Sanctuary of Love

Chapter Thirty-Four

Hi, sorrry for the late update. Busy lang ako netong nakaraan but I think now I can do more updates, heheh. (cross fingers, sana) And I hope you enjoy this chapter kahit sabaw, hehehe. Thank you!

-------

CHAPTER THIRTY-FOUR

MABILIS kong inalis ang pagkakayapos kay Kazimir at lumingon sa nakabukas na pinto. Nakita ko angisang Ginang na nakatayo roon na nakalaglag ang panga habang nakatingin sa 'min. Nang maaalala ko ang ayos namin ni Kazi ay napatayo ako sa gilid ng binata.

Tiningnan ko itong mabuti. I think ka-edad lang siya ni Mama. Her hair is brown . . . almost turning a blonde. I can see some lines in the side of her eyes. Her lips is red and pouty, her nose is a bit pointy and her eyebrows are think. Ang mga mata nito ay kulay brown.

I frowned.

She kinda . . . looks like Kazi in some angle.

"What are you doing here again? Did your favorite niece told you what I did to him?" malamig na tanong ni Kazi.

Pareho kaming naguguluhan ng Ginang na tumingin sa kanya. Sino ang tinutukoy niya?

"He did not! At labas siya dito! Ang tinatanong ko ang sagutin mo! Sino ang babaeng 'yan at anong ginagawa niya dito?" mataray na tanong nito. Tiningnan niya ko mula ulo hanggang paa bago tumingin sa mukha ko.

Marahas niya akong dinuro.

"Sino kang babae ka?! Balak mo bang gamitin ang anak ko para makuha ang pera niya?! Ito ang sinasabi ko sa 'yo, hindi ka magtatagumpay!!"

Napa-atras ako sa gulat. Parang may kung anong pumisil sa puso ko para manakit iyon ng sobra.

Woah, ma'am! That out that attitude 'cause I don't like it! No one can point their finger at me. And to think na pera lang ang habol ko kay Kazimir? Is she crazy? If pera lang ang problema, I have a lot of that . . . before, pero marami pa rin naman ako.

Pilit akong ngumiti sa kaniya.

"M-ma'am, I'm sorry sa naabutan niyo. Ako po si Malaya, mister Kazimir's secretary and hindi po pera ng anak niyo ang h-habol ko. I like—"

Before I could even finish what I was about to say ay namalayan ko na lang na lumapat ang isang palad sa pisnge ko.

The room was filled with gasp. Napahawak ako sa namamanhid kong pisnge at gulat na tumingin sa ginang. She has this victorious smirk. I didn't notice that Kazimir is already standing and hiding me behind his back.

"MOTHER! WHAT THE FUCK ARE YOU DOING?!" Lumingon si Kazi sa 'kin. Hinawakan niya ang kabila kong pisnge para masuri ang namumula kong pisnge. Sure ako do'n kasi sa pamamanhid ba naman ng pisnge ko, eh.

"She deserves it! Magkano ang kaylangan mo para layuan ang anak ko, ha?! Magkano?!" nanggagalaiting sigaw nito sa 'kin.

"LEAVE! No one wants you hear!" sigaw ni Kazi habang nasa akin ang mga tingin. "Are you hurt? ALEXIS! GIVE ME A DAMN COLD COMPRESS! RIGHT. NOW!"

"KAZIMIR!!! She's just playing you around her palm! She's only using you!!" she exclaimed.

Marami pa siyang sinabing masasakit na salita tungkol sa 'kin na hindi ko na maintindihan dahil sa hapdi ng aking pisnge.

Ilang beses akong kumurap ng maramdaman ang sakit sa 'king pisnge. Para ba akong nagising sa isang panaginip. Nagpalit-palit ang tingin ko kay Kazi at sa babaeng sumapal sa 'kin. If I'm not mistaken, I heard him call her 'mother', ibig bang sabihin ay siya ang nanay ni Kazi?