Extra 1 Zawgyi

804 10 0
                                    

"ကိုကိုး အခုတေလာ ထမင္းလည္း ေကာင္းေကာင္းမစားဘူး"

" ဘာျဖစ္ေနတာလဲ "

"ေနမေကာင္းဘူးလား"

ထမင္းစားေနရင္း မိုးဦးနဖူးကို အဖ်ားရွိမရွိစမ္းလာသည့္ ဆန္းသစ္လက္ေလးေတြကို အသာကိုင္ကာေျပာလိုက္သည္။

"ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အခ်စ္ရယ္ ဒီအတိုင္းအလုပ္ပင္ပန္းေနလို႔ပါ"

မိုးဦးေျဖလိုက္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းအလုပ္ပင္ပန္းတာထက္ ဘာကိုပင္ပန္းလို႔ ပင္ပန္းေနမွန္းေတာင္ မိုးဦးကိုကိုယ္တိုင္မသိေပ။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔အလုပ္ထဲမွာ အလုပ္မ်ားေနလည္း ခင္ပြန္းတာ၀န္ ဖခင္တစ္ေယာက္တာ၀န္ေတြကိုေတာ့ မိုးဦးမလစ္ဟင္းခဲ့ရေလေအာင္ မိသားစုအတြက္အခ်ိန္ကိုရေအာင္ေပးျဖစ္သည္။အခုတေလာ မိုးဦးအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသယ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းေနတယ္လို႔‌ ခံစားေနရသလို ဘာစားစားအဆင္မေျပေပ။

"ကိုး အရင္နားလိုက္ပါလား ဒီေန႔သမီးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ပဲ သိပ္လိုက္မယ္ ကိုကိုးအရင္အိပ္ႏွင့္"

အခုဆို သမီးေတြဟာ အသက္သုံးႏွစ္ျပည့္ခါနီးၿပီး ျဖစ္သလို သားေတြဟာလည္း အသက္ရွစ္ႏွစ္ျပည္ၿပီးၿပီျဖစ္သည္။

"ဒါဆို ကိုယ္အရင္သြားနားလိုက္ေတာ့မယ္ "

"ေမေမ သားအေပၚအရင္တက္ႏွင့္ၿပီ"

မိုးဦး ထမင္းဆက္စားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ အေပၚထပ္အိပ္ခန္းရွိရာသို႔သာ အရင္တက္လာလိုက္သည္။သားေပါက္စေတြဟာလည္း ဖေအျဖစ္သူေနမေကာင္းမွန္းသိတာေၾကာင္ ထမင္းဝိုင္းမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထမင္းစာေနၾကသလို သမီးႏွစ္ေယာက္ကလည္း ဆန္းသစ္ခြံ႕ေကြၽးသမွ် ထမင္းကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာထိုင္စားေနၾကသည္။

သားနဲ႔သမီးေတြက ဘာေကြၽးေကြၽးမျငင္းပဲ စားတက္သည့္အျပင္ ထမင္းစားသည့္အခ်ိန္ဆိုလည္း ေကြၽးသမွ်ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ေလးစားတက္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဆန္းသစ္အနည္းငယ္သက္သာသည္။

"သားေလး ကေလးေတြလည္း ေကြၽးသားလည္း ထမင္းတစ္လွည့္စားအုံး "

Accident (Season 1) (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang