SI BOY- MAKAHIYA (Completed)

Chapter Forty-Seven- Renzo

 Kanina pa ako nag-aabang na lalabas ng classroom si Sharie pero umalis na ang lahat ay nakatulala lang siya sa upuan niya. I think somethings bothering her. Kaninang umaga hindi siya nag pasundo at naabutan ko na siya dito sa classroom nila na natutulog. Medyo maga din yung mata niya. Natatakot din akong magtanong kung alam na ba niyang walang engagement na naganap.

"babe.." napa iktad siya paglapit ko. Halatang lumilipad ang isip niya. Tumabi ako sa kanya. I don't know, na gui-guilty talaga ako sa nangyari between us ni Tiffany. Nadala lang ako, yun ang totoo. Na miss ko lang siguro siya. And I'm sorry to tell this, pag nakikita ko siyang umiiyak nadudurog ang pagkatao ko, nagsisikip yung dibdib ko. I think there still a part of me that still cares and I know I'm a damn fool to kiss her. 

"Sharie.." inakbayan ko siya at halos malusaw ang konsensiya ko ng bigla siyang ngumiti at mabilis na yumakap sakin. Pakiramdam ko, kinakain ako ng guilty dahil sa nangyari. I love Sharie at alam ko yun sa sarili ko. 

" let's eat." Masayang sambit niya at hinila ako patayo. Inakbayan ko siya habang naglalakad kami but even though she's smiling, I know somethings wrong at kahit ako pakiramdam ko hindi ako kumpleto kung ililihim ko sa kanya 'to. Kahit naman bago palang kami, I want to be honest to her as long as I can. Bigla siyang huminto sa tapat ng restroom. Pero bago paman ako maka pagsalita ay pumasok na siya. Seconds past ay nakita ko si Trisha. Ayos! Napapa saya talaga ako nito pag nakikita ko ang babeng 'to. 

"Tring..." wide arms wide open pa akong sumalubong sa kanya pero umatras lang siya. Ito talaga oh! Pakipot pa. Alam ko namang na miss rin ako nito. It's just happen. Trisha was so important to me, she's like a sister that I want to protect and I'm really sorry for dumping her for the past 3 years just because I got hurt by her step sister. Pero ngayong close na ulit kami I really want to make up to her. She's my bestfriend and she's always be.But as I look at her na putak ng putak at yung maarte niyang pagsasalita, I really can't help hugging her. She's just so cute and childish. Ang sarap kurutin at ibulsa nalang. 

"Then. . why are you hugging me?" 

"ha?" hala! Bakit ko ng aba siya niyayakap? Langýa. Ano bang nangyayari sakin? Kaya tumakbo nalang ako. Takte! Naguluhan ako bigla. Lagot talaga ako kay Sharie nito, kung ano-ano nang ginagawa ko. Nakaka asar naman oh!Isa pa 'tong si Tiffany bigla nalang susulpot at kukulitin ako. Aaminin ko, naaasiwa ako sa kanya dahil sa nangyari kagabi. She's the only girl I've experience such intimate moment sa dami ng nagging girlfriend ko this past few years. I want to forget it, thinking it's just waste of time. 

But when I help Salazar and brought him at the clinic, parang bumalik lahat sa isip ko ang mga pangyayari. Drake was so helpless and Tiffany was crying. There, I decided to talk to Sharie. Siguro kailangan niyang malaman lahat. Kung malakas man ang pundasyon ng relationship namin, I'm sure it will not ruin us. I trust Sharie and I love her. Whatever happens, I'm sure I'll endure it.Last period ay itinakas ko si Sharie sa klase. Epal pa 'tong si Jannah dahil nakikipag hilahan pa. Kinailangan ko pa tuloy siyang suhulan ng sandamakmak na picture ni Aldren para manahimik siya. Panay naman ang hagikgik ni Sharie habang buhat-buhat ko siya sa likod ko.

"wag kang malikot mahuhulog tayo oh!" 

"eh... ang akward lang kasi. Hahaha.." hinampas pa niya ang ulo ko. 

"takte Sharie! Ipapagulong kita dito sige ka! At saka bakit ang bigat mo ha? Ilang kilong belbel ba yang dala mo.. a....aw.. masha..ket... aw ouch.. sharry na.." hinila niya ang pisngi ko. Muntik pa tuloy akong ma out of balance sa hagdanan. We're on our way to rooftop at naka sakay sa likod koi tong girlfriend ko.