Arkadaşlar Allah aşkına ilk defa görmüş gibi davranmayın.Siz benim hangi karakterimin sağlıklı olduğunu gördünüz kurban olayım hdkwhsakdjwksjks
-
-
Az önce yaşanan olayın şokuyla sessizce arabanın sesini dinliyordum.O da tek kelime etmiyordu.Ama ara ara dönüp süzdüğünü hissediyordum.
Olduğumuz ilçe küçük bir yer olduğu için oturma alanları olan tek bir park vardı.Sanırım Berat da bunu bildiği için yol tarifi istememişti.Zaten doğru gidiyordu.
"Enes."
Uzun bir sessizliğin ardından onun sesi
arabada yankılanınca ona döndüm.Açık yeşil gözleri yine koyulaşmıştı.Gözleri bir an açık olan boynumu bulduğunda yutkundum.
"Yukarı çek tişörtünü." dedi sinirli bir ses tonuyla.
Kafamı eğip tişörtümün açık bıraktığı köprücük kemiklerime baktım.Neden onun söylediğini yapma zorunluluğum varmış gibi hissettiğimi bilmiyordum.
Ama yapmadığım her saniye bakışları daha da korkutucu bir hâle geldiği için zorlamamak için tişörtümü yukarı doğru çektim.Gözleriyle tişörtüme baktı.İkna olmuş gibi kafasını sallayıp arabayı kullanmaya devam etti.
Dakikalar sonra parkın önüne geldiğimizde Berat bir ağacın altına arabasını farketti.Araba durur durmaz emniyet kemerimi çözüp arabanın kapısını açtım.Bir an önce şu ortamdan çıkmak istiyordum.O kadar huzursuz hissediyordum ki bütün enerjim gitmişti.
Onu arkamda bırakarak hızlı adımlarla parka doğru adımladım.Etrafı çiçeklerle dolu yolu yürüdükten sonra etrafına bakındım.Gözlerim üçüncü bankta oturan Yunus ve Özkan'ı gördüğümde derin bir nefes alıp öne doğru adımlayacağım anda kolumun sertçe çekilmesiyle afalladım.Saniyeler sonra Berat'ın yeşil gözleriyle göz göze gelmiştim.
"Benden uzaklaşmaya çalışma." dediğinde sinirli bir nefes alıp kaşlarımı çattım.
"Uzaklaşmıyorum,ayrıca uzaklaşsam da seni ilgilendirmez." dediğimde kolumu tuttuğu elinin titrediğini hissetmiştim.
"Seninle olan her şey beni ilgilendirir." diyerek gözlerimin içine baktı.Her zaman ki beyaz gözeneklerinin kızardığını farkedince kafamı salladım.
"Tamam..Sıkıntı çıkarma arkadaşlarımın yanında." diyerek kolumu elinin altından çektim.O hâlâ bana bakmaya devam ederken arkamı dönüp oturma yerlerinin olduğu kısıma doğru adımladım.
Yine gözlerim dolmaya başlamıştı.Düne kadar Beratla ilgili hiçbir kötü düşüncem yoktu.Sadece arada gıcık kaptığım yönleri oluyordu.Ama onları sadece onunla uğraşmak için yapıyordum.
Fakat şuan her şey değişmişti.Hareketleri ve söyledikleri bir anda öyle bir değişmişti ki nasıl tepki vereceğimi şaşıyordum.Bana aşık olma ihtimalini düşününce yüzüm buruşur gibi olmuştu.
Bu hareketlerinin dışında bana gelip bunu söyleseydi daha anlayışlı davranabilirdim.Ama o bunu yapmıyordu.Garip bir sahiplenme duygusu sarmıştı.Bu bir anda nasıl oldu onuda anlamamıştım.
"Ohooo yüze bak çarşamba pazarı gibi hayırdır?" Bu düşüncelerimi bozan Özkan'ın sesi olmuştu.Kafamı kaldırıp ona baktığımda bankın köşesine yayılmış şekilde oturduğunu gördüm.Yunusta tam karşısında oturmuş bir şeyler yazıyordu.
"Yok bir şey ya,erken kalktım ya ondandır." diyerek sırtımdaki çantayı Özkan'ın yanına koydum.Tam o anda arkamda yine tanıdık bedeni hissettim.
"Sen bu tarafa geç." diyerek çantamı aldı ve Yunus'un yanındaki boşluğa koydu.
Arkamı dönüp ona baktığımda kaşıyla Yunus'un yanını gösterdi.Gözlerimi devirerek sinirli bir nefes aldım.Sinirli olduğumu belli eden hareketlerle Yunus'un yanına geçip oturdum.O da tam karşıma, Özkan'ın yanına oturup bacaklarını erkeksi bir şekilde üst üste atıp kollarını iki yana açtı.Ona baktıkça sinirlendiğim için Yunus'a döndüm.
