Kalbime Hoş Geldin (Texting)

3.0

Ben geldiiiiim ebjwvxjsj hoşgeldim ve hoşgeldiniiiiiiz, selamunaleykümmm💗

Sınıra yaklaşmış oylar kebxksbxks ben bölümü yeni yazıyorum...

Bölüm sınırları
Oy:260
Yorum:330

Bölüm şarkısı: Mavi Gri-Bu Kız Benim Kaderim

○●○●○●○●○●○●○

Berçem'in anlatımıyla

Arda dışarı çıktıktan sonra derin bir nefes almıştım. Ay ben birazdan evleniyorum ama hiç hazır değilim normal mi hocam? Bayılsam mı acaba?
Aman Feriha kalk bir gören olur bacım...

Sude bana doğru hafifçe döndüğünde şaşkın gibiydi. "Bir şey mi oldu?" Sorduğum soru ile kendi kendine düşünür gibi bir hâli vardı. "Olmuş gibi." Kararsız duruyorken elimi yavaşça omzuna koydum. "Peki ne olmuş gibi?" Bana bakarken biraz utanıyor gibiydi ya da ben öyle sanıyordum.

"Ben onu... İlk defa bu kadar mutlu gördüm. Sizin evinizde güldü. O gülmezdi..." Abim demiyordu. O diyordu. Sırf bunu hissettiği için bile gülmezki bir insan.

"Belki sizin yanınızda gülemiyordur." Kendi kendime fısıldadığım şey ile Sude şaşkınca bana bakıyordu. "Nasıl?" Ona doğru hafifçe tebessüm ederken "İnsan kendini kabullenilmiş hissettiği yerde var olur. Eğer sen o insana kendini iyi hissettirmezsen, o insan iyi hissetmez. Sen o insanı mutlu edemezsen o insandan gülmesini bekleyemezsin. Kendini suçluyor Sude. Siz onu suçluyorsunuz ve bu yüzden sizin yanınızdayken o da kendini suçluyor. Kendini suçlu hissediyor. Yapabileceği hiçbir şey olmadığını biliyor ama öyle hissediyor. Çünkü insanlar bitkilere benzer. Ona kötü sözler söylersen solar, iyi sözler söylersen en güzel hâli ile açar..." Dediğim şey ile gözleri hafif dolu bana bakıyordu.

"Ben, bilmiyordum. Kendini suçladığını hiç düşünemedim..." Bana doğru söyledikleri, benden çok kendisineydi. O yüzden karışmak istemedim. Çünkü bunun farkına varması lazımdı. Arda yıpranıyordu. Ne kadar güçlü bile dursa değildi. İçi paramparçaydı. Ama ben o parçaları eski hâline çevirmeye yeminliyim. Ve Berçem; birşeyi kafasına koyarsa, yapar.

"Ooo gelin hanım, pek bir mutlusunuz?" Ahu içeri girince gözlerimi kısarak ona bakmaya başlamıştım. Şuan benden dünün intikamını alman, gözüme çarpmadı sanma pikaçu.

"Evleniyorum çünkü ahududucum. Siz anlamazsınız, biz evli kadınları." Duru kahkaha atarken kızlar mutfağa gelip kapıyı kapatmıştı. Ahu ise çaktırmadan bıyık altından gülüyordu. Mercan ikizim ise kafasını iki yana sallayarak 'olmamış bu' diyordu beden diliyle. Evet böyle bir şey var ve bence bunu Mercan sırf bana gıcıklık olsun diye keşfetti...

"Bu kızdan korkulur, çok ciddiyim." Papatya'ya dil çıkarıp cezvelerin yerini aramaya koyuldum. Ya bunlar cezveyi nereye koyuyor kardeşim? Niye herkes bu evde eşyaların yerini bana söylemeden değiştiriyor?

Mercan elimi tutunca ona doğru döndüm. Mercan ise beni hafifçe tezgahtan uzaklaştırıp ellerini omzuma koymuştu. Biz şu an niye böyle bir pozisyondayız kardeşim?

"Berçem... Bence sen kahvelere dokunma. Herkesin iyiliği için lütfen." Baygın baygın bakarken kızlar gülüyordu. Arkadaşım komik mi? Nerede gülüyoruz?

"Diğerlerine karışmıyorum zaten üşenirim ben. Ama Arda'ya bizzat kendim hazırlamalıyım." Madem bu kadar evlilik tekliflerim ile dalga geçti, çeksin cefasını. Bal neymiş kardeşim? İsot varken hemde?