Savored (Victoria City Series #1) COMPLETED

Chapter 11

Sa buong biyahe ay tahimik lang ako. Maya't maya ang sulyap ko kay Craig mula sa driver's seat. Kapag akmang titingin naman siya sa akin ay agad akong mag-iiwas at magpapanggap na abala sa pagtingin sa bintana.

Narinig ko siyang tumawa nang mahina. "May dumi ba ako sa mukha, Miss?" bigla ay tanong niya.

"P-po?"

"Kanina mo pa kasi ako sinisilip. I was wondering kung may dumi ako sa mukha," pag-usisa ni Craig.

Napakagat-labi ako at lihim na pinagalitan ang sarili. 'Silip pa more, Leen! Magkakuliti ka niyan?'

"Ahh... eh... Nagtataka lang po kasi ako. Hindi mo naman po ako kilala, e. Bakit n'yo po ako tinulungan?"

"Well, isipin mo na lang na magkakilala tayo para hindi ka nao-awkward," ganting sabi naman niya, sabay ngiti sa gawi ko.

"H-ha?" Pakiramdam ko ay may laman ang mga sinasabi niya. Paano kung kilala pala niya ako? Masyado bang halata?

Napasulyap ako sa may side mirror ng sasakyan at sinipat ang sarili. Intact pa naman ang makapal at hindi pantay kong kilay. Okay naman ang pagkakalagay ko sa ilong ko. Hindi naman ako mukhang si Leen. Imposible na makilala niya ako sa disguise na 'to. Lihim akong napabuntong-hininga.

"By the way, hindi ko nakuha ang pangalan mo..." pag-iiba niya ng usapan.

"L-Lena po. Lena Palermo," nahihiyang pakilala ko sa kanya.

"Bago ka lang ba sa Victoria Heights?"

"Alam n'yo po ang lugar na 'yun, Sir?"

"Yes. I live there," sagot naman niya. "So, saan ka nga banda?"

"Sa may Everest St. po, Sir Craig. Doon po sa bahay sa dulo. Alam n'yo po ba 'yun?"

"Ahh, so you're going to Earl's house? Kaano-ano mo siya?"

"Kilala n'yo po si Sir Rav— ang ibig kong sabihin— si Sir Earl po?"

"Yes. He's a friend. And tamang tama dahil magkapit-bahay lang kami. So, ikaw? Kaano-ano mo si Earl?"

"Ahh, katulong po ako ni Sir Earl, Sir Craig," pag-amin ko naman habang kiming nakangiti sa kanya.

"So, he finally gave in to his mom's request, huh?"

"Po?"

"Nothing. Hindi lang ako sanay na may ibang tao na pumupunta sa bahay ni Earl. Maybe because he has been living in that house alone for quite a while. Wala pa akong narinig na may dinala siyang ibang tao d'yan. So, I guess pumasa ka rin sa kanya." Napatawa siya pagkatapos.

Bakit parang may laman ang sinasabi niya? Hindi kaya pareho lang sila ng kwento ni Manong taxi driver kanina? Iyong tungkol sa hindi pagha-hire ng katulong ni Rave?

"S-siguro nga po. Pumasa ako kasi hitsura ko pa lang, Sir, panatag siya dahil pangit ako. Sino ba namang pangit ang mangangarap kay Sir Earl, 'di ba?" Napatawa na rin ako.

"You're funny!" komento niya. Lumalakas na ang pagtawa niya habang tumatagal. Mukhang enjoy na enjoy niya ang kakwelahan ko tungkol sa pangit kong hitsura. "But, I don't think you're ugly..."

Bahagya akong natigilan at napalingon kay Craig. Nakita ko ang magandang ngiti niya na kanina pa nakabalandra sa mukha niya at panaka-nakang sumusulyap sa akin at sa daan.

Bigla akong tumawa nang malakas at hinampas pa sa braso si Craig. "Mapagbiro po pala kayo, Sir, ano? Sige, Sir. Ipagpalagay na lang natin na naniniwala ako sa sinasabi mo. Salamat. At least hindi ka judgmental!"

Marami pa kaming pinag-usapan habang nasa biyahe. Hindi ko namalayan na nasa loob na pala kami ng Victoria Heights. Ilang sandali pa ay liliko na ang sasakyan patungo sa Everest St.