadım doğrusu.

"Birşey olmadı Berivan yemek yedim geldim bu kadar." Dedim bıkkın bir sesle bıktım gerçekten.

"Bana yalan söyleme!" Bir anda bağırınca korku ile yatağımda dikleştim salak kız ya.
"Yani canım ablam yalan söyleme lütfen.
Sana bağırdığımı enişteye söyleme ha." Dediği ile kahkaha attım.