The Three Heartrobs And The Three Mysterious Girls (ON-GOING)

Chapter 71

MARIELLE

Mabilis lang ang pagmamaneho ko hindi ko hinayaan na siya lang ang lumaban sa sampung mga walang kwentang tao na yun. I'll make sure his not only fighting for us. We are together on this. Binuksan ko din ang bintana ng sasakyan at diri-diretso silang pinagbabaril ng walang palya. Natamaan ko ang gulong ng dalawang sasakyan kaya huminto sila kaya tatlo na lang ang humahabol sa amin. Sa ikalawang pagbaril ko ay muntik na akong matamaan ng isang bala pero mabuti na lang umiwas ako bago dumapo sa akin

"Tss. Mag-iingat ka naman. Wag kang magpapatama sa mga gagong yan dahil kung hindi humanda ka din sa akin pagkatapos nito." seryoso ang boses niyang narinig ko

"Tsk. You don't know me Francis. Watch and learn."

Bumaril ako ng bumaril hanggang sa tamaan ko ang tatlong lalaki sa gilid at isa sa harap. Tsk. Sampu silang naka all black at black bonet pero ngayon apat sila na lang ang buhay na nagmamaneho at patuloy na pinagbabaril kami. Ang apat na huminto dahil hindi sa sasakyan nilang tinamaan ko ang gulong pero hindi pa rin sila tumitigil tumatakbo sila habang binabaril kami. Tsk.

Nang pagbaril ko ay natamaan ako sa balikat umiwas naman ako pero nadaplisan pa rin ako ng konti lang. Tsk. Sa iritang-irita na ako sa nangyayari ay tinamaan ko siya ng dalawang beses.

"Shit! I said take care of yourself too!" galit niyang sigaw sa akin kaya nagulat ako sa pagsigaw niya

"Tsk. Don't shout at me. It's just nothing."

"Kahit na! Natamaan ka pa rin! Ito na nga ba ang sinasabi ko eh!" galit niyang sigaw. Mas galit pa siya sa akin ngayon. Tsk.

"It's just a small wound and it's not a big deal. Focus on shooting those four bastards."

Galit na galit na talaga ako kaya baril ako ng baril kahit tumutulo ang dugo mula sa kaliwang balikat ko. Ang dalawang walang kwenta ay nagtatago sa kaliwa't-kanang puno dalawa na lang ang natirang humahabol sa amin at ang isa ay tinamaan ko. Mahapdi na ang daplis ko kaya pumasok na ako sa loob ng sasakyan at nagfocus sa pagmamaneho mabuti na lang at nasa malayo kami nasa mga kakahuyan walang mga taong madadamay.

"Isa na lang siya tapusin mo na." sabi ko at nakarinig ako ng sunod-sunod na putok at agad siyang pumasok sa loob at tumingin agad sa akin.

"We're now safe." mahinanong sabi niya tumango lang ako at napangiwi sa hapdi ng sugat sa balikat ko kinuha niya sa kamay ko ang baril at nilagay niya sa backseat ang dalawang baril.

"Magpalit na muna tayo baka lumalala pa ang sugat mo kapag ikaw pa ang nagmamaneho. Alam ko ang lugar na to at doon muna tayo sa mga nagpaparent ng bahay dahil gagamutin ko ang sugat mo." sabi niya at agad kong hininto kotse sa gilid kinalas niya ang seatbelt ko at tinulungan niya akong makababa at makaupo ulit sa passenger seat at nilagay ang seatbelt.

Sumandal ako sa upuan habang hawak ang dumudugong sugat ko hinayaan ko siya sa gusto niyang gawin habang nakaupo lang ako bigla niyang pinunit ng konti ang ilalim ng uniform niya gulat ako sa ginawa niya. Nakatingin lang siya sa akin ng nag-aalala ang buong mukha.

"Anong—"

"Let me do this, okay?" mahinahong tanong niya

Pinagpatuloy niya ang ginagawa niya nilagay niya sa balikat ko ang punit na uniform niya sa may sugat at inikot ng dahan-dahan at tinali. Nang matapos siya ay sinirado niya na ang pinto ko at umikot na sa kabila sa driver seat at nagsimula ng magmaneho ng mabilis hanggang sa makarating kami sa mga maliliit na mga bahay hininto niya at lumabas siya at pinagbuksan ako ng pinto at inalalayan pababa.

"Buhatin kaya kita para mas madali at para hindi kana maglakad pa." sabi niya napailing ako sa kanya

"Ano ka ba Francis? Daplis lang to ng baril at walang bala sa loob kaya kong maglakad. Wag ka ngang masyadong mag-alala. Okay lang ako."