Zagubiona w głębi rozpaczy

Tajemnicza paczka

Biegłam po sklepie wystraszona co się dzieje z Masonem. Bałam się, że Walter coś mu zrobił. Nie wiem skąd ta piła mechaniczna.
Nagle za mną usłyszałam głośny huk.
Bałam się, co to mogło być. Powoli odwróciłam się i ujrzałam leżące pudełko w różowej wstążce. Jedyne co mi się przypomniało, to Cukierkowy Świat Niezwykłych Zwierząt. Ale to nie mogło być to. Po nim, nie zostało nic. Może mogłam pójść za pandą? Może by mnie zaprowadziła do Perełki. Chcę wrócić do Perełki i innych, ale przede wszystkim do domu. Pewnie wszyscy teraz mnie poszukują. Nie wiedzą co się ze mną stało, a przed moim zgubieniem, wyglądałam jak milion dolarów, ale teraz? Teraz wyglądam jak zombie. Nikt mnie nie pozna. Poobijana twarz, głód, brak energii i siły, brak motywacji do dalszego działania. Brak motywacji do ucieczki. Opadałam z nóg, nie miałam siły na dosłownie nic. Otworzyłam paczkę, która znajdowała się przede mną. W środku ujrzałam pluszaka podobnego do Perełki, trzech kotów, jednego pieska shih tzu, i innych zwierząt. To była maskotka Perełki, Marysi, Kropki, Mikiego, I jeszcze jednego Mikiego, oraz innych zwierząt. Na dnie ujrzałam list. Ta... „list" była koperta. Koperta nie była zaklejona. Gdy wyjęłam z niej kartkę, ujrzałam, że była pusta.
-O co tu chodzi?..- Spytałam sama do siebie.
Spojrzałam w górę, i ujrzałam balony. Różowe balony. Było ich około 100. Wyglądało to przepięknie, bo każdy miał coś w sobie.
Był tylko jeden, który szczególnie się wyróżniał. Miał narysowane zwierzęta z Cukierkowego Świata!
-Wow...- Powiedziałam.
-Perełka?.. Marysia? Kropka? Jesteście tu?..- Spytałam. Nie usłyszałam odpowiedzi. Było pusto. Skąd ta paczka mogła się tu pojawić? Może to podpucha?
-To pewnie ktoś mi robi żarty.- Pomyślałam.
Wzięłam ze sobą pudełko i balony, bo były przyczepione do pudełka. Odeszłam.
-Haloo!-
-Haloooo!- Krzyczałam. Czekałam na odpowiedź. Bardziej na jedno małe szczeknięcie, albo jedno małe miauknięcie. Nie usłyszałam nic.