Sanctuary of Love

Chapter Twenty

Hello! Sorry sa late update, nagiging busy na kasi kami sa school and may ibang bagay pa akong need ayusin outside Wattpad kaya hindi talaga keri na mag-sulat, pero thank you for patiently waiting for my updates! I really appreaciated it!

I hope you are okay and happy! Enjoy reading!

CHAPTER TWENTY

I GIVE him a chance. I really did.

And I think since I left our house in Santorini that is one of the best decision I've made in my life.

Since that day, he always makes me feel special, love and a queen. I can still remember how shock he is and right after that conversation he give me a flower. A blue roses. Bouquet of them, and he did not stop in giving me one. He always give me one.

Like today.

Lumapit ako sa table ko. Binaba ko muna ang bag ko bago kinuha ang bouquet of roses sa ibabaw ng table. Inamoy ko ang bulaklak. Napangiti ako.

"Do you like them, dove?"

I felt his strong arm na pumaikot sa bewang ko. Sumandal ako sa didbib niya't nilingon siya. He kissed my head before looking in my eyes.

"I love them," I said sweetly.

Humarap ako sa kanya bago binaba ang bulaklak. Pina-ikot ko ang braso ko sa batok niya na dahilan para mas lalo akong mapalapit sa kanya. Tinitigan niya ako. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. He is really handsome.

With his thick eyebrow and gray eyes, pointy nose and sexy lips. Damn, is he a God who came down from Olympus?

Since last June, I have this privilege to look in his eyes—cold and expressive sometimes.

"You are so beautiful today, dove," puri niya sa 'kin. Maloko ko siyang inilingan.

He is always like that. Palaging may word of affirmation akong nakukuha sa kanya—that's one of the reason I'm falling from him. Isa pa ang pagiging matiyaga niyang manligaw sa 'kin. It's been six months simula ng mag-umpisa siya and hanggang ngayon ay dedicated pa rin siya na manligaw.

"Ikaw talaga! Napaka-bolero mo!" ani ko sa kanya bago lumayo. Pagkatapos ay pinakita ko ang schedule namin ngayon. "Madami kang meeting, Kaz, pasok na sa loob," pabiro kong sabi.

Nginisihan niya ako at hinila palapit sa kanya.

"What if, huwag na tayong magpunta sa meeting? Let's have a date, dove," aya niya.

Inilingan ko siya. "We can't. Ilang beses nang na-reschedule ang meeting na 'to. Sabay na lang tayo mag-lunch." With clingy Kazimir, I always have to make a deal with him para pagawain siya ng mga bagay.

"Fine, dove. But let's eat outside. 'kay?"

"Okay."

He kissed my cheeks before going in his office. While, I go to the pantry to make him coffee and heat the bread. Knowing him, he doesn't eat his breakfast. I already put the flowers in the vase tapos nilagay ko sa gilid ng lamesa ko.

Pagkatapos no'n ay dinala ko ang kape kay Kazimir sa office niya, there is where I saw him signing documents I left yesterday na hindi niya natapos basahin because we cuddle. Nakangiti akong tumabi sa kanya pagkababa ng mga dala ko.

"Do you want a massage?" pabiro kong tanong.

Nag-angat siya ng tingin, mapaglaro ang mga ngiti sa labi niya. He put down his pen.

"I want your hugs, dove." Binukas niya ang kanyang magkabilang braso. Inilingan ko siya. Masyado naman yata ang lalaking ito. Mamasahihin ko na nga gusto pang magpayakap.