Geç Bulunan Mutluluk [BxB]

30.Bölüm(Final)

Evet arkadaşlar final bölümü ile geldim bugün. Umarım beğenirsiniz.

Merak etmeyin özel bölüm/ler de olacak.

İyi okumalar.

Öğlene doğru amcamlar gelmişti. Bizimkiler ise hâlâ kum saati olayının şokunu yaşıyorlardı.

Annemlerle konuşup akşam yemeğinde evde olmayacağını söylemiştim. Konuşmamız aklıma gelince gülümsedim.

"Baba ben akşam yemeğinde evde olmayacağım." Önceden her yaptığım şeyde izin istiyordum ama babam uçuk bir şey olmadığı sürece izin istemek yerine haber vermemi yani onu bilgilendirmemi istemişti.

"Hayırdır inşallah oğlum, nerede olacaksın?" Annemin sorusuna tebessüm ettim. Babam kahve içtiği için annem cevap vermişti.

"Dünürlerinizin evinde yemek yiyeceğim anne." Babam bir anda ağzımdaki kahveyi püskürtmüş, Atlas abim öksürmeye başlamıştı.

Pars abim somurturken, Erdem abim Kayra'nın omzunu sıkıp göz kırpmıştı ona. Annem, Uzay ve Yıldız da onların bu hallerine gülüyordu.

"Ne dünürü oğlum, biraz zaman geçsin önce."

"Ayy Halil biz şimdi Serkan beylerle akraba mı olacağız. Ben hemen oğluma damatlık, kendime de damat annesine yakışacak bir şeyler bakıyorum."

Annemin şakasına öyle konuştuğunu biliyorduk ama babam yine de cevap vermekten geri durmadı.

"Ne damatlığı Allah aşkına? Bu çocuğun daha yaşı kaç başı kaç? Daha okul okuyacak benim oğlum." Gülümsedim babama.

Bu zamana kadar etrafımda beni düşünen kişi sayısı yok denecek kadar az olduğu için onların kıskançlığı beni sinirlendirmek yerine hoşuma gidiyordu.

Böyle böyle konuşup anlaşmış, akşam yemeğe gitmemde karar kılmıştık.

Şu an biz gençler yine geçen seferki gibi bahçeye oturmuştuk. Tek fark ise ben sevgilimin elini tutmuş, kafamı onun omzuna yaslamıştım.

"Aranızda bir şey mi var?" diye heyecanla konuşan Aziz amcamın kızı Berna ablaya baktım. Ne tepki vereceklerini kestiremiyordum ama bana güven verici bir şekilde gülümseyen Ayla ablam ile söylemeye karar verdim.

Ayla ablam ve Aras abim de öğlene doğru eve gelmişlerdi.

"Sevgilim." Bazıları şaşırırken bazıları ise tepkisizdi. Bir süre sonra Emre yanımızdan kalkıp içeriye gitti. Arkasından da abisi Emir...

Kalanlar ilişkimiz hakkında bir şeyler sorarken bu konuya tepkili olmadıklarını daha net anlamış oldum. Bir süre daha sohbet ettikten sonra ben ve Kayra, onların evine gitmek için ayaklanmıştık.

Evleri bizim eve çok yakındı ve biz el ele yürüyerek gitmiştik oraya.

Serkan amca ve Yasemin teyze beni çok severlerdi o yüzden ilişkimize de olumlu baktıklarını biliyordum. Ama durum her ne kadar böyle de olsa bugün onlarla arkadaşımın ailesi olarak değil de sevgilimin ailesi olarak vakit geçirecektim. Bu yüzden biraz gergindim.

Kayra kapının önünde durup anahtarı ile kapıyı açınca yavaşça içeriye girdik. Onların evi bizimkinin aksine iki katlıydı. Zaten sadece dört kişi yaşadıkları için gayet idealdi bence.

Seslerin geldiği salona girince odadaki üç kişinin bakışları bize döndü. Arda gülümseyerek bana sarıldı.

"İyi akşamlar."

"İyi akşamlar oğlum." Yasemin teyze beklemediğim bir hareket yapıp sarıldı bana. Serkan amca ile de tokalaşıp koltuklardan birine oturdum.

"Ee nasılsın Ege oğlum?" Ailesinin beni kabul edeceğini zaten biliyordum ama böyle doğal olacağını tahmin edememiştim.