AKSİLİK

42

-"Cevap versene oğlum, öpüştünüz mü?"

-"Atalay siktir git şuradan. Asabımı bozma benim sikmeyeyim belanı!"

-"Ne kızıyorsun?...Lan yoksa sen öpecektin de kız mı istemedi?"

-"Senin mallığın yüzünden öpemedim."

-"Ben ne alaka?"

-"Tam öpecekken pat diye içeri girdin aptal. Siktir git hatırladıkça dövesim geliyor."

Atalay kocaman gözlerle bana baktığında derin bir nefes verip bir battaniye aldım ve odadan çıktım. Atalay da şokunu atlatıp peşimden geldiği esnada tekli koltukta tırnaklarını kemiren Ceylin'i gördüm.

Anında gelen keyfim sayesinde yavaşça gülümseyip göz kırptım ve battaniyeyi uzatıp kendi yerime oturdum.

O gözlerime bir kez bile bakmayıp filmi izlediğinde ben bir kez olsun gözlerimi üzerinden ayırmamıştım, daha doğrusu ayıramamıştım.

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama Ceylin uyuyakalmıştı. Yağız ve Atalay ise ikinci korku filmini açmışlardı.

Aklıma gelen fikirle Atalay'ın dikkatini çekmek için boğazımı temizledim. 

Hayvan herif kendini o kadar filme kaptırmıştı ki Yağız'la beraber pür dikkat filmi izliyordu. En sonunda hafifçe öksürdüğümde bakabilmişti paşam.

Kaş göz işareti yapıp Yağız'ı dışarı çıkarması gerektiğini anlatmaya çalışırken salak arkadaşım ne demek istediğimi anlamayıp sesli bir şekilde konuştu.

-"Ne kaş göz yapıyorsun Gurur?"

Avuç içimle alnıma yavaşça vurup sakin olmaya çalıştığımda Yağız'ın da dikkatini çekmiştim. Neyse ki Yağız fazla önemsemeyip filme devam etmişti.

Tekrar bakışlarımı Atalay'a çevirdiğimde aynı işaretleri yavaşça yaptım ve nihayet anladığını fark ettim.

-"Lan Yağız, benim sana şemsiyeni vermem gerekiyordu."

-"Hangi şemsiye?"

-"Senin bir zamanlar bende kalan şemsiyeni. Kalk unutmadan vereyim."

-"Dur film bitince kalkarız."

-"Unuturum oğlum ben, sanki bilmiyorsun huyumu."

-"Of Atalay!"

Yağız söylene söylene kalkıp ayağına terlik geçirdikten sonra Atalay'la beraber evden çıktı.

Hızla ayağa kalkıp Ceylin'in üzerinde ki battaniyeyi çektim ve yavaşça bu küçük ördeği kucağıma aldım.

Birkaç mırıldanışıyla daha fazla izleyesim gelmişti ama vaktim yoktu. Onu kucağımda taşıyıp odalarına götürdüm ve kapıyı kapatıp yorganı omuzlarına kadar örttüm.

-"Keşke bazı şeyler bu kadar zor olmasa."

Odadan çıkıp kapıyı kapattım ve tekrar koltuğa oturup düşünmeye başladım. 

Ondan hoşlanıyor muydum?...Hayır.

Onu istiyor muydum?...Evet.

***************

Zonklayan başımın dibinde biri anırıyordu. Bu kesin Atalay diyerek yavaşça gözlerimi aralamaya başladığımda güneşin gözlerime vurmasıyla gözlerimi geri kapadım.

-"Hangi sikik açtı bu perdeleri?!"

-"Sen annenle ne biçim konuşuyorsun lan!"

Anında kocaman açılan gözlerimle kafamı yataktan kaldırmam bir oldu.