Sailing Back Into Your Arms

Chapter 29

Chapter 29

Kinusot ko ang mga mata ko nang maramdanng tumatama na ang sinag ng araw sa aking mukha. My eyes immediately drifted to my left side pero wala akong nakitang Aris.

Where is he?

Napatingin ako sa orasan na nakapatong sa bedside table, namilog ang mga mata ko nang makitang mag alas nuebe na pala ng umaga.

Bumangon ako. Inalala ko ang ginawa naming pagkakaisa ni Aris kagabi. Namula ang pisngi ko nang maalala at parang sirang plakang nagplay ng paulit-ulit ang ginawa namin! I'm sure madaling araw na kaming natapos. Maybe mga alas dos na ng umaga. Gosh!

Sinilip ko ang katawan sa ilalim ng kumot. Mas namula lang ako. Namumula-mula ang dibdib ko and I can feel that  I'm sore down there.

Paulit-ulit ko ring inisip kung paano nagkasya ang ano ni Aris. Sa laki at haba ba naman no'n.

"Gosh! Ano ba, Zhari. 'Wag mo na 'yan isipin. Tapos na iyon—"

"Ang alin ang tapos na?" mabilis kong itinaas ang kumot at itinago ang aking katawan sa ilalim no'n nang makita si Aris. Hindi ko man lang namalayan na pumasok siya sa kwarto sa sobrang lutang ko!

Hindi agad ako nakapagsalita. Bumaba ang tingin ko sa katawan nito. He's just wearing a simple white shirt and gray shorts. I swallowed hard as I imagined his long and thick manhood.Tangina, ano ba 'yan. Nababaliw na yata ako.

May dala siyang tray at laman niyon ay mga pagkain.

"Breakfast in bed," he said. Kinuha niya ang maliit na table at ipinatong sa kama. Naupo naman ako nang maayos. Pinatong niya roon ang mga pagkaing dala. Mukhang siya pa yata ang nagluto.

"Maaga ka bang nagising?" tanong ko. His attention shifted to me. I met his expressive gaze.

"Hindi naman sobrang aga," he replied. I nodded slowly and glanced down at the food he prepared. There's orange juice too.

Teka lang—hindi ba pwedeng magbihis na muna ako? Awkward kayang kumain tas hubot-hubad ako!

Tumingin ako sa kaniya. Naabutan ko itong nakatitig lang din sa akin. "Uhm... ano..."

"Hmm?"

I gulped twice. Pumungay ang mga mata nito. He licked his lower lip habang hinihintay ang sunod kong sasabihin.

"Bihis muna ako. W-wala akong suot na d-damit, Aris." I said, stuttering.

Bumaba ang tingin nito sa aking katawan na natatabunan ng puting kumot. I saw how his jaw clenched slightly. His lips twitched bago binalik muli sa mga mata ko ang tingin.

"Sige," he nodded. He surveyed me again. I swear parang na siguro akong kamatis sa sobrang pula ng pisngi ko!

Iningat niya ang mini table ng dahan-dahan para hindi matapon ang pagkain. Hinila ko naman ang kumot at dali-daling pumasok ng banyo dala ang kumot.

I leaned against the door as I finally closed it shut. It was only then that I realized I had been holding my breath earlier. I let out a long sigh. As I started to change, I closed my eyes tightly as I realized that the clothes I had taken weren't mine. Kay Aris iyon!

Talino mo talaga, Zharia!

Wala naman akong choice kaya sinuot ko na lang iyon kesa namang wala akong damit pang-itaas kapag lalabas ng banyo. Naghilamos na rin ako ng mukha at nagmumog. Sinuklay ko rin ang buhok.