Kalbime Hoş Geldin (Texting)

2.6

Yine ben, yine ben, yine ben qndjsbzbsjjs hoşgeldinizzzz, selamünaleykümmm💗

Ben geldim bölüm getirdim ducbejsqknq hadi bölüme çabuuk

Bölüm şarkısı: Gri-Korkak

○●○●○●○●○●○

"Bu kadar kolay olmamalı Demir! Bu kadar kolay olmaması lazım! Bizi bu kadar kolay silemezsin..."

Papatya olduğu yerden hareket dahi etmezken sesin geldiği yere doğru döndüğümde siyah saçları omuzlarına kadar gelen mavi gözlü kız ile ona bakmayan Demir görüş açıma girmişti.

Demir karşısındaki kıza cevap bile vermezken Papatya'nın birden titreyen sesi ile "Gidelim." diye hızla yürümesi sonucu gözleri bize dönmüştü. Papatya'yı gördüğünde kızı umursamadan bize doğru koşuyordu.

Ben ise ne olduğunu anlamaz şekilde bakarken Papatya kötü gözüktüğü için onun peşinden gidiyordum.

"Demir!" Arkadan gelen ses ile Papatya adımlarını hızlandırırken Demir ise "Papatya dur nolur. Bak gerçekten bilmiyordum." diyordu. Bu nalet olası yerde neler oluyor, biri anlatabilir mi?

Demir koşarak Papatya'nın önüne geçtiğinde Papatya sert bir şekilde "Önümden çık." demişti. Arkadaki kadın yeni yeni yetişmişken benim yanımda durmuş, dolu gözlerle Demir'e bakıyordu.

"Bu yüzdendi. Bu yüzden beni tekrar istemedin!" Yanımdaki kadın bağırırken tuhaf tuhaf ona bakıyordum. Abla bence konunun senle alakası yok. Sussan mı azıcık?

"Papatya, yapma." Papatya gözlerini kadına doğru kaydırınca Demir inatla ona bakıyordu. "Papatya, sana söylediğimin fazlası olmadı, olmayacak. Haberim yoktu, geleceğinden." Papatya dolu gözlerle ayaklarına bakarken "Niye bana açıklama yapasın ki? Ben kimim sanki?" diye fısıldamıştı.

Yanımdaki kadın sinirden yerinde duramazken Demir yumuşak bakışlarla Papatya'ya bakıyordu. "Sen imkansızsın, yasaksın. Ama yasak olmasına rağmen nefsimi cezbedensin. Gözümü çeviremediğimsin." Papatya şok içinde kafasını kaldırırken Demir iç çekiyordu. "Bir tek açıklama yapmak istediğimsin yasak çiçek."

"Demir, sen..." Demir'in yüzü hafif sinirlenme belirtileri taşırken ona bakmadı bile. "Sen hâlâ burada mısın? Benim seninle işim olmaz dediğimi hatırlıyorum? Bunu gözleri büyümüş güzel bir kıza malletmeye de kalkışma." Papatya'ya bakarken gülümsemeye başlamıştı. "Sahi, iyi ki aldatmışsın beni. Yoksa ben hep kör olacakmışım."

Demir konuştuğunda yanımdaki kızın kim olduğunu çözebilmiştim. Merve, Demir'in iki yıl önceki nişanlısı. Defne ablanın arkadaşının kızıydı. Birlikte iyi olacaklarını düşünmüşler ve aileler tanışmış, Demir red etmeyince de işler büyümüştü. Sahiden Demir hiç ona şuan Papatya'ya baktığı gibi bakmamıştı.

Papatya gözlerini kaldırınca birden hafifçe kızarıp gözlerini kaçırmıştı. "Ben pişmanım diye geldim, sen bana ne diyorsun..." Merve fısıldarken gözleri dolacak gibi olmuştu. Pişmanım mı dedi o? Aldatmanın pişmanlığı da mı varmış?

"Papatya, bak dokunamıyorum sana. Sarılmak istiyorum ama yapamıyorum. Bakma öyle hüzünlü lütfen." Demir'in sesi o kadar yumuşak ve hüzünlü çıkmıştı ki yanımdaki kız sessiz sessiz ağlıyordu.

"Belki beni de böyle sevseydin bunlar olmazdı. Bana hep soğuktun." Fısıldayarak konuştuğunda arkasına bakmadan koşmaya başlamıştı. 2 yıl sonra onu geri döndüren ne olmuştu ve niye bu kadar üzgündü merak ediyordum ama sırası değildi.

"Dediğim gibi bana açıklama yapmak zorunda değildin. Eski nişanlın üzüldü." Papatya daha kendinde bir şekilde konuşurken hiç üzgün gözükmüyordu şuan. "Zorundayım. Sana açıklama yapmak zorunda olmak istiyorum ben. Geçmiş umrumda bile değil." Demir gülümseyerek ona baktığında Papatya utanmıştı. Evet utanmıştı çünkü şuan şaşkın şaşkın bakarken aynı zamanda gözlerini kaçırıyordu. Hatta neredeyse kızarmak üzere gibiydi.