AKSİLİK

10

-"Amerika'dan ne getirdin çok merak ediyorum."

Abim laf sokarcasına konuştuğunda Gurur tam bir şey diyecekti ama gözleri beni buldu sonrasında sessizce abime doğru dudaklarını oynatıp konuştu.

Abim gözlerini kocaman açıp hakaret beklemediği için şaşkınca ve hafif sinirle konuştu.Bu tavrı beni gülümsetmişti.

-"Kardeşimin yanında küfür etme lan."

O gözlerini devirip tabağında duran köfteyi ağzına attığında Atalay'ın keyifli çıkan sesi bakışlarımızı üstüne çekti.Hepsi çok neşeliydi.

-"Sayende boğazıma köfte girdi."

-"Durumunuz o kadar mı kötü?"

Meraklı çıkan sesim onu afallatsa da hemen sonrasında kahkaha attı ve Gurur'da öksürük krizine girip güldü.Abim ikisine de ölümcül bakışlar attığında utanmıştım.

-"Özür dilerim.Yanlış bir şey mi söyledim?"

-"Hayır kardeşim yanlış bir şey söylemedin.Bu angutlar çok zengin olduğu için dediğini komik buldular."

İkisi gülmeye son verdikten sonra başımı salladım ve yemeğime devam ettim.En fazla ne kadar zengin olabilirlerdi ki?

****************

-"Oha!"

Duyduğum şey beni şoka soktuğunda Atalay ve Gurur'un keyfine diyecek yoktu, cidden bu kadar zengin olmak nasıl bir duyguydu.

-"Babam NASA'da çalışıyor denir mi hayvan herif!"

Abim, Gurur'a kızdıktan sonra sırtıma vurdu ve öksürük krizimi durdurmama yardımcı oldu. Abimin bu kadar zengin arkadaşları mı vardı?

Meraklı gözlerle Atalay'a baktığımda ailesinin ne iş yaptığını sormaya çekindim. Gurur'dan sonra bir şok daha kaldıramazdım. O bunu anlamış gibi gülerek konuştu.

-"Benimkilerin o kadar büyük bir şeyi yok.Babam pilot, annem başsavcı."

Gözlerim kocaman olurken o buna benimkilerin bir şeyi yok demişti. Hem de oldukça rahat bir şekilde.

-"Lan kardeşimin üstüne oynamayın, kız şaşırıp duruyor her şeyinize."

-"Üstüne oynamıyoruz, o soruyor biz cevaplıyoruz. Abileriyiz hakkımızda öğrenmesi gereken şeyler var."

Atalay'ın konuşmasına Gurur başını sallayarak tatlısını yemeye devam etmişti. Abim gözlerini devirip suyundan bir yudum aldı ve bende tatlıma geri döndüm. Yemek kısmını geçip Atalay'ın ısrarı üzerine tatlı yemiştik. Annem ağzıma sıçacaktı.

Tam çatalımdaki tatlıyı ağzıma atacağım sırada ismimin yüksek sesle haykırılmasından dolayı korkup çatalımı tabağıma düşürdüm. Hepimiz sesin geldiği tarafa baktığında dört kızın bizim masamıza doğru geldiğini gördüm. İçlerinde sadece önlerinde yürüyen kızı tanıyordum. Sude'nin en yakın arkadaşı Azra'ydı.

-"Küçük orospumuz erkek masasında yerini almış."

O gülerek diğerlerine baktığında abimin uyarı tondaki sesini işittim. Kız buradan gitmezse abim daha kötü şeyler söyleyecekti, hissediyordum.

-"Bir daha kardeşime-"

-"Kardeşinin yatmadığı erkek kaldı mı acaba?"

O abimin lafını bölüp gülerek konuştuğunda diğer kızlarda gülüşmeye başladı. Gözlerimin dolduğunu gören abim ve arkadaşları bir anda ayaklanıp kızların yanına doğru gittiğinde Atalay ve Gurur tam önümde durup kızların bana ulaşmasına engel oldu. Abim ise onların önüne geçip Azra'yı sakin bir sesle uyardı ama Azra dinlemeyip tekrar konuşacağı sırada Gurur onun kolundan sertçe tutup kendisi dişlerinin arasından öfkeli bir şekilde konuştu.

-"Bir daha herhangi bir kıza bunu yaparsanız sizi pişman ederim. Git o arkadaşına söyle bu akşam aklı varsa evine gitmesin yoksa babasından güzel bir dayak yiyecek."

