I smirked at Abel before I crouched to lick the salt on his neck. He wasn't allowed to hold me but I could feel how badly he wanted to wrap his arms around me.
His Adam's apple moves as I continue to lick the salt on his skin. Mabagal na umakyat ang mga labi ko pataas sa kanyang panga kaya hindi na niya napigilan pa at napahawak na sa baywang ko. Pinisil niya ang magkabilang gilid ko at halos itulak na ako sa kanya, nanggigigil.
"Elvira, putangina gusto ko rin n'yan!" Natawa ako nang marinig ang boses ni Keelan, habang ang mga labi ko ay nasa balat pa rin ni Abel.
"Wooh! Go Vira!"
"Vira! Vira! Vira!"
My friends are cheering for me. Naghihiyawan at nagpapalakpakan sila habang pinapanuod ang ginagawa ko. Hininto muna pansamantala ang tugtog para lang manuod ang lahat sa larong ito kaya rinig na rinig ang hiyawan ng mga kaibigan ko. Alam nilang lahat na may pagtingin sa akin si Abel. That's why they forced me to do a body shot on him. It's just a game so I agreed.
I drank the tequila after licking off the salt and crouch again to take the lime from his mouth. Nakatitig ako sa kanya habang ginagawa iyon. He's looking down on me too. Ramdam na ramdam ko ang mabilis niyang paghinga dahil nakalapat na sa kanyang dibdib ang isang palad ko.
Madilim at malagkit ang kanyang mga titig sa akin. Lasing na talaga siya. He looks like a hungry predator ready to devour his prey. Sinadya kong padampiin ng kaunti ang labi ko sa kanya habang kinukuha ang lime. He groaned because of that. Bumilis lalo ang kanyang paghinga. Ngumisi ako sa kanya.
"Damn it, Elvira..." napapaos at tila nahihirapang bulong niya.
Lalo akong napangisi at tinapatan ang malagkit niyang tingin. His bloodshot eyes are never leaving mine. I raised my brow as I stared at his drunken face.
He’s not my type. He’s good looking but not really that handsome. Guwapo siya pero parang may kulang sa kanya kaya hindi ko type. Mukha siyang badboy na babaero kahit hindi naman masyadong guwapo. Pero gano’n nga siya. Badboy na babaero. Kaya mas lalong ayaw ko sa kanya.
Umayos ako ng tayo at umatras ng kaunti para sana umalis na. But he held my waist and pulled me closer. His breath is on my lips and he looks like he's already losing himself.
Muling nabuhay ang hiyawan ng mga kaibigan ko, pero bago pa man niya ako mahalikan ay tinulak ko na siya. I smirked. His disappointment showed on his face, but I didn't care. I winked at him before I turned on my heels.
Ibinalik ang maingay na tugtog kaya nagsibalikan sa pagsasayaw ang iba. We danced like crazy. The whole place is a mess. Ang mga plastic cup na pula ay nakakalat. Medyo may kalakihan naman ang living room namin pero halos siksikan pa rin kami sa dami ng mga dumalo sa inihanda kong party na ito.
“Ate?”
Natigil ako sa pagtawa at pagsayaw nang marinig ang maliit na boses sa gitna ng maingay na tugtog at sigawan ng mga kaibigan ko.
My six-year-old little brother, Aaron, is standing innocently at our L-shaped staircase leading to the second floor. He's in his pajamas with SpongeBob weird faces printed on it.
Nawala yata ang kalasingan ko. Mabilis akong lumapit sa kanya. He’s watching me with his innocent eyes. I sighed. Lumuhod ako sa harapan niya. We’re at the landing, in the middle of the staircase.
“Why did you get up? It's still early, Aaron. You should go back to sleep,” I said calmly as I combed his soft messy hair with my fingers.
I wanted to go to the bar, but I couldn't leave him here alone, so I brought home the party. Akala ko hindi siya magigising dahil nasa third floor naman ang kuwarto niya.
