Son dersin sonlarına doğru artık bütün enerjimin bittiğini hissediyordum. Kafamı sıraya koyalı üç ders kadar oluyordu.Normalde derslerimi aksatmadan dinlesemde bugün üzerimde bir ağırlık ve çöküntü vardı. Hiçbir şey dinlemek istemiyorum.Tek istediğim eve gidip uyumaktı.
Berat bugün benim aksime daha enerjikti.Her teneffüs yanıma geliyor ve beni bahçeye çıkarıyordu.Üçüncü derste de zorla bir tost yedirip ayran içirmişti.
Uyku sersemi şekilde kafamı sıradan kaldırıp duvardaki saate baktım. Dersin bitmesine on beş dakika vardı ve benim pilim bitmek üzereydi. Tahtanın önünde bir şeyler anlatan hocanın sesi uğultu hâlinde gelirken bakışlarımı sınıfta gezdirdim.Çoğu benim gibi uyuyor, kalan kısımda tahtadakileri defterine not alıyordu.
Parmaklarımı alnıma götürüp ovarken önümdeki telefonun ekranı açıldı. Aşağıya doğru bakıp ekrana baktığımda mesajın abimden geldiğini gördüm. Kafamı kaldırıp hocaya baktığımda arkası dönük şekilde tahtaya bir şeyler yazdığını gördüm.Hemen bakışlarımı ondan çekip telefonu elime aldım ve mesajın üzerine bastım.
Abim:Yavrum nasılsın? (15:48)
Abimin attığı mesajı görünce derin bir nefes aldım.Bu hayatta beni koşulsuz şartsız seven tek kişi oydu. Hep arkamda bir duvar olarak olduğunu biliyordum.
Enes:Dersteyim abi ama çok bunaldım :(
Abim:Neden, bir sorun mu var?
Enes: Hayır sadece başım çok ağrıyor ve sadece uyumak istiyorum.
Abim: Ağrı kesici aldın mı gülüm?
Enes:Evet gidince içeceğim ama şuan tek istediğim uyumak 🥺
Abim:Oy güzelim kıyamam ben sana. Geceleri uyumuyor musun?
Enes:Uyuyorum ama yetmiyor. Sabah çok erken kalkıyorum hazırlanmak için.
Abim:Yavrum çok fazla erken kalkmana gerek yok,okul yakın hatırladığım kadarıyla.Yarım saat öncesinde kalksan yeter.Bir de daha erken yatmalısın.
Enes: Galiba haklısın, geç yattığım için uykumu alamıyorum.
Abim: Evdekilerle aran nasıl, bir sorun var mı?
Enes: Annem ve o adam evde hayalet gibi. Sadece akşam masada görüyorum.
Sabah kalktığımda uyuyor oluyorlar, gece de eve çok geç geliyorlar.
Abim: Allah Allah..Peki Berat? Onunla aran nasıl?
Enes: Beratla aram iyi. Bana kötü davranmıyor.Hatta hep yanımda oluyor.
Abim: Berat değil, Berat abi güzelim. Ayrıca sevindim iyi anlaşılmanıza.
Enes:Hmhm.
Abim: Eee anlat bakalım, dersler nasıl gidiyor?
Abimle konuşmaya devam ederken üstten gelen bildirimle bakışlarımı ekranın üstüne çevirdim.Mesaj Berattandı.
Beratcım: Bebeğim benim biraz erken çıkmam gerekti.Çıkışta seni yalnız bırakmak zorundayım çok üzgünüm. Dikkatli git ve çıktığında beni ara tamam mı?
Berat'ın mesajını gördüğümde kaşlarımı çattım.Tam neden erken çıktığını yazacağım sırada tahtanın önündeki hocanın dibime kadar geldiğini gördüm.
Yutkunarak kafamı kaldırdığımda Aylin hocanın çatılı kaşlarıyla bana baktığını gördüm.
"Ne yapıyorsun Enes?" dediğinde telefonu elimden bıraktım.Hiçbir şey diyemeden bakışlarımı kaçırırken, Aylin hoca sinirle telefonu masamın üzerinden alıp kendi masasına doğru adımladı. Telefonumu masasının üzerine bırakıp tekrar tahtanın önüne geçtiğinde bakışlarımı saate çevirdim. Dersin bitmesine beş dakika kaldığını gördüğümde bir nefes verdim.
Beş dakika beş saat gibi geçerken çıkış zili çalmıştı.Zaten üç derstir toplu olan çantamı sırtıma takıp hocanın masasına bıraktığı telefonumu alıp sınıftan çıktım.
Berat'ın olmadığını bile bile gözlerim yine üst kattaki merdivenlere çarpıyordu.Derin bir nefes alıp merdivenleri hızlı hızlı indim. Yoğun kalabalıkla beraber okulun kapısından çıkarken temiz havaya bakıp bir iç
geçirdim.
Durağa doğru salaş adımlarla yürürken hâlâ uyku sersemiydim.Esneyerek durağın önüne gelip kolumu direğe yasladım ve beklemeye başladım. Zaman geçtikçe okulun önündekiler dağılıyor ve durakdakiler azalıyordu. Evime giden araç neredeyse son anlarda geldiği için genelde böyle olurdu.Durakta iki üç kişi kalırdık.
Ama bu sefer öyle olmamıştı. Durakta kalan son üç kişi de gelen minibüse binmişti.Onların gidişini uykulu uykulu izlerken okulun etrafınında boşaldığını gördüm.Normalde asla bu kadar geç gelmezdi minibüs.Ne olduğunu anlamayarak etrafıma bakarken birden önüme bir araç yanaştı.
Çatılı kaşlarımla dibimde duran arabaya bakarken birden arabanın kapıları açıldı. Ne olduğunu anlamadan uzun bir kol beni tutup aracın içine çektiğinde güçlü bir çığlık attım.Beni içeri çeker çekmez kapı kapanmıştı ve araba gaza basmıştı.
Zaten duyduğum tek ses oydu.Avucuyla ağzımı kapatan kişinin burnuma eteri koklatmasıyla karanlığa gömülmüştüm.
-
-
-
Öptüm kocaman 🤍
