Chapter 15
Jasper's birthday came. Sinurpresa namin siya ni Caitlin ng birthday cake nang maglunch time. "Ghadddd! Nag-effort talaga kayo. Thank you so much. Mahal na mahal niyo talaga ako." madrama nitong saad na ikinatawa ko.
Binatukan naman siya ni Caitlin. "Ang OA mo. Grabe."
"Finally, finally, eighteen ka na din." I said excitedly.
Naupo ako sa grass. Nasa soccer field kaming tatlo. Mabuti na lang konti lang ang naglalaro at hindi rin naman masyadong mainit.
"May grand celebration ba mamaya?" tanong ko.
"Paniguradong meron 'yan." sabat naman ni Caitlin. Excited naman kaming hinampas ni Caitlin.
"Nagrequest akong 'wag na mag celebrate ng super grand at pumayag si mommy!"
"Himala. Ngayon pa talagang debut mo." usal ni Caitlin. Napasang-ayon naman ako sa sinaad nito. Knowing Tita, hindi iyon pwedeng walang celebration.
"May business trip sila ni Dad. Importante iyon, ayaw nga nilang matuloy doon pero sinabi ko naman na ayaw ko rin naman ng enggrandeng celebration. Pwede namang bumawi kapag nagnineteen na ako." mahabang lintaya ni Jasper
"So, anong Plano mo mamaya?" takang tanong ko ni Caitlin.
Jasper's eyes met mine. Then, we both smirked. "Sa bar. Tayong tatlo lang!"
I screamed because of excitement. Caitlin chuckled. "Game. Ang unang malalasing siya ang manglilibre ng lunch buong semester." hamon ni Caitlin.
I laughed hard dahil alam kong talo na agad si Jasper.
We stayed that way for several minutes. After our class, nauna ng nagpaalam si Jasper at gano'n din naman si Caitlin. Nasa classroom pa ako habang inaayos ang mga gamit nang makatanggap ng mensahe mula kay Aris.
Poging Suplado:
Nasa room ka pa? Nasa parking lot ako...
Poging Suplado:
I miss you. Badly want to hug you :(
Poging Suplado:
You hungry?
Namula ako sa sunod-sunod nitong mensahe. Hindi na ako nagreply at mabilis na ipinasok sa loob ng bag ang mga gamit. Nag-iinut ang pisngi ko nang paulit-ulit kong binasa ang mga message niya habang naglalakad
Kyahhhh! Paano naman ako hindi kikiligin sa I miss you niya sis?! Tangina naman. Talagang hindi pa ako nasasanay. Kailan kaya ako masasanay?
Paano na lang kung kami na? Shutangina mamamatay yata ako sa kilig.
Nadatnan ko si Aris nakasandal sa mamahalin nitong sasakyan. Nakaputing longsleeve ito at nakaitim na pantalon.
Ang magulo nitong buhok ang nagpadagdag sa kaniyang kapogian. I really find his messy hair attractive.
His deep-set eyes were locked with mine. Umayos ito ng tayo.
"Hi! bati ko. Ginulo niya naman ang buhok ko.
His piercing eyes stared at me intently. "Hi, wanna go on a date with me?"
Nanlalaki ang mga mata ko siyang tinitigan. Date? Seriously? Omoooo!!
"O-oo naman. S-saan ba?" nauutal kong sambit.
"Secret para bibo." may multo itong ngiti sa labi.
I rolled my eyes. "Tss. Gasgas na 'yang linya na 'yan."
BINABASA MO ANG
Sailing Back Into Your Arms
Fiksi Umum[COMPLETED] --- Zharia Amore Villarica was given a big responsibility and that is to manage and become the CEO of their own hotel, the Villa Hotel. Her life sucks. Namatayan ng ama, walang kinagisnang ina, at walang mga kapatid. Nasanay ng mamuhay n...
