İnan Bana//•Arcen

6

-☆-

Yemekhanede masada oturmuş,Emre ile konuşuyordum.

"Off uykum var yaa."

"Niye oğlum dün konuştuktan sonra yatmadın mı sen?"

"Yattım da,yine de çok uykuluyum abi ya."

Telefonun karşısında,Emre'ye kıkırdadım.
Sabah kalkıp hemen yemekhaneye inmiştim çünkü midem bulanıyordu.Tabağımı doldurduktan sonra masaya geçip Emre'yi aramıştım.Şimdi de okula gidecektim yani evet biraz tırssam da.Umarım okulca bugünü sorunsuz atlatırdık...

Okula bugün yürüyerek gidecektim.Aynı yolda biraz yürüdükten sonra,okul görüş alanıma girdi.Bir süre sonra da okula giriş yaptım.
Yine midem bulandığı için kantine doğru yol aldım.

Kantinde birkaç kişi vardı.Sabahları kalabalık olmuyordu genelde.

Bir poğaça aldıktan sonra,sınıfa girdim.Masama geçip poğaçamı yemeye başladım Dünü birşey olmadan atlatmıştım neyseki.Onla aynı sınıfta kaldık resmen,her an üzerime gelecekmiş gibi bakması beni çok korkutuyordu.
İlk dersin başlamasına birkaç dakika kalmıştı.Sınıfa baktığımda,herkes normal şeyler konuşuyordu.Bugün birşey olmasın diye dua ediyordum resmen.Okulda bir arkadaşım olmadığı için eğer birşey yapacak olursa beni seçebilirdi.Beni farkedebilirdi çünkü yaptığı şeylerden profesyonelce kurtulabilen biri okulda yanlız olduğumu biliyor olabilir,belki de biliyordur,gerçekten düşüne düşüne buraya kadsr gelmiştim,iyice tedbirli olmam lazımdı.

Bu şeyin üstüne bir de o çocuk vardı.Zaten korkuyordum şu olaylardan,bir de bu çocuk vardı.

Oflayarak kafamı ellerimin arasına götürdüm.Düşündükçe,başım ağrıyordu.Uyumak her zaman iyiydi.Çünkü düşünmekten sadece uyuyarak kurtulunurdu.

Hocanın içeri girmesiyle birlikte ders başladı.

-☆

"Görüşürüz çocuklar."

Sonunda,2 ders Matematik bitmişti.Başım hafiften ağrımaya başladığı için ağrı kesici içmek istiyordum.Kimseden isteyemeyeceğim için,Birsel hocama soracaktım.

Merdivenlerden inerek rehberlik odasına koşmaya başladım.

Ama birine çarparak yere kapaklandım ve acıyla bağırdım.

"AHH!"

Kafamı yere sert bir şekilde vurmuştum.Kafamı zor bir şekilde geriye kaldırıp baktığımda,bana bakan çocuğu görmemle şaşırarak gözlerimi irileştirdim.O anki acıyı unutmuştum resmen.Nefesim kesilmişti.

Yakından gözlerinin ela olduğunu farkettiğim çocuk,şaşırmış,kaşları çatık birşekilde bir bana bir de hemen arkama gözleri gidip duruyordu.

Anlamaz gözlerle arkamı döndüm,yerde biraz kan olduğunu görünce şaşırmıştım.Kafamı yere sertçe çarptığım için,kanamış olmalıydı.
Hemen ayaklanıp,arkama bakmadan koşmaya başladım.Rehberlik odasının kapısının önüne vardığımda nefes nefeseydim.Sırtımı duvara dayamış,nefesimin düzelmesi için çabalıyordum.

"Tamam Arif,sakin ol..."

Çok geçmeden nefesimi dengelemiş,kapıya doğru gidiyordum ki,birden kapının açılmasıyla Aysel hocayı karşımda gördüm.

"Arif?"

"Hocam?.."

-☆

Hoca benim kafamı görünce hemen revire doğru götürmüştü beni.Giderken de bayılmıştım.
Uyandığımda ise revirde yataktaydım ve Aysel hocam kafamı temizliyordu.