Untamable | Jikook

(45) Final-1

*Final 2 parttan oluşmaktadır.İyi okumalar...

⚜

1 ay sonra...

"Yok,yok yok! aramadığımız yer kalmadı!"

"Güzelim sakinleş biraz-"

"Nasıl sakin olayım ya nasıl? Kızımız kayıp farkında mısın!?"

"Tamam bak arıyoruz her yeri,bulacağız"

"Bunu demenin üzerinden tam olarak 3 saat geçti.Offff ya onu bulamazsak,aman tanrım ya başına bir şey geldiyse"

"Eminim sadece gezmek istemiştir,birazdan çıkar gelir"

Jimin kriz geçirmek üzereydi.Mochi tam 3 saattir kayıptı ve Jungkook'un aşırı rahat davranışı sinirlerini bozuyordu.Aslında bu sabah güzel başlamıştı.Rhea'nın doğumundan sonra yeni yeni düzelen uyku alışkanlıklarından beri deliksiz uyudukları nadir gecelerden birini geçirdikleri için ikisi de uykusunu güzel bir şekilde almıştı.Jimin,tatlı tatlı esneyen ve minik mırıltılar çıkaran kızını emzirirken,Jungkook da Mochi'nin yemini ve suyunu değiştirmişti.Sorun tam da o an da patlak vermişti. 

Normalde olsa,mama sesini duyan Mochi bir kaplan edasıyla anında mama kabının önünde alırdı soluğu.Ancak bugün,yerinde yeller esiyordu.Jimin kucağında gazını çıkarmak için sırtını ovaladığı kızıyla aşağıya inerken Jungkook'un bir şey arıyormuş gibi sağa sola bakındığını görmüştü.İlk tahminleri Mochi'nin evin başka bir kısmında olduğuydu ki bunu çoğu zaman yapardı.Çoğunlukla Rhea'nın odasındaki pufun üzerinde ya da beşiğinin içinde yatmayı severdi.Ama Jimin zaten oradan geliyordu,dolayısıyla orada olmadığını zaten onaylamıştı.

Bir süre evin geri kalan kısımlarını aramışlardı.Belki bahçededir diyerek korumalardan tüm bahçeyi aramalarını istemişlerdi.Ama Mochi hiçbir yerde bulunamamıştı.Saatler geçtikçe merağı endişeye dönüşmüş ve iyice içinden çıkılamaz bir hale dönüşmüştü.Son bir çabayla yaş mama bile açmıştı-ki Mochi yaş mama için resmen kurşun atar,kurşun yerdi- ama o bile etki etmemişti.Mochi kayıptı,ve Jimin kızını bulamazsa kafayı yerdi.

"Yaş mamaya bile gelmedi,k-kayboldu işte ya da kaçırdılar! evet kızımızı kaçırdılar Jungkook!"

"Jimin,bebeğim kim,niye kızımızı kaçırsın?Hem bak-küçük kızımız uyandı ağlıyor"

"Hissetti işte,o da hissetti kardeşinin kayıp olduğunu"

Hamilelik bitmişti bitmesine ama,onunla birlikte şimdi yeni bir süreç başlamıştı.Lohusa sendromu.Jimin ve kontrol edilemez duygu patlamaları,tıpkı hamileliğinde olduğu gibi şimdi de baş roldeydi.Mochi'nin kaybolması da doğal olarak gözyaşlarını tetiklemişti.Bir yandan kucağında ufak ufak salladığı kızını teselli ederken bir yandan da Mochi için gözyaşı dökmekle meşguldü.Jungkook durumu kontrol altına almaya çalışıyordu ama bu pek de kolay olacağa benzemiyordu.

"Böyle olmayacak çıkıp ben arayayım en iyisi"

"Bekle,kanguruyu takayım birlikte arayalım"

"Hiç gerek yok kızımızın keyfini bozmayalım şimdi.Siz evde bekleyin ben bir bahçeye iyice bakayım.Babaya bir *öpücük* güzelime bir *öpücük* tamamdır"

En sevdiğiyi ikiliye birer öpücük bırakan alfa,eline yaş mamayı da alarak dışarı çıkmak üzere ayaklanmıştı.Ayakkabılarını giymek için dolabı açtığında ise,asla tahmin etmediği bir görüntüyle karşılaşmıştı.Sabahtan beri deli gibi aradıkları Mochi oradaydı.Aslına bakarsanız diğer Mochiler'de oradaydı.Bir saniye diğer Mochiler? ? ?