Geç Bulunan Mutluluk [BxB]

26.Bölüm

Neyse ki gün içinde paylaşacağım ikinci bölümü yazabildim. Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar.

Eve varır varmaz sandığım ile odama çıktım. Zaten biz biraz geç kaldığımız ve yorucu bir gün olduğu için diğerleri odalarına girmişti.

Yatağımın yanındaki ahşap komidine bıraktım elimdeki sandığı. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Kayra ile görüntülü konuşacaktık.

Sevgilim: Bebeğim müsait misin?

Sevgilim: Arayayım mı?

Cevap vermek yerine ben onu aradım. İlk çalışta açıldı telefon.

"Bebeğim."

"Sevgilim." Derin bir iç çekiş sesi geldi. Daha yüzü tam görünmüyordu.

"Yüzün neden görünmüyor?" Tavan ile bakışıyordum şu an sanırım.

"Duştan çıktım şimdi. Üzerimi giydiğim için yatağa bıraktım."

"Sıhhatler olsun. Saçını kurut ama hasta olma tamam mı?"

"Bebeğim inan çok sıcak burası. Serinlemek için girdim duşa ama sanki duştayken terlemiş gibi hissediyorum."

Söyledikleri ile gülümsedim. O sırada bakış açıma siyah tişörtlü ve ıslak saçlı Kayra girdi. Yatağa oturup sırtını yatak başlığına yasladı ve rahat bir pozisyon aldı.

"Dikkat et ama hasta olma. Gece uyurken klimayı açma."

"Peki anne." Söylenmesi ikimizi de güldürmüştü.

"Ee günün nasıl geçti bebeğim?"

"Çok güzeldi." Ben gün boyu yaşadıklarımı anlatırken, o, beni yüzünde küçük bir gülümseme ile dinleyip arada fikirlerini belirtti.

"Çok eğlendik. Sonra annem ve babam bana sürpriz yaptılar biliyor musun?" Gözlerimdeki parıltıların telefonun ekranından görüneceğine emin olarak baktım kameraya.

"Ne sürprizi?"

"Hani sana da söylemiştim ya; antika şeyleri sevdiğimi. Bir sahafa götürdüler beni." Aklıma gelen şey ile gözlerim komidindeki sandığa gitti.

"Bu arada gelince sana bir hediyem var. Çabuk gel."

"Yaa ben iki gün daha nasıl bekleyeyim ya?" Sinirli gibi konuşmasına güldüm.

"Yapacak bir şey yok canım. Yanımda olsaydın, şimdi verirdim." Olmayan saçlarımı savurup başka tarafa döndüm yüzümü.

"Oyy benim güzelim bana trip mi atıyormuş? Yerim ben güzelimi de tribini de. Ama ipucu versen be güzelim?" Gözlerime küçük Emrah gibi bakınca bir saniye işareti yaptım.

Telefonu yatağa bırakıp komidinin üzerindeki sandığı bağdaş kurduğum bacaklarımın üzerine indirdim.

Telefonu tekrar elime alıp kamerayı kucağıma çevirdim.

"O ne bebeğim?"

"Sandık."

"Ne var içinde?"

"İşin sürprizi de orada ya. İçindekini de gelince görürsün artık." Bir süre daha Kayra ile konuşunca uyuma kararı alıp telefonu kapattık.

Yatağımdan kalkıp dişlerimi fırçaladım ve telefonumu da alıp odamdan çıktım. Bu sıralar neredeyse kendi odamda hiç uyumuyordum.

Aklıma odamda uyuyan Venüs gelince gerisin geri odama döndüm. Venüs'ü yatağından alıp göğsüme yasladım. Bugünün şanslısı kim olsun acaba diye düşünürken aklıma Aras abim geldi.