Aklıma o gün geldi. Markete gireceğim zaman Sude'nin saçımdan tutması ve bana bağırmasını Gurur duyup gelmişti, babasından bahsetmişti. Barış'a anlattıracağını söylemişti. Şu an da bunu söylüyordu. Sude'ye arkadaşı aracılığıyla mesaj gönderiyordu. Onun zorbalığa tahammülü olmadığını abim söylemişti.

Azra zorla kolunu ondan çektiğinde Atalay'ın arkasında duran bana kötü kötü bakıp arkasını döndü ve arkadaşlarını alıp restorandan çıktı. Abimler yavaşça sandalyelerine geçtiğinde başımı eğip yüzlerine bakamadan dudaklarımı araladım.

Utanıyordum, böyle laflar duyduğum için kendimden utanıyordum. Bir şey yapmamış olmama rağmen neden beni sevmiyorlardı?

-"Özür dilerim hepinizden."

Atalay düşük bir sesle küfür savurduğunda Gurur ona ters ters bakmıştı abim ise bana kocaman sarılmıştı. Saçlarımı okşayıp kulağıma hepsini pişman edeceğim  demişti.

-"Kendini savunmayı öğrenmen gerekiyor."

Gurur bana kızarak söylendiğinde abim kendini geri çekti ve iyice üzüldüğümü görüp Gurur'u susturmak adına konuyu değiştirdi. O ara Gurur tatlısına devam ediyordu ama abimin dediği şey yüzünden tatlısı boğazında kalmıştı ve öksürmeye başlamıştı.

-"Ona boks yapmayı öğret."

Atalay kıkırdayarak Gurur'un sırtına vurduğunda Gurur daha çok öksürdü ve elinin tersiyle Atalay'ın omzuna vurdu. Sanırım biraz fazla sert vurmuştu sırtına.

Gurur birkaç saniye sonra kendine gelip boğazını temizledikten sonra beni işaret parmağıyla beni gösterip kaşlarını çattı ve abimin dediğini yapmayacağını kısaca söyledi.

-"Bu ördeğe boks yapmayı öğretecek zamanım yok."

-"İkimizde vakit yaratabileceğini biliyoruz ayrıca kardeşime ördek deyip durma, sinirimi bozuyor."

-"Olmaz, kabul etmiyorum. O öğrenene kadar ömrüm biter, kız daha laf kavgasına giremiyor kaldı ki boks mu yapacak Yağız?"

Abim rahat bir şekilde arkasına yaslanıp gülerek dudaklarını araladı. Kendisi öğretse tamam derdim ama arkadaşı neden bana öğretiyordu!

-"Yıllardır aradığın oyunun son sürümü bende. Senden önce ben almıştım, kardeşime kendini savunmasını göster bende sana o çok istediğin oyunu vereyim."

Gurur'un kocaman açılmış ağzı abimin gülüşü büyütmüştü. Atalay'ın bile oha  dediğini duymuştum. Gurur şaşkınlığını atıp gözlerini kısarak abime sinir olmuş bir tavırda konuştu.

-"Sen ne kadar fenasın lan, ben o oyunu her ülkede araştırdım. Bir tane bulmuştum, onda da gözün varmış. Senin amına koyayım."

Abim ona küfür etme deyip öpücük attığında Gurur yüzünü buruşturup öpücük atma lan  demişti. Abim ona inat tekrar attığında Gurur iğrenircesine yüzünü başka tarafa çevirdi.

-"Bayılıyorum sizin atışmalarınıza."

Atalay gülerek suyunu kafasına diktiğinde Gurur ona gözlerini devirdi. Annem çoktan eve gelmiş olmalıydı, hava kararmıştı ve şu an saat kaçtı. Dayak yemek istemiyordum.

-"Kalkalım mı abi?"

-"Eve gitmek istemiyorum arabayı vurdum, tamirde şu an. Arabasız gidersem anlarlar garajda eksiklik olduğunu. Diğer üçünün yanı boş kalır."

-"Diğerlerini sattın mı? En son beşti, öyle hatırlıyorum."

-"Sıkıldım onlardan, hoşuma gitmiyorlardı."

Abim gülerek gözlerini devirdiğinde neyden bahsettiklerini anlamadığım için abim kafasını bana çevirip açıklama gereği duydu.

-"Araba koleksiyonu var."

Gözlerim şaşkınlıkla açıldığında daha ne kadar zengin olduklarını düşünemedim. Sanırım hayal gücümün ötesindeydi.

-"Doğum günün geliyor."

Atalay çatalını bırakıp Gurur'a dönüp konuştuğunda pek ilgilenmedim. Doğum günlerini sevmezdim çünkü hep o gün babam bana lanet okurdu sonra neden doğduğumu bana sorup döverdi. Abim evde yokken bunu yaşıyordum hep.