GÜVEN BANA

36.BÖLÜM

Medya en sevdiğim aşk şarkısı buraya bırakmak istedim. Gelmişse dinlersiniz gelmemişse de adını şuraya bırakıyorum.
 

                      All of me

İyi okumalar💜

Bu sabah daha enerjik uyanmıştım. Ev gibisi yoktu gerçekten. Darıcık koltuktan kurtulmuştum. Fatihte daha iyi dinlenmişti ve erkenden kalkarak giyinmişti. Ben hala yatakta boş gözlerle etrafı izliyordum. Günlerdir üzerimde olan yorgunluğu böylece atabileceğimi düşünüyordum.

Fatih sinirle kravatını bağlamaya çalışıyordu. Sürekli birbirine dolanıyor veya bir tarafı fazla kısa oluyordu. Bu hâline gülesim geliyordu ama Fatih fazla sinirli olduğu için onu daha fazla sinirlendirmek istemedim.

"Yardım etmemi ister misin?" Dedim kısık sesle.

"Yapabilir misin?" Diye sordu.

"Seninde yapabildiğin pek söylenemez ama denerim." Dedi alt dudağımı ısırarak gülmemek için direniyordum adeta.

"Sen çok kötü birşey oldun. Farkında mısın?" Diye sordu şakayla karışık kızgın bir sesle.

"Yok olmadım." Dedim ve ayaklanarak yanıma gittim. Ellerimi boynundaki kravatta atarak güzelce düzelttim.  Bir kaç dakikanın ardından iyice düzelttim ve son kez yakalarını düzelttim. Böylece hazırdı.

"Sağol güzelim." Dedi aynadan kendini süzerken. Siyahlar içindeydi siyah gömleği vücudunu iyice sarmıştı üstüne de siyah kravat takarak tamamlamıştı.

Gülümsedim ve gardıropa giderek kendime de kıyafet çıkardım. Siyah pantolon ve kahverengi bir boğazlı giydim. Saçlarımı güzelce düzelttim. Boynuma da birkaç kolye taktım. Son olarak alyansımı takarak aşağa inmeye hazırlandım.

Fatih beni beklemeden inmişti. Şirkete gitmek için sabırsızlanıyordu. Bu heyecanı beni mutlu ediyordu ama kendini fazla yormasından korkuyordum.

Kahvaltı yaptıktan sonra Fatih şirkete gitmek için ayaklandı bende arkasından kalktım.
"Bu gün  Berivanla bulusucaz." Dedim. Ceketini giyerek bana döndü.

"Tamam."

"Kendini çok yorma lütfen. Yorgun hissettiğin an kalk hemen eve gel."

"Dikkat ederim güzelim. Merak etme sen Berivanla eğlenmene bak."

"Merak ediyorum çünkü kendine dikkat etmiyorsun aklım hep sende olucak." Dedim sona doğru fısıldarken.

"Aklın bende olsun zaten." Dedi muzipçe gülüp ve arkasını dönerek gitti.

Araba evin bahcesinden çıkana kadar onu izledim. Korkuyordum. Evet insanın başına bir kez gelir derler ama ben içimdeki korkuya engel olamıyordum. Fatih iyi araba sürüyordu zaten endişelenmek istemiyorum ama karşı tarafın nasıl geleceğini de bilemiyordum.

Onu kaybetmekten çok korkuyordum,bir kez bile sevdiğimi söyleyemeyip sarılamamaktan
Elini tutamamktan korkuyordum.

Beni herşeye rağmen sevecek miydi? Bunun cevabını alamadan kaybetmekten korkuyorum.

Öylece bahçeyi izlerken arkadan belime gelen ellerle irkildim. Elçin bana şaka yapmak istemişti ama gerçekten çok korkmuştum.

"Korktun mu?"

"Biraz." Dedim gülümseyerek.

"Ne düşünüyorsun öyle dalgın dalgın." Elçine bakarak sıkkın bir nefes verdim.